Oś czasu postępu technologicznego opowiedziana w 15 piosenkach country

Jestem fanem muzyki country i uwielbiam tworzyć playlisty country na święta i na różne tematy.

1975-C.W. McCall: „Konwój”

Chociaż radio CB (pasmo obywatelskie) zostało wynalezione w 1945 roku przez Ala Grossa, wynalazcę Walkie-Talkie i właściciela Korporacji Radia Obywatelskiego, dopiero w latach 70. szaleństwo CB radia zaczęło się rozwijać. Pod koniec lat 60. postęp technologiczny, w tym zastosowanie elektroniki półprzewodnikowej, pozwolił na znaczne zmniejszenie kosztów i rozmiarów CB radia, dzięki czemu technologia stała się dostępna dla ogółu społeczeństwa, podczas gdy wcześniej była dostępna tylko dla specjalistów i entuzjastów.

Pomimo tych postępów dopiero kryzys naftowy osiągnął punkt krytyczny, kiedy opinia publiczna odkryła prawdziwy potencjał CB radia. W środku kryzysu naftowego rząd federalny wydał ogólnokrajowe ograniczenie prędkości do 55 mil na godzinę, aby oszczędzać paliwo. Choć skuteczna, nowa zasada kosztowała kierowców ciężarówek sporo pieniędzy i czasu. Używając własnego żargonu CB ciężarówki, zaczęli używać uchwytów (pseudonimów) w swoim radiu CB, aby ostrzegać się nawzajem, gdzie Smokey Bears (policjanci) zastawili pułapki na niedźwiedzie (pułapki prędkości) i gdzie stacje benzynowe są najtańsze.

Wykorzystywali go nawet do tworzenia konwojów i blokad, aby zaprotestować przeciwko surowszym zasadom i przepisom nałożonym na nich przez rząd federalny. Okazało się, że był to jeden z pierwszych przypadków, w których postęp technologiczny w komunikacji pomógł ludziom stworzyć społeczność z ludźmi, których nigdy nie spotkali, w osiągnięciu wspólnego celu. Ta nowatorska piosenka, obok innych, takich jak „Biały rycerz” Cletusa Maggarda, przybliżyła publiczności niesamowity potencjał tej technologii.

1978-Paul Evans: „Cześć, to jest Joanie”

We współczesnym świecie, w którym coraz mniej osób nadal ma telefony stacjonarne, nie mówiąc już o automatycznej sekretarce, trudno uwierzyć, że w 1978 roku, kiedy Paul Evans wydał „Hello, This is Joanie”, automatyczne sekretarki były najnowocześniejsze. technologia, która nie jest powszechnie spotykana w amerykańskich gospodarstwach domowych.

Chociaż pierwsza automatyczna sekretarka korzystająca z zapisu magnetycznego (tej samej technologii nagrywania, którą można znaleźć na kasetach magnetofonowych) została wynaleziona w 1898 roku przez Valdemara Poulsena, dopiero w 1949 roku w Ameryce przedstawiono pierwszy komercyjny model o nazwie Electronic Secretary. Nawet wtedy automatyczne sekretarki pozostawały drogie i ograniczały się do przedsiębiorstw i bogatych. Jednak dopiero po restrukturyzacji AT&T w 1984 r. niedrogie modele trafiły na rynek.

Bardziej nowoczesna automatyczna sekretarka, wykorzystująca zapis półprzewodnikowy, została wynaleziona dopiero w 1982 roku przez Jamesa P. Mitchella. Biorąc pod uwagę ograniczoną dostępność automatycznych sekretarek w momencie wydania piosenki, „Hello, This is Joanie” wyprzedzało technologicznie swoje czasy.

Być może dlatego był to pierwszy przebój Paula Evansa od prawie dwudziestu lat. Piosenka opowiada historię mężczyzny, który po długiej nocy picia kłóci się ze swoją dziewczyną. Zamiast przekonywać ją, by została, pozwala jej jechać do domu. Następnego dnia dzwoni na jej telefon domowy, ale odbiera tylko automatyczną sekretarkę. Później jego przyjaciel dzwoni do niego, aby poinformować go, że Joanie zginęła w wypadku samochodowym.

