20 najsłynniejszych szkockich zespołów wszech czasów

O zagranicznych podróżach i europejskiej muzyce rockowej piszę w Internecie od ponad ośmiu lat.

Kiedy wspominam niektóre z tych zespołów, często dostaję odpowiedź: „Nigdy nie wiedziałem, że są Szkotami”. Czas więc wyjaśnić sprawę.

Wielu szkockich artystów należy do największych brytyjskich zespołów wszech czasów. Wszyscy oni wnieśli ogromny wkład w historię muzyki współczesnej na przestrzeni ostatnich 40 lat, więc trudno wybrać najlepszą.

Oto lista 20 najlepszych szkockich zespołów wszechczasów. Ich ranking opiera się na wielu czynnikach, takich jak jakość, wpływy, popularność i sukces (ale niekoniecznie wszystkie powyższe). Ponieważ lista ta skupia się tylko na grupach, nie uwzględniono artystów solowych.

Najlepsze szkockie zespoły wszech czasów

1. Przeciętny biały pasek

Członkowie zespołu: Alan Gorrie, Onnie McIntyre, Fred Vigdor, Rocky Bryant, Brent Carter, Rob Aries

Lata aktywności: 1972-1983, 1989-obecnie

Etykieta: Atlantyk, RCA, MCA, Nosorożec, Arista

The Average White Band to zespół funk i R&B, który był niezwykle popularny w latach 70-tych. Ich uduchowione melodie disco wpłynęły na wiele zespołów. Członkowie zespołu pochodzą z Dundee, Glasgow i Perth.

Alan Gorrie i Hamish Stuart byli głównymi wokalistami. Wspomagał ich głos i gitara Owena „Onnie” McIntyre. Wraz z Malcolmem Duncanem, Robbiem McIntoshem i Rogerem Ballem stanowili oryginalnych członków zespołu. Ich przełom nastąpił po podpisaniu kontraktu z Atlantic Records i osiedleniu się w Nowym Jorku.

Powstały album AWB znalazł się na pierwszym miejscu w USA w 1974 roku, ustanawiając ich jako topowy zespół. Ich największymi hitami były „Let’s Go Round Again”, „Cut the Cake”, „Queen of My Soul” i w dużej mierze instrumentalne instrumenty dęte blaszane „Pick Up the Pieces”. Nastąpiło wiele złotych albumów i nominacje do nagrody Grammy, a od tego czasu ich prace były próbkowane przez wielu innych artystów.

Grupa rozpadła się w 1982 r., zanim zreformowała się w 1989 r. Pomimo różnych zmian w składzie, nadal działają i są bardzo popularni w Ameryce, gdzie ich muzyka przekroczyła rzekome linie kolorystyczne R&B.

Najlepsza piosenka: "Pozbierać kawałki"

Podnieś kawałki, uh, huh

Podnieś kawałki, w porządku

Podnieś kawałki, uh, huh

Podnieś kawałki, whoo!

- Średnia biała wstęga („Podnieś kawałki”)

2. Rolki Bay City

Członkowie zespołu: Les McKeown, Eric Faulkner, Derek Longmuir, Alan Longmuir i Stuart Wood.

Lata aktywności: 1966-1987, 1990, 1998-2000, 2015-obecnie

Etykieta: Bell, Arista, Epic

The Rollers to fenomen popu z lat 70., który był nie tylko popularny w Wielkiej Brytanii, ale także odniósł sukces w Ameryce. Ich styl ubierania się był wszechobecny, zwłaszcza u szczytu w 1975 roku. Ich popularność sprawiła, że ​​tartan stał się modny wśród malusieńkich bopperów w Wielkiej Brytanii.

Od Spinditty

Zespół miał kraj w swoim uścisku. Od czasu, gdy The Beatles nie widziano takiej nastoletniej histerii w Wielkiej Brytanii. Ich najsłynniejszym hitem była piosenka nr 1 „Bye Bye Baby”. W tym samym roku „Daj trochę miłości” był kolejnym numerem 1 w 1975 roku.

Zajmowali także wysokie miejsca na listach przebojów z utworami „Shang-a-Lang”, „Love Me Like I Love You” i „Summerlove Sensation”, które do dziś wyróżniają się swoim stylem śpiewania.

Pod koniec lat 70. ich krótkotrwała popularność osłabła i w 1979 r. praktycznie przestali istnieć. Nie byli najwybitniejszymi artystami i muzykami, ale zasłużyli na swoje miejsce w historii muzyki szkockiej po prostu ze względu na krótki i dramatyczny wpływ. oni mieli. Niestety, dochodziło do sporów, wzajemnych oskarżeń i działań prawnych między członkami zespołu a zarządem w sprawie tantiem.

Najlepsza piosenka: „Pa, ​​pa kochanie”

Jesteś jedyną dziewczyną w mieście, którą bym poślubił

Dziewczyno, poślubiłbym cię teraz, gdybym był wolny

chciałbym, żeby tak było

Mógłbym cię kochać, ale po co to zaczynać

Bo nie ma w tym żadnej przyszłości

Ona mnie ma, ale nie jestem wolny, więc

Żegnaj kochanie, żegnaj kochanie (żegnaj kochanie, żegnaj kochanie)

- Bay City Rollers („Pa, pa, kochanie”)

3. Belle i Sebastian

Członkowie zespołu: Stuart Murdoch, Stevie Jackson, Chris Geddes, Richard Colburn, Sarah Martin, Mick Cooke (Bobby Kildea)

Lata aktywności: 1996-obecnie

Etykieta: Rough Trade, Jeepster, Matador, Arts & Crafts Meksyk

Belle i Sebastian to bardzo chwalona grupa z Glasgow. Powstali jako projekt uniwersytecki w 1996 roku. Ich pierwszy album, Tigermilk, był końcowym albumem. Chociaż był to świetny album, to ich kolejny album uczynił ich sławnymi.

Ich drugi album, If You're Feeling Sinister, to jedna z najlepszych płyt lat 90-tych. Następnie szli w siłę z kolejnym albumem, The Boy With the Arab Strap, trafiając na 12 miejsce na brytyjskich listach przebojów i zdobywając nagrodę „Best Newcomer” na prestiżowych Brit Awards w 1999 roku.

Najważniejsze w ich karierze to: występy na festiwalu Glastonbury, praca w studiu z producentem Trevorem Hornem (znanym z Yes) oraz występ na Hollywood Bowl w 2006 roku wspierany przez Filharmonię w Los Angeles. Oprócz tych wszystkich sukcesów, w obszernym sondażu opinii publicznej przeprowadzonym przez magazyn The List w 2005 roku, zostali uznani za najlepszy w historii szkocki zespół.

Najlepsza piosenka: „Chcę, aby świat się zatrzymał”

Pozwól mi wyjść z mojej skorupy

To jest owinięte w prześcieradła mlecznego zimowego nieładu

Pozwól mi znów poczuć powietrze, rozmowę przyjaciół

Umysł kogoś mi równego

- Belle i Sebastian („Chcę, aby świat się zatrzymał”)

4. Biffy Clyro

Członkowie zespołu: Simon Neil, James Johnston, Ben Johnston

Lata aktywności: 1995-obecnie

Etykieta: Bankiet żebraków, 14. piętro, Roadrunner

Biffy Clyro to zespół z Kilmarnock w hrabstwie Ayrshire, założony w 1995 roku. Początkowo istniał pod nazwą Skewfish. To trio składające się z Simona Neila oraz braci Bena i Jamesa Johnstonów.

