Spisu treści:
Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.
Od Spinditty
Święty język
„Sacred Tongue” ożywa dzięki komputerowemu głosowi typu Speak’n’Spell wraz z nieco cienkim dźwiękiem syntezatora. Gitara Maca wskakuje do muzyki, grając ładującą melodię przez lekko rozmyty puls syntezatora i pulsującą perkusję. Gitara zaczyna podwajać wijącą się melodię wokalną The Far, gdy syntezator i gitara łączą się, aby utrzymać muzykę w ruchu. Cieszę się jakością energii tej piosenki. Pojawiają się dodatkowe elementy perkusyjne, które przesuwają się, zanim gitara pomrukuje z szumem w tle.
Z tej piosenki emanuje poczucie uwięzienia i zła obecność, które zarówno przyciągają, jak i odpychają. Usidlenie naszego narratora jest wyraźnie widoczne w tekstach: „Przyciśnij moją głowę do tej ściany. Żelazne pręty mnie zdradzają”.
Tam, gdzie szukał ochrony, teraz odkrywa, że „w mojej przestrzeni łamią mnie”. Odnosi się do nieznanej obecności i mówi: „Nie mogę mówić twoim świętym językiem. Zmuś mnie, zaczynam się martwić. Poczucie napięcia i pilności jest potężne, a narrator dodaje, że ponieważ nie potrafi mówić świętym językiem, jest to „upadek do twojej chwały”.
Rezygnacja emanuje z linii: „Pchnij mnie tam, gdzie upadam. W twoich rękach będę”, ale narrator dodaje: „Nie będę mówił twoim świętym językiem. Mantra nie może zniewolić”, co brzmi nutą przekory, pomimo kontrastu ze słowami „pewnego dnia po prostu mogę się zachowywać”.
Ponure osamotnienie wypełnia tekst, gdy nasz narrator jest „samotny na mrozie”, ale nawet to, gdy stara się wydać dźwięk, wie, że „to przedstawienie dla wszystkich innych wokół”. Pomimo tortur, wciąż błaga, aby ta nienazwana obecność nie odchodziła i mówi: „powiedz mi, co mam robić… będę mówić tylko za ciebie”.
Poczucie wszechmocnego wroga jest jasne w wierszach: „Grasz w boga i zwyciężasz wszystko. Jestem posłuszny - nie zabijaj mnie”, a uczucie desperacji wyraża się głęboko w słowach: „Mogę nauczyć się Twojego świętego języka i całego jego szaleństwa w formie”.
Narrator znów przybiera błagalny, niemal proszący ton, gdy mówi: „Daj mi szansę – daj mi wolność. Mogę mówić twoim świętym językiem, słowami, których nie rozumiem” i podsumowuje: „Mogę mówić twoim świętym językiem. Ćwicz, jak chcesz”.