1986-Randy Travis: „1982”

Zanim Randy Travis nagrał „1982” na swój debiutancki album Storms of Life, Operatorzy byli już przeszłością; jednak w początkowej linii piosenki Travis śpiewa „Operatorze, proszę połącz mnie z 1982 r.”

W początkach telefonii operatorzy byli absolutnie kluczowi. W rzeczywistości wczesne telefony nie miały nawet numerów, połączenie było automatycznie przekazywane do operatora, gdy telefon opuszczał posiadacza. Telefony, które pojawiły się później, wymagały, aby osoba najpierw zadzwoniła do operatora, wybierając 0 dla połączeń lokalnych lub 00 dla połączeń międzymiastowych. Następnie proszą operatora o „podłączenie” ich do linii osobistej lub partyjnej. Operator następnie dosłownie podłącza linię do odpowiedniego połączenia, aby uzupełnić obwód na tablicy rozdzielczej.

Podczas gdy liczba lokalnych klientów pozostawała niewielka, praca operatora była stosunkowo łatwa. Mogli poznać swoich klientów i często udzielali informacji, takich jak pogoda, wiadomości, wyniki sportowe, pora dnia, a nawet lokalne plotki.

Z biegiem czasu postęp technologiczny i polityka firmy mocno ograniczały to, co ich operatorzy mogli, a czego nie mogli powiedzieć klientom; jednak, jak ta piosenka Randy'ego Travisa i inne, takie jak „Operator” Jima Croce'a, pokazują, wciąż było miejsce na ludzkie połączenie. W końcu komputery i bardziej zaawansowana technologia cyfrowa sprawiły, że zapotrzebowanie na operatorów stało się całkowicie przestarzałe. Obecnie operatorzy są potrzebni tylko do realizacji połączeń odbiorczych.

1991-Travis Tritt: „Oto ćwierć [Zadzwoń do kogoś, kogo to obchodzi]”

Dziś wciąż można zobaczyć automaty telefoniczne rozsiane po miejskim krajobrazie, ale te niegdyś niezbędne maszyny do amerykańskiej infrastruktury stały się niczym więcej niż zniszczonymi reliktami.

Od Spinditty

Pierwszy automat telefoniczny, wynaleziony przez Williama Graya, został zainstalowany na rogu w Hartford Connecticut w 1889 roku, nieco ponad sto lat przed tym, jak Travis Tritt uprzejmie dał swojej byłej dziewczynie ćwierćdolarówkę i kazał jej „zadzwonić do kogoś, kogo to obchodzi”. Pierwsze automaty telefoniczne działały, powiadamiając operatora za pomocą malutkiego dzwonka, że ​​moneta została wrzucona do maszyny. Operator następnie połączy dzwoniącego z żądaną stroną.

Wizja Williama Graya dotycząca publicznych automatów telefonicznych stała się realizowaną częścią amerykańskiego krajobrazu przez prawie sto lat. Do 1990 roku w samych Stanach Zjednoczonych było ponad 2 miliony automatów telefonicznych. Obecnie większość automatów telefonicznych została usunięta lub przekształcona. Kultowe londyńskie automaty telefoniczne zostały przekształcone we wszystko, od mini galerii sztuki po punkty informacyjne dla turystów.

1992-Hank Williams Jr.: „Przefaksuj mi piwo”

Chociaż ton „Fax me a Beer” jest w najlepszym razie sarkastyczny, stary Bocephus daje do zrozumienia, że ​​nie byłby tak sfrustrowany zmieniającymi się czasami, gdyby mógł wymyślić maszynę, która mogłaby przefaksować mu piwo, a nawet „prawdziwe koncerty”. dziewczynka." To oczywiście miało być zabawne – technologia w latach 90. nie była w stanie teleportować obiektów ani ludzi w kosmos.