Podobnie jak wiele świetnych zespołów, grali wolno. Występ na szkockim festiwalu T-in-the-Park w 2000 roku przyniósł kontrakt z Beggars Banquet. Pierwsze trzy albumy, które rozpoczęły się wydaniem Blackened Sky z 2002 roku, zdobyły uznanie na brytyjskich listach przebojów.

Popularność zyskała ich czwarty album zatytułowany Puzzle. Został wydany w 2007 roku przez firmę Warner Brothers o nazwie 14th Floor. W Wielkiej Brytanii pokrył się platyną. Od tego czasu wszystkie ich albumy stały się wielkimi hitami zarówno w Wielkiej Brytanii, jak iw Europie. Najpopularniejsze utwory to „Folding Stars”, „Mountain” i „Many of Horror”.

Mają także połączenie indie rocka i heavy metalu, a także występowali na Download Festival, Glastonbury i T in the Park.

Najlepsza piosenka: „Składane gwiazdy”

Przyjrzyj się sobie długo

Jak tu trafiłeś?

Krew kapie jak czerwone odwrócone balony

Jutro to nikomu obietnica

Jeśli chcesz, chodź za mną, a wprowadzę Cię do środka

Nie musisz uciekać i chować się

- Biffy Clyro („Składane gwiazdy”)

5. Wielki kraj

Członkowie zespołu: Stuart Adamson, Bruce Watson, Mark Brzezicki, Jamie Watson, Simon Hough, Scott Whitley

Lata aktywności: 1981-2000, 2007, 2010-obecnie

Etykieta: Mercury, Track-BCR, Transatlantic, Giant/Reprise/Warner Bros.

Stuart Adamson zbudował na swoim sukcesie The Skids charakterystyczny szkocki styl Rocka, w którym zsyntetyzowano gitarę tak, by przypominała dźwięk dud lub skrzypiec.

To zadziałało ze świetnym skutkiem i stali się jeszcze bardziej popularni niż The Skids, odnosząc krótki sukces w USA dzięki albumowi „The Crossing” w 1983 roku.

Jak na ironię, żaden z członków Big Country nie urodził się w Szkocji. Nawet Adamson urodził się w Manchesterze, ale miał szkockich rodziców i wychował się w Dunfermline od czwartego roku życia.

Ich najsłynniejsze utwory to „Fields of Fire”, „Look Away”, „Chance”, „In A Big Country”, „One Great Thing” i „King of Emotion” z błyskotliwej kariery w latach 80-tych. Tragicznie Adamson zmagał się z alkoholizmem i został znaleziony martwy przez powieszenie w hotelu w Honolulu w 2001 roku w młodym wieku 43 lat.

Jednak pozostali członkowie zespołu zreformowali się w 2010 roku z Mikem Petersem z The Alarm na wokalu na ich albumie The Journey z 2013 roku. Chociaż wkrótce odszedł, zespół nadal tworzy muzykę w innym składzie.

Najlepsza piosenka: „W wielkim kraju”

Nigdy nie widziałem, żebyś tak wyglądała bez powodu

Kolejna obietnica nie spełniła się

Mija kolejny sezon

Nigdy nie zabrałem niczyjej twarzy uśmiechu

A to desperacki sposób patrzenia

Dla kogoś, kto jest jeszcze dzieckiem

- Duży kraj („W wielkim kraju”)

6. Niebieski diakon

Członkowie zespołu: Ricky Ross, James Prime, Lorraine McIntoshDougie Vipond, Gregor Philp, Lewis Gordon

Lata aktywności: 1985-1994, 1999-obecnie

Etykieta: Columbia, Sony, poczwarka, demon, earMusic, czysty dźwięk

Deacon Blue nazwali się po piosence Steely Dan. Połączyli pop-rock lat 80. z muzyką soul w stylu lat 60. To sprawiło, że Deacon Blue stał się jednym z najbardziej stylowych i eleganckich zespołów. Znakomite pisanie piosenek Ricky'ego Rossa do „Dignity”, „Loaded”, „Real Gone Kid” i „Fergus Sings the Blues” przyniosło im ogromny sukces w Wielkiej Brytanii i Europie.

Koleżanka, Lorraine McIntosh, stała się odnoszącą sukcesy aktorką w Szkocji. Wystąpiła jako stała w telenoweli River City. Perkusista zespołu Dougie Vipond został prezenterem sportowym BBC.

Zespół rozpadł się w 1994 i zreformował się w 1999. Pozostają popularnym zespołem, choć w sporadycznych fazach, ponieważ nadal pracują nad indywidualnymi projektami. Ich debiutancki album z 1987 roku, Raintown, pokrył się platyną w Wielkiej Brytanii i pozostaje klasycznym albumem. Jego kultowe zdjęcie na okładce przedstawia deszczowy pejzaż Glasgow. To jeden ze szkockich zespołów, które cieszą się ogromnym szacunkiem w swojej ojczyźnie.

Najlepsza piosenka: "Godność"

I popłynę nią na zachodnie wybrzeże

Przez wsie i miasta

będę na wakacjach

Będą robić swoje obchody

Zapytają mnie, jak ją zdobyłem, powiem „zaoszczędziłem pieniądze”

Powiedzą, czy ona nie jest ładna na tym statku zwanym godnością?

- Deacon Blue („Godność”)

7. Del Amitri

Członkowie zespołu: Justin Currie, Iain Harvie, Andy Alston, Ashley SoanKris Dollimore

Lata aktywności: 1983–2002, 2013–obecnie

Etykieta: Poczwarka, A&M, Merkury

Piosenki Del Amitri wyróżniają się na tle innych zespołów z Glasgow ze względu na ich znakomitych autorów piosenek. Wśród ich najlepszych piosenek znalazły się „Nothing Ever Happens”, „Kiss This Thing Goodbye”, „Always the Last to Know”, „Right Time”, „Move Away Jimmy Blue” i „Roll to Me”, który znalazł się w pierwszej dziesiątce hit w Ameryce.

O dziwo, nigdy nie trafili do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii (pomimo ich chwytliwych i dobrze napisanych piosenek). Jednak pod koniec lat 80. i na początku lat 90. nadal byli główną siłą na szkockiej scenie muzycznej, zdobywając wielu fanów w Wielkiej Brytanii.

Otrzymali nawet wyróżnienie za nagranie oficjalnej piosenki szkockiej drużyny piłkarskiej na Mistrzostwa Świata w 1998 roku. Piosenka „Don't Come Home Too Soon” (tytuł proroczy, biorąc pod uwagę losy zespołu w turnieju) była wielkim hitem wśród fanów w całej Szkocji.

Chociaż nigdy oficjalnie się nie rozstali, Del Amitri nie wydał albumu od 2002 roku. Niedługo potem zostali porzuceni przez ich wytwórnię płytową. Piosenkarz Justin Currie pozostał aktywny w nagrywaniu i występowaniu, zanim zespół ponownie się zebrał w 2013 roku i wydał album koncertowy w następnym roku.

Najlepsza piosenka: „Pocałuj tę rzecz na pożegnanie”

Czasami czuję, kiedy jesteśmy razem kochanie

Wszystko potoczyło się źle

I wiem, że czujesz dokładnie to samo

Ale nadal trwamy.

