Spisu treści:
Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.
Singiel Xetroroida „Forgotten” to utwór pełen emocji. Uczucie straty i smutku, które go przenika, jest silne i nieodparte. Muzyka rzeczywiście odzwierciedla uczucie, jakie daje tytuł singla, przywołując poczucie bycia samotnym i porzuconym.
W „Forgotten” dominuje melodia głównego syntezatora. Ma w sobie bolesną jakość, coś, co boli w muzyce i napędza emocjonalny efekt, który ona niesie. Xetrovoid był w stanie wyczarować uczucie melancholii tylko dzięki sile tej melodii.
„Forgotten” ma poczucie przestrzeni i głębi, które powstaje w produkcji utworu. Dźwięk porusza się po ogromnej otwartej przestrzeni, a niezwykle głęboki bas sprawia, że ma się wrażenie, że muzyka dryfuje w kosmos.
Na początku singla do głębokiego powiewu wiatru dołączają przypominające gitarę dźwięki syntezatora, otoczone echem przestrzeni. Do gładkiego, lekkiego uderzenia perkusji dołącza główna melodia syntezatora, pełna smutku i poczucia sięgania po coś do trzymania, ale niczego tam nie znajdując. Gra na syntezatorze zdaje się podkreślać tę tragiczną jakość. Teraz dołącza do niego wyższy syntezator, również tęskniący i pełen bólu, który głęboko mnie dotknął.
Bas jest tutaj tak głęboki, jak przestrzeń otwierająca się pod tą bolesną i uroczą melodią, poczucie szukania jej wypełnienia. Gdy melodia zmienia tonację, staje się cieplejsza, ale wciąż kryje w sobie te same zalążki czegoś tragicznego. Wracamy do bardziej molowej tonacji, gdy utwór się kończy, wołając w otaczającą go ciemność, te basowe dźwięki odbijają się echem poza nami w otwartość przestrzeni i wiejący bez końca wiatr.
Jednym z moich kryteriów jakości muzyki jest umiejętność wywoływania emocji. Sądząc po mojej reakcji na „Forgotten”, ten utwór odniósł sukces. Xetrovoid zdołał stworzyć dźwiękową migawkę emocji związanych z tytułem singla i mi się udało.
Od Spinditty