Współcześni fizycy sugerowali jednak, że teleportacja jest teoretycznie możliwa przy użyciu fizyki kwantowej. Fizycy teoretyzują, że można teleportować obiekty, wysyłając instrukcje montażu teleportowanego obiektu w innym miejscu przy użyciu różnych cząsteczek. Naukowcom udało się teleportować elektrony, fotony światła, a nawet atomy wapnia.

Aby uzyskać wyraźniejszy obraz tego, co fizycy mogą, a czego nie mogą osiągnąć za pomocą teleportacji kwantowej, obejrzyj poniższy film. Chociaż dzisiaj faksy nie mogą teleportować przedmiotów ani ludzi, nadal są używane w firmach, szkołach i innych organizacjach. Chociaż wynalezione w 1843 roku przez Szkota nazwiskiem Alexander Bain, faksy nie były głównym nurtem amerykańskiego biznesu aż do lat 80. XX wieku. Nadal cieszą się popularnością pomimo pojawienia się poczty e-mail.

Podobnie jak wielu piosenkarzy i fanów country, Hank Williams Jr. często tęskni za prostszymi czasami. Piosenki takie jak „A Country Boy Can Survive” (1981) i „It's About Time” (2015) wywołują bolesny krzyk nostalgii, która celebruje przeszłość za jej surowych, twardych charakterów i potępia współczesnych muzyków country za ich „dziwny pop”. dźwięk kraju.”

Nic więc dziwnego, że „Fax Me a Beer” ma podobny sentyment. Ubolewa nad szybkim tempem innowacji technologicznych, śpiewając „to, co myślałem, że było nowe w zeszłym miesiącu, w tym miesiącu to już historia”. Prawdą jest, że wydaje się, że gdy tylko zdobędziesz nową najlepszą rzecz na rynku, Apple wypuszcza nowszy i szybszy model, czyniąc twój tragicznie przestarzały.

Co więcej, wielu takich jak Hank czuje się pominiętych i zdezorientowanych, gdy technologia, do której przywykli, staje się przestarzała, co uniemożliwia im korzystanie z „29000 funkcji” na „nowym magnetowidzie”. To, co pozostaje prawdą, niezależnie od narzekań, to to, że ten wielki stary świat wciąż się zmienia, więc równie dobrze możesz się do niego przyzwyczaić.

1994-Collin Raye: „To moja historia”

W „That’s My Story” Colling Raye śpiewa historię męża, który wraca do domu rano po długiej nocy gry w karty z kumplami do wściekłej żony, która, co zrozumiałe, podejrzewa jej męża o „chusteczki”. Mąż początkowo twierdzi, że zasnął w hamaku na zewnątrz, ale jego historia szybko się rozwiewa, gdy jego żona wyjawia, że ​​tydzień wcześniej położyła hamak na strychu. To sprawia, że ​​nie może nic zrobić poza „błaganiem o litość i stawieniem czoła gorzkiej prawdzie”.

Pod koniec piosenki sugeruje, że „dostają telefon komórkowy”, żeby nie musiała się martwić. W 1994 roku, w momencie wydania piosenki, telefony komórkowe były wciąż nową technologią, która nie była powszechnie używana przez publiczność. W 1992 roku, zaledwie dwa lata wcześniej, Nokia wprowadziła Nokia 1011, pierwszy na świecie cyfrowy telefon ręczny. Jednak dopiero w 1996 roku, kiedy Nokia wypuściła Nokię 9000, telefony komórkowe stały się naprawdę popularne.

1998-Cledus T. Judd: „Pierwszy Redneck w Internecie”

Cledus T. Judd został okrzyknięty „odpowiedzią muzyki country na Weird Al Yankovic”, więc nie jest niespodzianką, że „Pierwszy Redneck w Internecie” jest pełen surowego, często autoironicznego humoru na temat stereotypów wieśniaków. W tej piosence Judd opisuje historię mężczyzny, którego żona „uciekła z [jego] telewizorem”, pozostawiając go zrozpaczonym, gdy zdaje sobie sprawę, że nie może oglądać walki o tytuł Ricka Flaira.