Czekałem przy oknie

Oglądając te samochody przejeżdżające obok

I mówię sobie, że przejdę przez ruchy

Po raz ostatni dziś wieczorem.

- Del Amitri („Pocałuj tę rzecz na pożegnanie”)

8. Niesamowity zespół smyczkowy

Członkowie zespołu: Mike Heron, Robin Williamson, Clive Palmer, Lukrecja McKechnie, Rose Simpson, Malcolm Le Maistre, Stan Schnier, Jack IngramGerard Dott, Graham Forbes, John Gilston, Lawson Dando, Bina WilliamsonClaire Smith

Lata aktywności: 1966–1974, 1999–2006

Etykieta: Elektra, Wyspa

The Incredible String Band (pierwotnie trio) to psychodeliczny zespół folkowy z Edynburga, założony w 1966 roku przez Robina Williamsona, Clive'a Palmera i Mike'a Herona. Ich tytułowy pierwszy album ukazał się niemal natychmiast po utworzeniu i ostatecznie zdobył nagrodę „Folkowy Album Roku” Melody Maker.

Zebrali pochwały od tak znakomitych współczesnych, jak Bob Dylan, Paul McCartney i Robert Plant. Mocno ugruntowali swoją reputację jako przedstawiciele muzyki eksperymentalnej, łączącej elementy folku, rocka i popu. Właściwie rozstali się i zreformowali w 1966. Niestety, kiedy się zreformowali, Palmer nie wrócił do owczarni.

Pozostali zajęci, wydając w 1968 roku dwa albumy zatytułowane The Hangman's Beautiful Daughter oraz Wee Tam and the Big Huge. Po sukcesie tych albumów zaczęli grać w dużych klubach. Uświetnili sceny londyńskiego Festival Hall, a nawet Royal Albert Hall, a także pojawili się na Woodstock w 1969 roku.

W sumie wydali dwanaście płodnych albumów w ciągu zaledwie dziewięciu lat, zanim rozpadli się na dobre w 1974 roku. Jednak w 1999 roku doszło do ponownego spotkania, które trwało do 2006 roku. Niestety, ich ponowne spotkanie nie zaowocowało żadnymi wydawnictwami studyjnymi.

Najlepsza piosenka: „Pieśń październikowa”

Kiedy głód wzywa moje kroki do domu,

Poranek następuje po,

Pływam po morzach w moim umyśle,

A sosny śmieją się zielonym śmiechem.

- The Incredible String Band ("Październikowa piosenka")

9. Marmolada

Członkowie zespołu: Patrick Fairley, William Junior Campbell, Dean Ford, Raymond Duffy, Graham Knight

Lata aktywności: 1966-obecnie

Etykieta: CBS, Decca, Londyn, Target Records, Castle, Sanctuary, Union Square Music, BMG Rights Management

Bycie na zawsze związanym z coverem piosenki The Beatles, "Ob-La-Di, Ob-La-Da", może być błogosławieństwem lub przekleństwem dla tego zespołu z Glasgow. Z pewnością ich przeróbka piosenki trafiła na pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii i sprzedała się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Niestety, ta piosenka przesłoniła wiele innych wspaniałych piosenek zespołu.

Początkowo nazywani The Gaylords, zmienili nazwę na The Marmalade, zanim porzucili określony rodzajnik. Odnieśli fantastyczny sukces krajowy i dość wysoki sukces na listach przebojów w USA. Po tym, jak odrzucili ofertę nagrania „Everlasting Love” (która stała się ogromnym hitem Love Affair), zmagali się z falami. Ale sukces rzeczywiście przyszedł dzięki topowym utworom, takim jak „Lovin Things”, „Wait For Me Mary-Anne”, „Baby Make it Soon” i być może ich najlepsza piosenka, piękna „Reflections of My Life”. Podczas gdy Tony McAuley wcześniej pisał dla nich przeboje, ta piosenka została napisana wspólnie przez Juniora Campbella i Deana Forda. Listy przebojów zaczęły im wymykać się w połowie lat 70-tych. Jednak przez ostatnie 40 lat zespół działał w tej czy innej iteracji.

Najlepsza piosenka: „Odbicie mojego życia”

Pozdrowienia ludzi w tarapatach

Refleksje mojego życia

Och, jak wypełniają moje oczy

Och, moje smutki

Smutne jutra

Zabierz mnie z powrotem do mojego domu

- Marmolada („Odbicia mojego życia”)

10. Mogwai

Członkowie zespołu: Stuart Braithwaite, Dominic Aitchison, Martin Bulloch, Barry Burns

Lata aktywności: 1995-obecnie

Etykieta: Rock Action, Sub Pop, Chemikal Underground, Matador Records, PIAS Recordings, Rocket Girl

Mogwai to zespół z Glasgow, który powstał w 1995 roku i nosi imię stworzenia z filmów Gremlins. Miał to być tylko roboczy tytuł, ale ostatecznie nazwa utknęła. Ich muzyka, określana mianem post-rocka, wykorzystuje efekty przesterowania i długie gitarowe przerywniki do budowania wspaniałych, rozległych utworów instrumentalnych.

Ich pierwszy album zatytułowany Mogwai Young Team ukazał się w 1997 roku i od tego czasu przez wiele lat odnosili konsekwentny sukces komercyjny, nie trafiając do głównego nurtu list przebojów. Ich największym dotychczas albumem był album Rave Tapes z 2014 roku, który osiągnął 10 miejsce na listach przebojów w Wielkiej Brytanii.

Chociaż nigdy nie byli uważani za „zespoły singli”, po raz pierwszy weszli na brytyjskie listy przebojów Top 40 w 2006 roku z piosenką „Friend of the Night”, która wspięła się na szanowaną pozycję 38.

Po pojawieniu się w wielu filmach i programach telewizyjnych muzyka Mogwai stała się bardziej rozpoznawalna dzięki ścieżkom dźwiękowym. Dostarczyli nawet kompletny podkład muzyczny do filmu dokumentalnego o piłce nożnej Zidane: portret XXI wieku oraz filmu dokumentalnego Atomic.

Najlepsza piosenka: "Zabierz mnie do miłego miejsca"

Fałszywe wspomnienie

Byłoby wszystkim

Odmowa mojego wyeliminowania

Po co to było?

Po co to było?

- Mogwai („Take Me Somewhere Nice”)

11. Nazaret

Członkowie zespołu: Dan McCafferty, Manny Charlton, Pete Agnew, Jimmy Murrison, Lee Agnew, Carl Sentance

Lata aktywności: 1968-obecnie

Etykieta: Mooncrest, NEMS Enterprises, Vertigo, Eagle

Nazaret to legendy szkockiej sceny rockowej. Chociaż pochodzą z Dunfermline, są podziwiani na całym świecie przez artystów takich jak Guns n’ Roses, którzy umieścili „Hair of the Dog” na swoim albumie z 1993 roku, The Spaghetti Incident.

Ich najsłynniejszym hitem była rockowa wersja „This Flight Tonight” Joni Mitchell, która pojawia się na niezliczonych rockowych kompilacjach. Mieli także wielki hit dzięki coverowi „Love Hurts” w 1975 roku, który był ich jedynym hitem Top 10 w USA i pokrył się platyną.

Ich wokalista, Dan McCafferty, został zaproszony do wykonania piosenki na weselu Axla Rose'a w 1990 roku, ale go odrzucił. Jednak mieli wiele świetnych piosenek, w tym "Razamanaz", "Broken Down Angel", "May the Sunshine" i "Bad, Bad Boy".

