Top 10 j-popowych artystek lat 90. i 00.

Moje wykształcenie jest związane z językiem i kulturą japońską. Jestem wielkim fanem jpopowej muzyki i kultury.

1. Ayumi Hamasaki (浜崎あゆみ)

Debiut: 1995, 1998 (oficjalnie)

Niewiele jest historii o Kopciuszku w j-popie tak wspaniałych jak historia królowej Ayumi Hamasaki. Z rodziny samotnych rodziców w południowej Fukuoce Ayumi od najmłodszych lat dowiedziała się, jaka jest wartość dolara. Weszła do branży rozrywkowej wyłącznie w celu zarobienia pieniędzy dla swojej rodziny, jednocześnie próbując znaleźć sens w swoim życiu.

Doszło do przypadkowego spotkania z superproducentem Maxem Matsuurą. W ciągu kilku lat Ayumi sprzedała miliony kopii swoich ręcznie pisanych albumów, a na przełomie tysiącleci była „Królową J-popu”. Dziś jest najbardziej utytułowaną artystką solową w historii j-popu, a swoją karierę zbudowała na tym, że jest bardzo zaangażowana w swoje produkty i wizerunek, a nawet przełamuje bariery seksualności i tematyki. Ponad dziesięć lat, dziesięć albumów i 50 singli później, Ayumi Hamasaki jest jednym z największych nazwisk, jakie kiedykolwiek pojawiły się w jpopowym świecie.

Nie ukrywam, że Ayu jest moim ulubionym artystą w historii muzyki. Jej historia, bardzo spersonalizowana muzyka i jej przyziemna osobowość sprawiają, że jest sympatyczną osobą. Zawsze oddaje się swoim fanom i jest typem artysty, którego możesz być dumny, że jesteś jego fanem.

3. Kumi Koda (倖田來未)

Debiut: 2000

W przeciwieństwie do Namie Amuro przed nią, Kumi Koda włamuje się do RnB od czasu swojego debiutu w 2000 roku. Przez przypadek zajęła pierwsze drugie miejsce w przesłuchaniu Avex's Dream 2000 (po zgłoszeniu się do „Morning Musume”) i dostała szansę na zostanie nastolatek RnB idol. Jednak jej pierwsze kilka albumów nie wypadło dobrze i prawie została porzucona. Sukces przyszedł, gdy jej singiel „real Emotion” został wykorzystany jako utwór przewodni do gry wideo „Final Fantasy X-2”.

Od Spinditty

Wkrótce potem Kumi zmieniła swój wizerunek z nastoletniej idolki na „ero-kakkoii”, co oznaczało znaczną hiperseksualizację. Był to jednak ruch, który zadziałał, ponieważ w ciągu kilku lat w 2005 roku stała się najbardziej utytułowaną artystką solową tamtych czasów, pokonując nawet Ayumi Hamasaki. Biorąc pod uwagę miłość Japonii do „słodkich dziewczyn z sąsiedztwa” ponad wszelkie przejawy jawnej seksualności, Kumi udowodniła, że ​​dorosłe kobiety odpowiedzialne za swoją seksualność mają swoje miejsce w j-popie.

Oprócz świetnych ballad i piosenek tanecznych, optymistyczna osobowość Kumi jest mile widzianym dodatkiem do przemysłu j-popowego. Nikt, kto by jej nie zawiódł, Kumi mogła niechcący doprowadzić do mini-rewolucji seksualnej w zimnym japońskim klimacie kulturowym.

5. Ringo Shiina (椎名林檎)

Debiut: 1998

Jeśli w najnowszej historii j-popu ktoś często przypisywany jest temu „geniuszowi”, to jest nim Ringo Shiina (prawdziwe nazwisko Yumiko Sheena). Ringo nie dała się powstrzymać oczekiwaniom kulturowym ani nawet nie słuchała własnej wytwórni płytowej, Ringo ugruntowała swoją karierę pod koniec lat 90. jako jedna z czołowych kobiet jrocka (podgatunek j-popu). Jej wyjątkowy, nosowy głos, przedwcześnie rozwinięte teksty oraz mistrzostwo w komponowaniu i aranżacji odróżniały ją od innych solowych artystek jej czasów, a u szczytu popularności była uważana za trzecią pod względem popularności dopiero po Ayumi Hamasaki i Hikaru Utadzie.