Po modlitwie do Boga o pomoc, odkrywa, co według niego jest nowym modelem telewizora o nazwie Macintosh. Kiedy otwiera pudełko, „oblewa się zimnym, zimnym potem” od uświadomienia sobie, że był „pierwszym wieśniakiem w internecie”. Następnie Judd opowiada, jak mści się na swojej byłej żonie, opróżniając jej konto bankowe, odcinając jej dopływ wody, a nawet wysyłając e-maila do szefa z informacją, że „do końca tygodnia będzie miała pracę”. W końcu jego żona wraca z telewizorem, ale Judd bez skrupułów każe jej iść „od razu do AOL”.

Chociaż ta piosenka ma być humorystyczna, podkreśla prawdziwe problemy, które nękają internautów po dziś dzień od powstania sieci WWW w 1990 roku. Ludzie mają szokującą ilość władzy i anonimowości w Internecie, co pozwala im nadużywać i nadużywają swoich uprawnień, by oszukiwać innych i siać spustoszenie. Jak sam mówi Judd, jego postać staje się „prawdziwym, wiejskim, cyberzagrożeniem”.

1999-Alabama: XX wiek

Tuż przed przełomem tysiąclecia, w środku narastającej paniki wokół Y2K, wyobrażonej katastrofy, w której ludzie wierzyli, że wiele nowych komputerów i elektroniki ulegnie awarii, powodując wszystko, od spadających z nieba samolotów po utratę istotnych danych finansowych, Alabama wydała piosenkę, która była uderzająco wolna od niepokoju.

Podczas gdy większość świata martwiła się, czy praktyka kodowania lat tylko przez ostatnie dwie cyfry spowoduje zbiorowy krach w światowej technologii, Alabama chwalił, jak daleko zaszła ludzkość w ostatnim stuleciu. Wspominają o wszystkim, od samolotów, przez klimatyzację, po debiut telewizji i internetu. Alabama mądrze mówi nam, że pragnienie zatrzymania czasu jest bezużyteczne, ponieważ „nie możemy wrócić, nawet jeśli spróbujemy”, więc „po prostu uśmiechnij się i pomachaj na pożegnanie”.

2001-Blake Shelton: „Austin”

Według Time Magazine do końca 2013 r. prawie 41 procent amerykańskich gospodarstw domowych było bezprzewodowych. Po co korzystać z telefonu stacjonarnego, skoro możesz odebrać telefon z dowolnego miejsca? Obecnie liczba ta rośnie, ponieważ zarówno starsi, jak i milenialsi rezygnują z telefonów stacjonarnych, aby zaoszczędzić kilka dolców na miesięcznych rachunkach.

Zanik telefonów stacjonarnych oznacza również, że tradycyjne automatyczne sekretarki odchodzą w przeszłość. Co więcej, młodzi dorośli coraz bardziej unikają korzystania z poczty głosowej w swoich telefonach komórkowych, woląc pisać SMS-y. To sprawia, że ​​„Austin”, którego historia opiera się na automatycznej sekretarce, jest mocno przestarzała dla współczesnych słuchaczy. Blake Shleton opowiada historię dziewczyny, która opuszcza kochanka, aby wrócić do rodzinnego miasta, nie zostawiając numeru, pod który mógłby do niej zadzwonić. Prawie rok później dzwoni na jego telefon domowy, aby znaleźć wiadomość na automatycznej sekretarce, która nadal głosi jego miłość do niej. „P.S. jeśli to Austin, nadal cię kocham.

Nie tylko automatyczne sekretarki odchodzą w przeszłość, ale wielu milenialsów nie konfiguruje nawet swojej skrzynki poczty głosowej na swoich telefonach komórkowych, nie mówiąc już o sprawdzeniu ich. Ta piosenka również pokazuje, jak stosunkowo łatwo było zniknąć mniej niż dwadzieścia lat temu. W piosence jej kochanek dosłownie nie może się z nią skontaktować, ponieważ nie zostawiła numeru. W dzisiejszym świecie, w którym większość ludzi należy do przynajmniej jednej formy znikania mediów społecznościowych, jest to o wiele trudniejsze zadanie.