Mimo że przeszli zmiany składu, zespół nigdy się nie rozpadł (pomimo ich pierwotnego gitarzysty, Manny'ego Charltona, który odszedł w 1990 roku). Utrzymują zaszczytną obecność na scenie od ponad 40 lat. Doceniają je miłośnicy surowej i szczerej muzyki hard rockowej. Są prawdopodobnie najlepszym szkockim zespołem rockowym w historii.

Najlepsza piosenka: „Złamany Anioł”

A poranek przynosi kolejny pusty dzień

Teraz jest tylko załamanym aniołem

Ona jest tylko ptakiem, który złamał sobie skrzydło

Ona jest tylko kimś, kimś, kto popełnił błąd

Jest tylko dzieckiem, które się zgubiło

- Nazaret („Złamany Anioł”)

12. Pierwotny krzyk

Członkowie zespołu: Bobby Gillespie, Andrew Innes, Martin Duffy, Darrin Mooney, Simone Butler

Lata aktywności: 1982-obecnie

Etykieta: Elewacja, WEA, Sire, Creation, Columbia, Intercord, SME, Reprise, Astralwerks, Epic, B-Unique, First International

Pochodzący z Glasgow ich zamiłowanie do tradycyjnego klasycznego rocka błyszczy poprzez ich piosenki, na które duży wpływ mieli The Rolling Stones i The Beatles. Dzięki mieszance stylów wywodzących się z garażowego rocka, indie, a nawet dance nigdy nie stawali w miejscu, woląc eksperymentować w różnych gatunkach. Przykładem jest ich przełomowy album, Screamadelica, wydany w 1991 roku, który spotkał się z uznaniem krytyków i popularności.

Prowadzeni przez enigmatycznego, ale genialnego Bobby'ego Gillespiego, są fantastycznym zespołem na żywo z katalogiem natychmiast rozpoznawalnych utworów. Najbardziej rozpoznawalne są chwytliwe imprezowe „Rocks”, „Movin’ On Up”, „Kowalski”, „Country Girl” i psychodeliczny klasyk tańca „Loaded”.

Bardzo płodny zespół według współczesnych standardów, wydali dziewięć albumów regularnie w latach 1987-2008. Ostatni z nich, Beautiful Future, znalazł się w Top 10 w 2008 roku. Od tego czasu zwolnili, ale More Light (wydany w 2013 r.) i Chaosmosis (wydany w 2016 r.) weszły do ​​pierwszej dwudziestki w Wielkiej Brytanii, udowadniając, że nigdy nie stracili popularności.

Najlepsza piosenka: „Skały”

Creepy wciąż się czołgają

Pijacy ciągle spadają

Teasery ciągle drażnią

Święte joes głoszą

Gliniarze nie przestają

Naciągacze ciągle naciągają

Śmierć ciągle puka

Dusze są na aukcji

- Pierwotny Krzyk („Skały”)

13. Głosiciele

Członkowie zespołu: Charlie Reid, Craig Reid, Steven Christie, Clive Jenner.

Lata aktywności: 1983-obecnie

Etykieta: Poczwarka, Nettwerk

Charlie i Craig Reid to dwaj identyczni bracia bliźniacy z Fife, którzy zerwali z tradycją, unikając naturalnej skłonności do śpiewania z akcentami w stylu środkowoatlantyckim (jak robi wiele brytyjskich zespołów).

Śpiewają swoim charakterystycznym szkockim akcentem i, co zaskakujące, odnieśli międzynarodowy sukces. Zaangażowani politycznie wydali „List z Ameryki”, który opowiada o społecznym upadku przemysłowej Szkocji w latach recesji lat 80-tych.

Piosenka była na tyle popularna w pozostałej części Wielkiej Brytanii, że w 1987 roku osiągnęła trzecie miejsce na listach przebojów. Inna piosenka, „I’m Gonna Be (500 miles)”, stała się ich podpisem podnoszącym dachy. Uwielbiają go miłośnicy muzyki i kibice piłki nożnej w całym kraju. Na prośbę aktorki Mary Stuart Masterton, piosenka została wykorzystana jako piosenka przewodnia w tytułach otwierających hollywoodzki film Benny and Joon z 1993 roku, dzięki czemu znalazła się na trzecim miejscu listy Billboard Hot 100. Do dziś stanowią one główną atrakcję. na scenie na żywo, inspirujące patriotyczne zgromadzenia imprezujących fanów.

Najlepsza piosenka: „Będę (500 mil)”

Kiedy się budzę, dobrze wiem, że będę

Będę mężczyzną, który obudzi się obok ciebie

Kiedy wychodzę, wiem, że będę

Będę mężczyzną, który będzie z tobą

Jeśli się upiję, dobrze wiem, że będę

Będę mężczyzną, który upije się obok ciebie

A jeśli mam, tak, wiem, że będę

Będę mężczyzną, który cię kocha

- The Proclaimers („Będę (500 mil)”)

14. Rewelacyjny zespół Alexa Harveya

Członkowie zespołu: Alex Harvey, Zal Cleminson, Chris Glen, Hugh McKenna, Ted McKenna

Lata aktywności: 1972–1978

Etykieta: Vertigo, Universal International

Alex Harvey zmarł po ataku serca w Belgii w 1982 roku (zaledwie dzień przed swoimi 47. urodzinami). Nadal jest czule wspominany jako wyjątkowa, ponadnaturalna postać o charyzmatycznej osobowości scenicznej. Wspierali go znakomici muzycy.

Umiejętnie wspomagał go kolorowy Zal Cleminson na gitarze, prezentujący swój wizerunek „Pierrota” z pomalowanym na biało makijażem klauna. Na basie grał także Chris Glen, a na perkusji Ted McKenna, obaj później dołączyli do Michael Schenker Group. Kuzyn Teda, Hugh, grał na klawiszach.

Tylko The Sensational Alex Harvey Band może w pełni konkurować z Nazaretem o koronę największego szkockiego zespołu rockowego wszech czasów. W żadnym wypadku nie byli wielkim zespołem na listach przebojów, ale dzięki niezapomnianemu wykonaniu na żywo „Delilah” Toma Jonesa, który był wielkim hitem w 1975 roku, oraz „Boston Tea Party”, przeboju w 1976 roku, zyskali okres narodowej sławy.

Wiele z ich piosenek wyróżnia się dziś wysokiej jakości muzykalnością i wspaniałym humorem. Najpopularniejsze utwory to podejrzanie zatytułowany „Gang Bang”, epicki „Faith Healer”, przezabawna wersja „Next” Jacquesa Brela i sprośny blues „Framed”. Alex Harvey w rzeczywistości opuścił zespół przed śmiercią, a dziś byli członkowie nadal koncertują (chociaż Zal Cleminson zdecydował się odejść w 2008 roku i wycofać się z branży muzycznej).