Chociaż zawsze szanowałem Ringo Shiinę jako mistrzowską muzyczkę, zajęło mi wiele lat, zanim zacząłem rozgrzewać się do jej prawdziwej muzyki ze względu na jej niespokojny rockowy styl i wokal. Ale jedna rzecz, która zawsze mnie zadziwi, to struktura i idealna symetria jej trzeciego albumu „Kalk Samen Kuri no Hana”. Album ma nie tylko długość dokładnie 44:44, ale każdy utwór odpowiada swojemu przeciwieństwu na drugiej stronie albumu. (Patrz jego strona Generasia, aby uzyskać pełne wyjaśnienie.) Naprawdę, nazwanie Ringo „geniuszem” to trochę za mało powiedziane.

7. Mika Nakashima (中島美嘉)

Debiut: 2001

Mika Nakashima przypadkowo natknęła się na przemysł rozrywkowy, kiedy wzięła udział w losowym przesłuchaniu i wygrała rolę w dramacie oraz szansę nagrania piosenki przewodniej. Jej debiut „Stars” sprzedał się w pół miliona egzemplarzy, a jej debiutancki album „TRUE” trafił na pierwsze miejsce i sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy.

Mika znalazła swoją niszę we wprowadzaniu jazzu i gospel do swojej muzyki, dwóch podgatunków, których wcześniej nie wypróbowywano i testowano w głównym nurcie j-popu. Popularność Miki utrzymywała się nawet pomimo tych trendów i wkrótce Japończycy w całym kraju cieszyli się nową falą jazzu i gospel w swoich domach, spopularyzowanych dzisiaj z dużą pomocą Miki Nakashimy.

Mika to kolejna artystka, której docenienie zajęło mi dużo czasu i chociaż nie jest moją ulubioną artystką do słuchania, jej wysiłki humanitarne w Ameryce są głęboko doceniane. Podziwiam też, jak unika japońskiego piętna, takiego jak rezygnacja z liceum i posiadanie wielu tatuaży. Jest także jedną z niewielu współczesnych artystek, która odeszła od śpiewania, a także cieszy się małą karierą aktorską – jej najpopularniejszą rolą była rola Nany Oozaki w filmowej wersji superhitowej mangi „NANA”.

9. Maaya Sakamoto (坂本真綾)

Debiut: 1995

Każdy, kto oglądał j-pop na przełomie tysiącleci, musiał natknąć się na słynną seiyuu (aktorkę głosową) Maaya Sakamoto. Chociaż Maaya była przede wszystkim aktorką podkładającą głos w anime, Maaya była również piosenkarką, która odniosła połowiczny sukces (głównie robiła piosenki do anime) w późnych latach 90. i wczesnych 00., we współpracy ze słynną kompozytorką Yoko Kanno.

Przez długi czas była jedną z najbardziej znanych i odnoszących sukcesy aktorek głosowych, aż do późnych lat 00., takich jak Nana Mizuki. Razem przebili się przez ścianę j-popu i zaczęli bić rekordy. Krótko po tym, jak Nana Mizuki zdobyła pierwszy album #1 przez aktora głosowego, Maaya również zdobyła swój pierwszy #1 album. Chociaż Nana Mizuki była tą, która ustanowiła rekord, nie mogłaby tego zrobić bez wkładu Maayi w ujawnienie aktorów głosowych jako poważnych artystów muzycznych.

Jak wielu innych z moich czasów, Maaya był jednym z pierwszych artystów, których znałem w połączeniu z j-popem. Jej wiele piosenek jest bardzo nostalgicznych, a jej czysty głos jest dziś tak samo przyjemny jak wtedy. Niezależnie od tego, czy pracuje z Yoko Kanno, czy nie, Maaya Sakamoto jest jedną z prawdziwych świetności, nawet jeśli często wpada w radary ludzi.

10. Chihiro Onitsuka (鬼束ちひろ)

Debiut: 2000

Ze wszystkimi kobietami z tej listy, które zmierzyły się z przeciwnościami losu i „nigdy się nie poddały”, być może żadna nie jest tak inspirująca jak Chihiro Onitsuka. Chociaż niewiele wiadomo o jej przeszłości, Chihiro nigdy nie miała żadnych skrupułów w związku z depresją i innymi chorobami, które często są pogardzane w japońskim społeczeństwie. Wzięła jednak swoje nieszczęścia i zamieniła je w piękną muzykę, pełną żałobnych kompozycji i ciężkich tekstów.

