Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.
ᴘoʟʏɢʟoᴛ jest producentem synthwave/vaporwave, który jest urzeczony obrazami Outrun oraz dźwiękami i wrażeniami „spoglądania nocą na pejzaż miejski lub autostradę w połączeniu z lekko przytłumionym światem dźwiękowym, który pochodzi z chybotliwej, wyblakłej taśmy VHS” wraz z zainteresowaniem w starych syntezatorach. W mailu opowiedział mi o tym, jak zaczął tworzyć muzykę, o swoim podejściu do tworzenia i pasji do odkrywania nowych i ciekawych dźwięków.
P: Nie potrafię wskazać żadnej piosenki, którą po raz pierwszy usłyszałem w ostatniej dekadzie i pomyślałem: "Chcę słuchać więcej muzyki synthwave". Może był to naturalny postęp z zainteresowania muzyką lat 80-tych. Miałem to szczęście, że dostałem album Darkdancer Les Rythmes Digitales, który można uznać za bardzo wczesny album proto-synthwave - wydaje się, że nikt o tym nie mówi, ale jest on starszy o około 10 lat od Valerie Collective.
Jednak moją jedyną myślą, słuchając go latem 2000 roku, było to, że brzmi to trochę przestarzałe i nie na miejscu. Syntezatory FM i stare automaty perkusyjne nie były dla mnie fajne w porównaniu z bigbitowymi utworami Fatboy Slima opartymi na pętlach perkusyjnych! W ostatnich latach moje ostatnie muzyczne zainteresowania jako kompozytora były chyba biegunem przeciwstawnym do muzyki elektronicznej jako solowy gitarzysta akustyczny. Wiele moich kompozycji było inspirowanych spokojnymi scenami pasterskimi i jasnością dnia. Chyba zmęczyłem się tym światem około 2014 roku i chciałem zmiany.
Po raz pierwszy ożywiłem moje zainteresowanie tworzeniem muzyki elektronicznej, odkrywając vaporwave w 2017 roku. To właśnie mobilna gra niezależna DATAWING wprawiła mnie właściwie w vaporwave i chciałam ją stworzyć. Ścieżka dźwiękowa do gry była wyborem wczesnych utworów vaporwave wybranych przez dewelopera, a nie została napisana specjalnie dla niej, podobnie jak ścieżka dźwiękowa do popularnej gry niezależnej Braid. Utwory vaporwave w DATAWING były generalnie pełne sampli przy użyciu tradycyjnych instrumentów zespołu i bardzo nietypowej muzyki z gier, dając niezwykły efekt. To wzbudziło moje zainteresowanie, aby dowiedzieć się więcej.
Zagłębiając się w katalogi 18 Carat Affair i Luxury Elite, odkryłem podgatunek opisany w artykule Bandcamp jako lo-fi późną nocą. Obraz nocnego patrzenia na miasto lub autostradę w połączeniu z lekko przytłumionym światem dźwiękowym, który pochodzi z chwiejnej, wyblakłej taśmy VHS, był wystarczająco ostrym kontrastem, by coś we mnie zainspirować. Poza tym spędzanie prawie całego życia na odległej wsi z dala od wszelkiego rodzaju wieżowców potęgowało tak zwany efekt „hiraeth” nostalgii za czymś obcym, czego nigdy nie doświadczyłeś. Nostalgia byłaby najważniejszym elementem łączącym moje zainteresowanie parą wodną i synthwave oraz tym, co łączy te dwa gatunki bardziej niż cokolwiek innego. Moje pierwsze dwa albumy vaporwave pod nazwą ᴘₒʟʏɢʟᵒᴛ wykorzystywały bardzo minimalne oprzyrządowanie wokół sampli – co większość społeczności synthwave nazwałaby leniwym pisaniem i produkcją.
Kiedy czułem, że mam pewność, że będę wprowadzać coraz więcej instrumentów VST do moich utworów opartych na samplach, to naturalnie nadawało się do odkrywania starych syntezatorów i wchodzenia w ten świat. W końcu moje zainteresowanie obrazami Outrun, które można usłyszeć na albumie Beachside Breeze vaporwave, pomogło rozwinąć się w wspólny split album „PARTNERS” z Soul▲Craft. To był album, który skupiał się na praktycznie całej oryginalnej muzyce opartej na syntezatorach.
P: W przypadku oryginalnego synthwave, moje ostatnie cztery lub pięć utworów rozpoczęło się od wypróbowania nowych presetów VST, grając pierwszą rzecz, jaka przychodzi mi do głowy i myśląc, że dobrze zabrzmi na tym instrumencie. To trochę kosztowna technika, ponieważ pewnego dnia skończą mi się gotowe ustawienia do wypróbowania! W czasie tego wywiadu pracuję nad projektem, który czerpie więcej ze stylu z połowy lat 90. niż z lat 80. i szczególnie skłaniam się ku wyraźnym rytmicznym łatkom sekwencji fal na Korg Wavestation, budując utwór z tych przed- ustawić dźwięki.