2007-Brad Paisley: „Online”

„Online” to humorystyczna piosenka napisana i wykonana przez Brada Paisleya w 2007 roku, tuż przed tym, jak Myspace osiągnął szczyt swojego sukcesu jako najczęściej odwiedzany serwis społecznościowy w 2008 roku, z 75,9 milionami odwiedzających miesięcznie. Myspace, który został uruchomiony 1 sierpnia 2003 roku, zapoczątkował zupełnie nową erę mediów społecznościowych i stał się poprzednikiem bardziej nowoczesnych platform, takich jak Facebook, Twitter, Instagram i Snapchat, które stały się integralną częścią współczesnego życia.

W piosence Paisley opowiada historię młodego dorky człowieka, który zamienia się w Internecie w fajny i tajemniczy chwyt. Choć humorystyczna, piosenka obnaża problemy, jakie stwarza anonimowość internetu. Ludzie mogą kłamać i oszukiwać innych z powodów tak niewinnych, jak chęć poczucia się trochę chłodniej, z powodów tak przerażających, jak namierzanie i zwabienie ofiar napadów rabunkowych i napaści na tle seksualnym. Nawet jeśli większość ludzi nie próbuje łapać ludzi ani atakować ofiar, być może wszyscy jesteśmy trochę winni kłamstwa w Internecie, aby uczynić się bardziej atrakcyjnymi.

2008-Alan Jackson: „Wciąż lubię Bolonię”

W dzisiejszym szybko zmieniającym się świecie, wypełnionym elektronicznymi rozrywkami, Alan Jackson rozumie, że bez względu na to, jak wielkie są innowacje technologiczne, w życiu są pewne proste rzeczy, których nigdy nie można zastąpić, jak „Bolonia na białym chlebie”, „dźwięk Whippoor w dół wiejskiej drogi”, trawa między palcami, zachód słońca i miłość dobrej kobiety.

Jackson mówi nam, że lubi swoją „50-calową plazmę HD” z 500 kanałami i łatwością, z jaką może pobierać muzykę, ale w większości nie interesuje go laptop i telefon komórkowy. Być może dzieje się tak dlatego, że chociaż technologia czyni „życie lepszym na wiele sposobów”, są pewne rzeczy, których po prostu nie można zastąpić. Więc od czasu do czasu zrób sobie przerwę i odłącz się od tego wszystkiego.

2009-Brad Paisley: „Witamy w przyszłości”

W hicie Brada Paisleya „Welcome to the Future” śpiewa o swoim zdumieniu, jak daleko zaszliśmy. Nie tylko możesz pobrać Pac Mana na swój telefon i oglądać telewizję w dowolnym miejscu i czasie na tabletach, komputerach i smartfonach, ale możemy także łączyć się z ludźmi z całego świata za pośrednictwem czatów wideo, SMS-ów, mediów społecznościowych i nie tylko.

Połączenia, które ludzie mogą nawiązywać i utrzymywać, to nie jedyne korzyści, nowoczesna technologia rozszerzyła nasz świat i przyczyniła się do zmiany poglądów społecznych. W ostatniej linijce piosenki Paisley wspomina, że ​​w liceum drużyna piłkarska była zagrożona przez KKK za to, że poprosiła białą królową balu.

Podziwia go, w jaki sposób zbiorowa wola ludzi wspomaganych przez technologię mającą na celu zjednoczenie ludzi doprowadziła do prawdziwej i znaczącej zmiany na świecie. Ważne jest, abyśmy pamiętali, jak potężni możemy być, gdy stoimy razem, a nowoczesna technologia sprawia, że ​​łączenie się z innymi w celu osiągnięcia wspólnego celu jest bardziej możliwe niż kiedykolwiek wcześniej.