Jej debiutancki album „Insomnia” sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy w 2001 roku i do dziś pozostaje jej najbardziej przyjętym przez krytykę dziełem. Chihiro przeżyła wiele przerw w zdrowiu psychicznym, a także bardzo nagłośniony atak ze strony swojego chłopaka w 2010 roku.

Niewielu śpiewaków na świecie porusza mnie tak bardzo, jak robi to Chihiro Onitsuka. Jej piosenki „Gekkou” i „infection” pozostają jednymi z najbardziej intensywnych emocjonalnie utworów, jakie kiedykolwiek słyszałem.

Uwagi

anonimowy w dniu 09.09.2019 r.:

Moje ulubione dwie na liście to Namie i Ayumi. Następnie Shina Ringo. Dziwię się, że Mai Kuraki i hitome nie ma na liście, ponieważ bardzo ich lubię i mieli dużo albumów numer jeden.

anonimowy 16 maja 2019 r.:

Po wysłuchaniu mnóstwa muzyki wielu z tych wokalistek, muszę przyznać, że głos Namie naprawdę mnie przekonał, ponieważ słuchałem jej najwięcej razem z Akiną. Podobnie jak Akina, ma proteuszowe transformacje od sennych rytmicznych i latynoskich R i B, przez rockowe, uzależniające melodie taneczne, takie jak Please Smile Again, przez mocno napędzany i delikatniejszy groove hip hop, po szczere ballady z dynamicznym zakresem tonów i emocji, płynne rapowe wypełnienia. wszystko podczas tańca z pięknym śpiewnym pierścieniem i rezonansem głosu. Jeden z moich ulubionych głosów wraz z Akiną. Nadal kocham głos Shiiny i głos Kany. Jestem fanem tych wszystkich 4. Również z tego okresu bardzo lubię głos Yui. .

Anonimowy 11 maja 2019 r.:

Dziękuję bardzo za ten artykuł. Pomogło mi to znaleźć dwóch piosenkarzy, których naprawdę lubię słuchać. Po pierwsze, Ringo Sheena, która jest jedną z najbardziej imponujących wokalistek, autorek piosenek i kompozytorów, jakich słyszałem w muzyce współczesnej, zwłaszcza w jej piosenkach rockowych, chociaż bardzo lubię jej piosenki jazzowe zbyt. To najlepszy rock, jaki słyszałem od lat 60-tych. Zachwycona jej chwytliwą, kanciastą oryginalnością i złożonością, a piosenki są wspaniałe do słuchania. Po drugie, Namie Amuro, która łączy wspaniały głos z odlotowymi ruchami tanecznymi i wszechstronnością, aby naprawdę dobrze śpiewać zarówno ballady, jak i piosenki taneczne. Najbardziej wolę jej ballady i wcześniejsze piosenki taneczne. .

Anonimowy w dniu 08.09.2017:

Są też Masami Okui, Angela Aki, Atsuko Maeda, Yui Yoshioka, Tomiko Van i Alan Dawa Dolma.

MJS 29 listopada 2015 r.:

Gdzie jest Miho Komatsu???

Tony w dniu 04.05.2015 r.:

Gdzie jest Izumi Sakai!? Myślałem, że będzie na liście!

zatrzymany (autor) z Oregonu, USA 6 lipca 2012 r.:

Zobacz część 3 dla MISIA.

maczanka 06.07.2012 r.:

na tej liście brakuje świetnej MISIA

zatrzymany (autor) z Oregonu, USA 19 maja 2012 r.:

Dziękuję Ci. Zdecydowanie polecam sprawdzić je dalej, jeśli jesteś zainteresowany. Zgadzam się, że muzyka jest cudowna bez względu na język – tak się składa, że ​​moje ulubione piosenki są śpiewane po japońsku.

dmop z Cambridge City, IN w dniu 19 maja 2012 r.:

Nie wiem, kim jest którykolwiek z tych artystów, ale czuję się tak, jak po przeczytaniu twojego niesamowitego artykułu o nich i ich karierze. Uważam, że muzyka jest po prostu cudowna, gdy jest prezentowana we właściwy sposób, niezależnie od języka tekstów. Głosowane i interesujące.