P: Przed powstaniem albumu mój czas jako solowy gitarzysta akustyczny był rozczarowujący. Brakowało mi osobowości wymaganej do wypromowania się, a tymczasem wydawało się, że inni gitarzyści na tej scenie osiągali swoje marzenia (według różowych przechwałek na ich stronach na Facebooku). Czułem, że muszę spróbować innego podejścia, jeśli solowa droga nie przynosiła zbyt wiele i miałam nastawienie, by spróbować więcej współpracować w muzyce. Właściwie to Soul▲Craft podszedł do mnie i zainteresował się wspólnym pisaniem utworu. Nasze najnowsze albumy w tamtym czasie były oparte na samplach vaporwave z mocnymi motywami plażowymi i słowem „Plaża” w ich tytułach. Mogłem już powiedzieć, że oboje mówiliśmy tym samym językiem!
Nie mając nic więcej niż krótki opis oryginalnego vaporwave z mrocznym przeczuciem, naturalnie przeniosłem się na synthwave. Skończyło się na tym, że zgodziliśmy się napisać cały album w tym stylu i zrobić z niego podzielony album na dwóch stronach kasety po tym, jak wiele poprzednich tytułów vaporwave miało ten format. Technicznie rzecz biorąc, nie pracowaliśmy wspólnie nad żadnym utworem z pierwszej ręki w ramach tradycyjnej współpracy. Raczej dzieliliśmy się naszymi utworami podczas procesu pisania i komentowaliśmy nawzajem swoją pracę. Zgodziliśmy się co do utworów, z których powstanie album, i tych, które go nie stworzyły, a także konkretnych pomysłów na produkcję lub miksowanie, które można wdrożyć, takich jak nieprzerwane przejście między dwoma pierwszymi utworami.
Miejmy nadzieję, że albumowi uda się pokazać nasze różne style, wciąż podążając za tym samym tematem. Będąc w stanie karmić się nawzajem kreatywnością, czuję, że album jest silniejszy niż gdybym próbował stworzyć go sam. Opracowaliśmy skuteczną formułę iw ten sposób stał się jednym z moich najbliższych przyjaciół na Twitterze. Zdecydowanie chciałbym ponownie pracować z Soul▲Craft, być może nad kontynuacją tego samego motywu kumpla gliniarza.
P: Następnym krokiem, w którym chciałbym się zająć, byłoby włączenie wokali do mojej instrumentalnej muzyki synthwave. Chociaż nigdy nie widziałem, jak ważna jest muzyka z tekstami i do dziś nie napisałem ani jednej piosenki, lubię synthpop i produkuję w tym stylu. Celem byłoby ostatecznie znalezienie mojego stylistycznego miejsca w synthwave. Poza gatunkiem nie mam zamiaru odchodzić od vaporwave.
Niektórzy twierdzą, że synthwave wyczerpuje się i nowe pomysły są bardzo podobne do tego, w jaki sposób vaporwave jest martwy przez ostatnie siedem lat! (chociaż myślę, że bardziej odnosi się to do początkowego trendu estetyki vaporwave jako popularnego memu niż do samej muzyki). Kluczem do długowieczności tych blisko spokrewnionych gatunków jest zdolność do dywersyfikacji i ponownego odkrywania większej liczby podgatunków i różnych obszarów.
Vaporwave kontynuuje opracowywanie nowych pomysłów, szczególnie teraz, po sukcesie festiwalu 100% ElectroniCON, który pokazał artystów vaporwave fizycznej publiczności na żywo. To może zainspirować nową falę występów na żywo na vaporwave, z większym naciskiem na oryginalność, podobnie jak współczesny synth pop. Istnieje wiele innych podgatunków sąsiadujących z vaporwave, w których chciałbym pisać, w tym francuski house i future funk, które podziwiam za kuratorską głębię, więc myślę, że będę pisać bardziej pod ogólnym parasolem scen i obszarów niż pod jakimkolwiek innym konkretny gatunek.
P: To wspaniałe, że większość sceny vaporwave i synthwave zebrała się na Twitterze. Nie jest łatwo ukryć się za aliasem na Facebooku, który ludzie z różnych powodów mogą chcieć robić. Uważam, że grupa na Facebooku „UK Synthwave” prowadzona przez entuzjastę synthwave Glenna Jonesa jest dobrym źródłem informacji, kiedy następne koncerty synthwave odbędą się w tym kraju. Być może jednak odkryłem, że strony artystów na Facebooku mają tendencję do podejścia odgórnego, polegającego na tym, że jeden artysta publikuje ważne ogłoszenia swoim prywatnym obserwatorom i może mniej trywialnych tematów, które mogą sprawić, że zaangażowanie i interakcja będą zabawne. Na Twitterze widać większe poczucie, że wszyscy – od najlepszych artystów, przez nowicjuszy na scenie po fanów, którzy nie piszą muzyki – wszyscy są traktowani jednakowo.
P: Podziwiam artystów, którzy potrafią pisać szybko i obficie. Czuję się, jakbym był jednym z najwolniejszych pisarzy, ale jestem na etapie, w którym z całą pewnością cenię jakość nad ilość, nawet jeśli oznacza to, że mam niewiele do pokazania dla siebie. Oprócz może nie tak dużo czasu, jak chciałbym pisać muzykę, mogę też mieć okresy ograniczonej kreatywności.
Słuchanie innych rodzajów muzyki poza synthwave może pomóc w wydobyciu większej liczby wpływów spoza bezpośredniego kręgu, ale być może najlepszą rzeczą do zrobienia jest nie stresowanie się koniecznością wymyślania czegoś w wolnym czasie. Zawsze okazywało się, że za kilka tygodni lub dłużej wracam do swojej twórczej osobowości. Na szczęście nie miałem bardzo długich okresów zasuszenia.