Najlepsza piosenka: "Uzdrowiciel wiary"

Wszystko, co musisz zrobić, to poczuć

Twoje ciało zacznie się leczyć

Końce palców świętego ognia

Wieczne słodkie pragnienie

Nieważne, co powiedział lekarz

Uzdrowiciel odpłynie

Nieśmiertelność dla dwojga

Cuda przyjdą do ciebie

- Sensacyjny zespół Alexa Harveya („Uzdrowiciel wiarą”)

15. Proste umysły

Członkowie zespołu: Jim Kerr, Charlie Burchill, Mel Gaynor, Ged Grimes, Sarah Brown, Gordy Goudie, Cherisse Osei, Catherine AD

Lata aktywności: 1977-obecnie

Etykieta: Dziewica, Zoom, Arista, Ojciec, Poczwarka, Orzeł, A&M

Simple Minds to niezwykle popularny międzynarodowy zespół z Glasgow, który był prawdziwymi oryginałami elektronicznego rocka. Prowadzona przez charyzmatycznego wokalistę, Jima Kerra, z Charliem Burchillem na gitarze, zespół ten szybko osiągnął sławę. Na początku lat 80. wydali niezapomniane utwory, takie jak „Love Song” i „The American”, zanim trafili do Wielkiej Brytanii z „Promised You a Miracle” i „Glittering Prize”.

Jednak naprawdę ugruntowali swoją pozycję dzięki epickiej piosence „‘Waterfront”, która zawierała niezapomnianą linię basu. W 1983 roku, spopularyzowani przez reżysera Johna Hughesa w filmie The Breakfast Club, podbili Amerykę swoją klasyczną piosenką „Don’t You Forget About Me”, która była hitem nr 1. Po tym sukcesie nastąpił hymn „Alive and Kicking”, który osiągnął trzecie miejsce na liście Billboard Hot 100.

W 1989 r. postawili na piosenkę „Belfast Child”, kiedy kłopoty w Irlandii Północnej wciąż stanowiły dla muzyków problematyczny problem. Zostali jednak nagrodzeni pierwszym numerem 1 w Wielkiej Brytanii, co zrównoważyło kontrowersje i potwierdziło ich decyzję. Zespół popadł w względny upadek przez kilka lat, zanim powrócił z singlem „She’s a River” w 1995 roku. Przez lata 2000 nadal wypuszczali płyty i nadal koncertowali na całym świecie.

Najlepsza piosenka: „Nabrzeże”

Wsiadaj, wyjdź z deszczu

Idę dalej na nabrzeże

Wejdź, wyjdź z deszczu

Pójdę na nabrzeże

Powiedział, milion lat od dzisiaj

Wejdę na nabrzeże

Wsiadaj, wyjdź z deszczu

Wejdź, wyjdź z deszczu

- Proste umysły („Nabrzeże”)

16. Płozy

Członkowie zespołu: Richard Jobson, Stuart Adamson, William Simpson, Mike Baillie, Bruce WatsonJamie Watson

Lata aktywności: 1977-1982, 2007-2010, 2016-obecnie

Etykieta: Nie-zły, dziewica

The Skids to punkowy strój wywodzący się z Dunfermline, prowadzony przez połączone talenty wokalisty Richarda Jobsona i nieżyjącego już Stuarta Adamsona na gitarze prowadzącej. Odnieśli wielki sukces w Wielkiej Brytanii dzięki albumom Scared to Dance , Days in Europa i The Absolute Game. Szybko opracowali unikalny dźwięk.

Łączyli surową moc punka i nowe wyrafinowanie muzyki elektronicznej, ale zawsze mieli na czele ostrą metalową gitarę Adamsona. Teksty Jobsona były bardzo wymowne i mocne, choć czasami skłaniały się ku pretensjonalności.

Ich największymi przebojami były niesamowite „Into the Valley”, „Masquerade”, „Working for the Yankee Dollar”, „Charade” i „Circus Games”. Te klasyki oznaczyły ich jako jeden z najlepszych brytyjskich zespołów punkowych późnych lat 70-tych.

Niestety, rozpadli się w 1982 roku. Jobson zaczął prezentować programy telewizyjne i reżyserować filmy. W 2007 roku zespół przegrupował się, by wystąpić w Dunfermline jako hołd dla Adamsona. Grali także koncerty w T-in-the-Park i podczas obchodów Homecoming 2009. Od tego czasu zagrali wiele innych koncertów i wyprodukowali nowy materiał studyjny.

Najlepsza piosenka: „W dolinę”

Z ukrycia

Puste i surowe oczy

Dlaczego tak niepewny

Ta kultura oszukuje

- Płozy („W dolinę”)

17. Teksas

Członkowie zespołu: Sharleen Spiteri, Ally McErlaine, Johnny McElhone, Eddie Campbell, Tony McGovern, Michael Bannister, Ross McFarlane

Lata aktywności: 1986-obecnie

Etykieta: Merkury, Vertigo, PIAS, BMG

Chociaż pochodzą z Glasgow, swoją nazwę wzięli od filmu Paris, Texas, ponieważ byli pod silnym wpływem bluesowej gitary slide Ry Coodera. Ten dźwięk wprowadził ich na scenę na ich pierwszym albumie, Southside, który dał im natychmiastowy przebój w 1989 roku z „I Don’t Want a Lover”, który zaśpiewał piękna i utalentowana Sharleen Spiteri.

Od tamtej pory szli w siłę, szczególnie dzięki klasycznemu albumowi White on Blonde, który ukazał się w 1996 roku. Dzięki połączeniu soulowego tańca i przyjaznego dla radia rocka, album zrodził wiele hitów, takich jak „Say What You Want”, „Halo” i „Black Eyed Boy”. Sprzedano milion egzemplarzy w samej Wielkiej Brytanii.

Ponadto ich piosenka „So Called Friend” została zaadoptowana przez Ellen DeGeneres do jej przebojowego amerykańskiego sitcomu Ellen w 1994 roku. Ich ostatnim dotychczasowym albumem był Red Book, który ukazał się w 2005 roku. Od tego czasu Sharleen Spiteri nagrała solowy materiał i był także gościnnym wokalistą w piosence „Stirb Nicht Vor Mir” niemieckiego zespołu industrialnego Rammstein.

Najlepsza piosenka: „Nie chcę kochanka”

To zawsze inna historia

Kiedy to ja jestem w błędzie

Ale nie możesz mieć wszystkiego

Bo jestem tym, który jest silny

Już wcześniej byłem spalony

Raz, ale nigdy więcej

Wiem, że nadejdzie czas

Wtedy mnie potrzebujesz

- Teksas („Nie chcę kochanka”)

18. Travis

Członkowie zespołu: Fran Healy, Andy Dunlop, Dougie Payne, Neil Primrose

Lata aktywności: 1990-obecnie

Etykieta: Czerwona budka telefoniczna, Caroline International, Independiente, Epic Records, Kobalt

Travis to bardzo udany zespół indie, który powstał w 1990 roku. Najwyraźniej inspirowali się takimi zespołami jak Teenage Fanclub. Jednak cieszyli się większym narodowym sukcesem niż ich idole. Swoją nazwę wzięli także od filmu Paris, Texas. Nazwa jest oparta na postaci granej przez Harry'ego Deana Stantona w filmie.

Napisali melodyjne, chwytliwe melodie, takie jak „Why Does It Always Rain on Me”, „Coming Around”, „Sing”, „Closer”, „Re-Offender” i „Driftwood”. Początkowo grali melodie inspirowane rockiem, ale przeszli do bardziej nastrojowych i refleksyjnych piosenek na swoim albumie The Man Who, który zapewnił im sławę w 1999 roku.

Wyprodukowali także dziwaczne i inspirujące teledyski, w tym „Writing to Reach You”, śpiewane przez Fran Healey. Na filmie Fran ucieka przed Messerschmittem z II wojny światowej przez opustoszałą okolicę, gdy pociski karabinu maszynowego plują z ziemi zza jego pleców.