2014-Miranda Lambert: „Automatyczna”

Muzyka country łączy miłość i nienawiść ze zmianami. Wiele piosenek zawiera teksty gloryfikujące przeszłość i krytykujące teraźniejszość. Jak widać, nie tylko z Hankiem Williamsem Jr., który czuje się w ten sposób, diva muzyki country Miranda Lambert podziela jego nostalgiczne poglądy.

Chociaż jest to popularna opinia, bycie tak pochłoniętym pragnieniem przeszłości nie jest produktywne, że zapomina się żyć w teraźniejszości. Tylko dlatego, że rzeczy działają inaczej w teraźniejszości, nie pogarsza ich. Innowacje technologiczne zmieniły niezliczone życia na lepsze. Umożliwiło tysiącom ludzi zaoszczędzenie czasu i skupienie energii na swoich rodzinach i ich prawdziwych pasjach.

Przed latami trzydziestymi kobiety niewolniczo wykonywały swoje obowiązki, spędzając godziny na praniu i chodzeniu na targ, ponieważ nie było lodówek. Sprzęty wyzwoliły kobietom czas na realizację własnych projektów i pomogły zainspirować je do realizacji wcześniej dla nich zamkniętych karier i pasji. W przeszłości listy docierały całymi dniami, ale pojawienie się telefonów i ostatecznie telefonów komórkowych pozwoliło ludziom z łatwością rozmawiać z bliskimi. Tak więc, chociaż dobrze jest wspominać „stare dobre czasy”, pamiętaj tylko, że teraźniejszość ma wiele zalet, których przeszłość nigdy nie miała.

2014-Lady Antebellum: „Barmanka”

Chociaż „Bartender” Lady Antebellum nie jest konkretnie o technologii – to raczej całonocna piosenka po rozstaniu – zawiera kluczowe zdanie, które można usłyszeć dziś wypowiadane przez wielu młodych ludzi. W pierwszych wersach piosenki Hillary Scott śpiewa: „wszystkie moje dziewczyny po prostu wysadzają mój telefon”. Jeśli wyszukasz w Google frazę „wysadzają mój telefon”, przekonasz się, że oznacza ona „wielokrotne dzwonienie do kogoś i/lub wysyłanie do kogoś wielu wiadomości tekstowych”.

To, co jest interesujące w tym zdaniu, nie jest działaniem, które odzwierciedla, ale faktem, że wraz z pojawianiem się nowej technologii muszą również pojawić się nowe sposoby mówienia o tej technologii. Wyrażenie „wysadza mój telefon” to tylko jedno z wielu stworzonych w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, aby ułatwić komunikowanie się i opisywanie naszych doświadczeń. Pojawienie się nowych słów i wyrażeń pokazuje, jak technologia stała się integralną częścią naszego nowoczesnego społeczeństwa.

2017-Luke Bryan: „Rozświetl to”

Telefony komórkowe ułatwiają natychmiastową komunikację, być może zbyt prostą.Pomimo niezliczonych korzyści, jakie niosą ze sobą telefony komórkowe i ich możliwości łączenia ludzi, mogą również sprawić, że ludzie będą trochę szaleni. Na współczesnej scenie randkowej wielu powie ci, że spędzają niezdrową ilość czasu na zamartwianiu się wiadomościami tekstowymi lub ich brakiem.

Ludzie szybko myślą, że ich partnerzy ignorują ich i spędzają godziny męcząc się nad zamierzonym tonem pojedynczej wiadomości tekstowej. Może to wywołać niezdrową obsesję, jak zauważa Luke Bryan w swojej piosence „Light It Up”, w której występuje mężczyzna, który ma obsesję na punkcie sprawdzania telefonu i często wyobraża sobie brzęczenie lub powiadomienia, których po prostu nie ma. Łatwość, z jaką możemy się ze sobą komunikować, stwarza niewiele miejsca na niezależną przestrzeń i sprawia, że ​​ludzie oczekują, że ich SO będzie z nimi w ciągłej komunikacji. Być może każdy powinien starać się trochę mniej martwić i trochę bardziej ufać.

Komentarz poniżej!

Snajo 14 stycznia 2018 r.:

To jest super!