Na przełomie nowego stulecia kontynuowali swój wielki sukces. Trzy ich albumy z rzędu pokryły się platyną. Odnieśli nawet pewien sukces w Ameryce. Travis wciąż są płodnymi artystami nagrywającymi i stanowią główną atrakcję do oglądania na żywo.

Najlepsza piosenka: "Skręcać"

Chcę zobaczyć, co ludzie widzieli

Chcę poczuć się tak, jak czułem się wcześniej

Chcę zobaczyć nadchodzące królestwo

Chcę czuć się wiecznie młodą

chcę śpiewać

Śpiewać moją piosenkę

- Travis ("Turn")

19. Wodni chłopcy

Członkowie zespołu: Mike Scott, Steve Wickham, Anthony Thistlethwaite, Karl Wallinger, Ralph Salmins, Brother Paul Brown, Kevin Wilkinson.

Lata aktywności: 1983-obecnie

Etykieta: Wyspa, poczwarka

The Waterboys zostało założone w 1983 roku w Edynburgu przez Mike'a Scotta. Scott jest bardzo niedocenianym piosenkarzem i autorem tekstów, który zasługuje na bycie wielkim na międzynarodowej scenie. Początkowo grupą byli Scott, Anthony Thistlethwaite i Kevin Wilkinson.

Jednak w ostatnich latach zespół stał się bardziej kolektywem otwartym z dziesiątkami uczestników występujących na swoich płytach. Zapewnili słuchaczom doskonałą i wysoce eklektyczną mieszankę folku, muzyki rockowej, uduchowionych ballad i epickich hymnów.

Muzyka The Waterboys zawsze rozbrzmiewa ogniem i uczuciem, tak jak w inspirującym utworze „This is the Sea”, napisanym w 1985 roku. Blues”, „Piosenka Glastonbury”, „Zakochany mężczyzna” i „Powrót Pana”.

W miarę upływu lat zespół miał mniej singli, które odniosły sukces, ale nadal tworzy wysokiej jakości nagrania, takie jak Room to Roam, Dream Harder, Modern Blues i Out of All This Blue.

Najlepsza piosenka: "Pełnia księżyca"

Wyobraziłem sobie tęczę

Trzymałeś to w swoich rękach

miałem przebłyski

Ale widziałeś plan

Wędrowałem po świecie przez lata

Podczas gdy ty właśnie zostałaś w swoim pokoju

Widziałem półksiężyc

Widziałeś cały księżyc

Pełnia księżyca

- The Waterboys („Cały księżyc”)

Świetne albumy tych szkockich zespołów

Artysta	Niezbędny album	Lata aktywności
Przeciętny biały pasek	"AWB"	1972-1983, 1989-obecnie
Belle i Sebastian	„Jeśli czujesz się złowrogi”	1996-obecnie
Mokre mokre Mokre	„Wstrzymując rzekę”	1982-obecnie
Wodni Chłopcy	„Pokój do roamingu”	1983-obecnie
Teksas	„Biały na blond”	1986-obecnie
Proste umysły	„Imperia i taniec”	1977-obecnie
Rewelacyjny zespół Alex Harvey	"Oprawiony"	1972–1978
Pierwotny Krzyk	„Poddawaj się, ale nie poddawaj się”	1982-obecnie
Płozy	„Przestraszony do tańca”	1977-1982, 2007-2010, 2016-obecnie
Rolki Bay City	„Pewnego razu gwiazda”	1966-1987, 1990, 1998-2000, 2015-obecnie

20. Mokro Mokro Mokro

Członkowie zespołu: Marti Pellow, Graeme Clark, Tommy Cunningham, Neil Mitchell

Lata aktywności: 1982-obecnie

Etykieta: Uni, Londyn, fonogram, The Precious Organisation, Mercury

Wet Wet Wet z Clydebanku miało już długą tradycję, kiedy zdobyli złoto swoim ogromnym hitem „Love Is All Around”, coverem klasyka The Troggs, który został przerobiony na ścieżkę dźwiękową do filmu Cztery wesela i pogrzeb.

Ta piosenka utrzymywała się na pierwszym miejscu listy przebojów w Wielkiej Brytanii przez 15 tygodni w 1994 roku i przyniosła niespodziankę finansową oryginalnemu pisarzowi Regowi Presleyowi, który podobno zarobił 1 milion funtów z praw wydawniczych. Mieli jednak wiele innych wspaniałych oryginalnych piosenek, takich jak „Wishing I Was Lucky”, „Hold Back the River” i piękne ballady „Goodnight Girl”, „Julia Says” i „Angel Eyes”. Piosenki te zostały wzmocnione potężnym wokalnym głosem Marti Pellow.

Niestety Pellow miał problemy z narkotykami i zespół rozpadł się na kilka lat na początku 2000 roku. Zreformowali się w 2004 roku, ale Pellow ostatecznie odszedł z zespołu w 2017 roku. Niemniej jednak ich uduchowione ballady i taneczne melodie, poparte bogatymi wartościami produkcyjnymi, czynią ich jednym z najbardziej klasycznych i najpopularniejszych szkockich zespołów.

Najlepsza piosenka: "Miłość jest wszędzie"

Wiesz, że cię kocham, zawsze będę

Mój umysł jest powzięty przez sposób, w jaki się czuję

Nie ma początku, nie będzie końca

Bo na mojej miłości możesz polegać

- Wet Wet Wet ( ​​„Miłość jest wszędzie”)

A więc masz to, tylko moje spojrzenie na najlepsze szkockie zespoły w historii muzyki popularnej. Możesz mieć własne pomysły na wpisy lub pominięcia, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę bogate dziedzictwo szkockich muzyków, ale te rekomendacje powinny zadowolić nawet najbardziej krytycznego słuchacza.

Z drugiej strony, jeśli nie znałeś wielu zespołów, mam nadzieję, że spodobały Ci się niektóre z tych filmów i chciałbyś dowiedzieć się więcej o rockowej i popowej muzyce Szkocji.

Więcej znanych szkockich zespołów

Artysta	Niezbędny album	Rok wydania
Franciszek Ferdynand	„Franciszek Ferdynand”	2004
Przyjaciele ponownie	„Uwięzione i nieopakowane”	2004
Naczelnicy	„Zaginiony album”	2013
Stare niewidome psy	„Blisko kości”	1993
Manran	„Test”	2013
XCERTS	„Schody do hałasu”	2011
Śnieżnokrwisty	„Ludzka tragedia”	2003
KT Tunstall	„Strój tygrysa”	2010
Zmienione obrazy	„Różowy niebieski”	1982
Donovan	"Łagodny żółty"	1967
Łańcuch Jezusa i Maryi	„Ciemne krainy”	1987

Pytania i Odpowiedzi

Pytanie: Założycielami Bay City Rollers byli: Les McKeown, Eric Faulkner, Derek Longmuir, Alan Longmuir i Stuart Wood. Dlaczego ta lista zawiera członków Bay City Rollers, którzy nie byli oryginalnymi członkami?

Odpowiedź: Oczywiście powinien wymieniać klasyczny skład. Nie byłem odpowiedzialny, ponieważ Hubpages, strona hostująca ten artykuł, dodała tę listę zespołów w edycji. Skontaktuję się z nimi, aby poprosić o większą dokładność.

Uwagi

żyj 26 marca 2020:

przegapiłeś zespół Dundee Danny Wilson z Mary's Prayer

Stéphane 25 stycznia 2020:

Przegapiłeś: The Jesus and Mary Chain, Lloyd Come i Commotions…

Doyle 22 stycznia 2020:

1 bliźniaki Cocteau

2 łańcuch Jezusa i Maryi

3 ultrawoks

Alan Harrison 28 grudnia 2019:

A co ze środkiem drogi i pilotem. Wraz z Pathfinders i Beachcombers, którzy położyli podwaliny pod szkocką muzykę popularną.

John Lawrie 17 grudnia 2019:

Przegapiłeś największy szkocki zespół - Runrig

Kooperacja 12 października 2019:

Simple Minds to najsłynniejszy i najbardziej utytułowany zespół ze Szkocji na świecie. Kończy się.

Jim 25 września 2019:

Żadnego Teenage Fanclub, Delgados, Idlewild, a nawet Orange Juice?

obrabować jamieson 19 lipca 2019:

ACDC przez całą drogę……Tłum filistynów.

Alex Perez 5 lipca 2019 r.:

A ZESPÓŁ BETA?

[email protected] 10 kwietnia 2019:

Kocham to

Joe 22 listopada 2018:

A co ze Ślikiem? Singiel nr 1 w latach 70-tych.gdzie razem od kilku lat choć z kilkoma składami. MIdge Ure, Billy McIsaac i inni za ich numer 1.

Dobre centrum informacyjne. Może trwać wiecznie z ilością talentów, które dała Szkocja i nadal ma. Tak wiele zespołów grających, miejmy nadzieję, że pewnego dnia znajdzie się na twojej liście. Może powinien zacząć od pierwszej setki, aby pomóc „wydrapać powierzchnię”

Suthalan 28 marca 2018 r.:

Uwielbiałem listę, dobre wspomnienia. Dodałbym Writing on the Wall i Teargas, które nie trwały długo. Wokalista WOTW zmarł, a Teargas głównie trafił do SAHB, uważał, że Poeci są świetni do oglądania, a Blue są w tej samej kategorii

1967 16 lutego 2018 r.:

Gerry Cynomon

JASKÓŁKA OKNÓWKA 12 lutego 2018:

CHVRCHE?

Polak we Francji 19 stycznia 2018:

Ciekawy…

dziękuję za tę antologię.

Ale: Travis jest teraz tylko ponurą kopią lat chwały,

ich filmy są gówniane, nie ma już świetnych klipów, muzyka to trzecia liga w porównaniu z przeszłością,

powinni przestać… ich wola nie będzie już "Śpiewać" ani "Side" haha.

Mając nadzieję, że się mylę,

Ommm

Szkot 16 stycznia 2018 r.:

AC/DC , największy zespół rockowy wszech czasów i kiedykolwiek będzie, zarówno Angus i Malcolm (RIP), jak i Bonn (RIP) urodzili się w Szkocji i są pomnikiem Bona w Kirriemuir, gdzie spędził dzieciństwo.

Jamie 14 grudnia 2017:

Biffs clyro!!!

Keith 30 listopada 2017 r.:

Nie może uszczęśliwić wszystkich, ale Jezus i Mary Chain muszą być na liście.

Kim Roberts 30 listopada 2017 r.:

Brak wzmianki o Runrig i są ogromne w Szkocji.

Wyciąg 10 października 2017 r.:

Mogwai !!

David Hyde 17 lipca 2017:

Mogwai

Colin Smith 5 stycznia 2017 r.:

Nie możesz przegapić Runriga z żadnej listy najlepszych szkockich zespołów.

Jacek 09.11.2016:

Aparat Azteków

Rod Stewart 22 października 2016:

Chodziłem do Burns Howff na West Regent Street Glasgow i słuchałem

Maggie Bell i Stone the Crows

Colinmacfix 25 lutego 2016 r.:

Tylko mała korekta. Dwóch chłopaków McKenna z The Sensational Alex Harvey Band to kuzyni, a nie bracia.

Juan 4 grudnia 2015 r.:

Cześć, pochodzę z Ameryki Południowej, a jedyne znane tam szkockie zespoły to: Simple Minds, Cocteau Twins i Travis. Nie rozumiem, jak zapomniałeś Cocteau Twins!

cahuenga 7 marca 2015 r.:

Bliźniaczki Cocteau!

Twój argument jest błędny!

Menażka 24 listopada 2014:

Jednym z najlepszych szkockich zespołów późnych lat 50. i wczesnych 60. byli The Corvettes. Zagrali koncert w 1960 roku w starym kinie Blantyre, grało około czterech lub pięciu innych zespołów ze Szkocji i Anglii. Musiałem zastąpić wokalistę The Corvette, Erica Carra, który miał infekcję gardła, zaśpiewałem Twist Again Chubby Checker, który właśnie wyszedł. Zajęliśmy drugie miejsce w konkursie, wygrał go facet śpiewający Gene Vincents Be-Bop-A-Lola.

Projectlazy 29 października 2014 r.:

Znam tylko około połowy z nich i przez jakiś czas mieszkałem w Szkocji. Chyba nie zwracałem uwagi.

111 14 września 2014:

LOL, bez Nilu Błękitnego. Niedorzeczny.

JC 12 września 2014:

Stone the Crows, Bell i Sebastian, Waterboys, bliźniacy Cocteau, Delgados,

Maggie.L z Wielkiej Brytanii w dniu 24 lipca 2014 r.:

Ten artykuł przywraca wspomnienia. Byłem wielkim fanem Bay City Rollers, gdy miałem około 7 lat, a jako nastolatek pokochałem Simple Minds i Big Country. Chyba już zdradziłem swój wiek! Świetne centrum!

Gudgieinchina z Zhuhai w dniu 07.07.2014:

Dobry artykuł Shinkicker. Z niektórymi się zgadzam; niektóre nie, ale to twoja opinia, tak sprawiedliwa.

Pytanie do ciebie. Dlaczego pominąłeś The Blue Nile (oraz Paula Buchanana w artykule o wpływowych muzykach)? Z pewnością przetrwały wystarczająco długo, nawet jeśli nie były zbyt płodne, i muszą być uważane za co najmniej tak sławne jak Del Amitri.

MJC z Wielkiej Brytanii 3 kwietnia 2014 r.:

Cześć Shinkicker. Świetne centrum. Kocham to. Jednak nie wspomniałeś o NAJWIĘKSZYM szkockim zespole… To… ….. ….. WOLFSTONE! Kocham ich. Słuchając ich „Unleashed” wiedziałbyś dlaczego… :-) Wiem, prawie nikt ich nie zna, nie wyobrażam sobie DLACZEGO. Nawiasem mówiąc, nie jestem Szkotem, ale naprawdę kocham Szkocję i Wolfstone. Naprawdę. (Nie mieszaj ich z Wolf Tone lub czymś w tym rodzaju, nie są tutaj przeznaczone.)

Mark Neale 13 marca 2014 r.:

Nie mogę uwierzyć, że tak łatwo odrzucasz Runriga, ponieważ są bez cienia wątpliwości NAJLEPSZYM zespołem nie tylko ze Szkocji, ale i Wielkiej Brytanii. Może nie komercyjnie, chociaż regularnie wyprzedają się w całej Wielkiej Brytanii i Europie, ale stworzyli jedną z najlepszych muzyki i zachowali kluczowe teksty, jakie kiedykolwiek słyszałem. Pozostają zespołem, który wyprzedał się na największej imprezie plenerowej w historii Szkocji, kiedy grali Loch Lomond w 1990 roku i nadal wyprzedaje zamek w Edynburgu i inne duże koncerty plenerowe, takie jak Scone i Loch Ness. Jedna z najlepiej strzeżonych tajemnic Szkocji, która w ich 41. roku życia może trwać długo.

niełuskany murphy 11 marca 2014 r.:

Runrig Loch Lomond Scotlands to najwspanialszy i najszybciej sprzedający się koncert w historii

niełuskany murphy 11 marca 2014 r.:

Deacon blue wspierał proste umysły i zrzucał je ze sceny

Chris G 20 stycznia 2014:

Nie ma miejsca na The Beta Band?

Joe90V 12 grudnia 2013 r.:

Mam nadzieję, że możesz rozważyć Runrig, mimo że nie odnieśli tak „komercyjnego sukcesu”, jak niektórzy z Twojej listy, mają świetnych fanów w całej Wielkiej Brytanii. Również Fiction Factory były doskonałe, ale niedoceniane.

Dla mnie wokalistka Garbage'a, Shirley Manson, stałaby na czele każdej listy szkockich wokalistów.

Stephen 09.09.2013:

Texas wynajął swoje zespoły, aby mogli im płacić mniej, więc technicznie rzecz biorąc, nie byli zespołem per se. Franz Ferdinand zasługuje na to, aby w nim być, a jeśli jest w nim Teenage Fan Club, to nadprzyrodnicy, którzy sprzedawali Travisa, również powinni w nim być! kupa śmiechu

Shinkicker (autor) ze Szkocji 15 sierpnia 2013 r.:

Dzięki Rod, ale ten artykuł jest dla zespołów, które nie są solowymi artystami

Pręt 14 sierpnia 2013 r.:

Nie zapomnij FISH, byłego wokalisty Marillion i jedynego Szkota w zespole. Był też sławny i sam jest wielkim aktorem. Pozdrowienia z Chile.

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 06.08.2013:

Ten artykuł jest dla zespołów nie solowych artystów Mobius Gildred

Mobius Gildred 06.08.2013:

Szkocki piosenkarz i autor tekstów, Fish (były lider zespołu Marillion z lat 80., który otwierał koncerty dla takich zespołów jak Rush) Fish jest artystą solowym odkąd opuścił Marillion. Fish jako artysta solowy ma w swoim składzie wielu utalentowanych muzyków i artystów, takich jak John Young, Frank Usher, Chris Brown, żeby wymienić tylko małą listę. Sam Brown i Peter Gabriel również współpracowali przy albumie. Pamiętasz "Kayleigha"? a co powiesz na "Lavender"? a może „Just For The Record”? I „Sugar Mice” To tylko kilka piosenek i informacji. o rybie. Jest też mało znana na świecie nazwa artysty, Jo McCafferty, genialna artystka solowa, i czy muszę wspomnieć, jeden artysta, o którym już wspomniałem, Sam Brown (również artysta szkocki)

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 20 lipca 2013 r.:

Tak, rzeczywiście, VerminWatch the Top FAMUS FAMOUS Scottish Bands of All Time musiałby po prostu uwzględnić te zespoły, o których prawie nikt poza Wielką Brytanią nie słyszał.

Zegarek szkodników 12 lipca 2013:

Nie mogę uwierzyć w to, co właśnie przeczytałam… A co z Belle i Sebastianem, Wazelinami, Pastelami i tak dalej? Ta lista przyprawia mnie o mdłości… Sprawiasz, że jestem chory. Tosser.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 09.07.2013:

Dzięki lub komentarz Aarona. Tak, powinniśmy zaśpiewać piosenkę dla Andy'ego. Świetny dzień dla szkockiego sportu.

Twoje zdrowie!!

Aaron Seitler z Manchesteru w Wielkiej Brytanii w dniu 08.07.2013 r.:

Niesamowita lista. W związku z historycznym zwycięstwem Andy'ego Murraya wszyscy powinniśmy oddać się dumie szkockiej kultury.

oszołomiony 23 listopada 2012 r.:

Widziałem, jak Silencers otwierają się na Squeeze w Bostonie i Squeezed byli ulubieńcami tłumu… ale z opinii weterana rocka, DJ-a i dyrektora programu radiowego… tłumiki były o wiele lepszym zespołem tego wieczoru, a ich albumy to klasyka. .tuż tam z Simple Minds…i uwielbiałem płyty Endgames…Edwyn Collins Orange Juice…

Shinkicker (autor) ze Szkocji 14 listopada 2012 r.:

Chmury, Maramalada, Poeci, Barwa i Płacz????

Najsłynniejsze szkockie zespoły w ciągu ostatnich 40 lat na całym świecie???

Naprawdę nie sądzę! Ale dzięki za zatrzymanie się i tak

Jack Diament 14 listopada 2012 r.:

Śmieszne, że CLOUDS – „Najwspanialszy szkocki zespół i najbardziej wpływowy w historii” (ze Szkocji w niedzielę, kwiecień 2012) nawet nie są tutaj wspomniane. To sonda na temat sławy i popularności, a nie artystycznego sukcesu.

Davy 5 października 2012 r.:

Cześć, świetne centra, świetna lista, ale co z The Poets & Marmalade?

Wyrażenie 25 sierpnia 2012 r.:

A co z Nilem Błękitnym?

Natasza 16 sierpnia 2012 r.:

Barwa i płacz

Są fantastyczne!

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 28 lipca 2012 r.:

Tytuł mówi „Słynny”

Koniec!!………

Tak, możesz mieć swoich faworytów, ale tytuł to „FAMOUS”

Wayne B 28 lipca 2012:

Potrzebna jest dłuższa lista. AWB było naprawdę świetne. Podobnie jak Sensacyjny Alex Harvey Band. Miło widzieć oba tutaj. Dodam Cado Belle w Glasgow i Cafe Jacques w Edynburgu. Oba świeciły jasno przez krótki czas w późnych latach 70., pozostawiając muzykę, która ponad 30 lat później okazuje się być znacznie lepsza, niż nam się wtedy wydawało - wspaniałe rzeczy. Oba albumy Cafe Jacques są na CD, a LP i EP Cado Belle są na jednej płycie CD z Japonii. Jeśli chcesz posłuchać, jak brzmiały te zespoły, prześlij je. BTW, bębniłem w Mowgli & the Donuts, którego lider (Wilf Smarties) nagrał pierwszy LP Wet Wet Wet, „Popped In, Souled Out” i klasyczne utwory, w tym „Wish I Was Lucky”. Szkocja produkuje wspaniałych muzyków… jak Jack Bruce z Cream. Tak jak powiedziałem, potrzebujesz dłuższej listy… Ale dzięki za tę.

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 1 czerwca 2012 r.:

Cześć BigDavey

Ponieważ nie są jeszcze wystarczająco długo. Wspaniały zespół. Kocham ich

BIGDAVEY 1 czerwca 2012 r.:

BIFFY CLYRO… jak mogłeś je zostawić?

Allen Wittert 24 maja 2012 r.:

Dodam Camera Obscura. Szkoda wspaniałej nazwy, wydaje się, że dodała im ukrycia!

Shinkicker (autor) ze Szkocji 10 maja 2012 r.:

Dobry zespół Trash Can Sinatras, ale nie oceniłby ich wyżej niż wiele innych zespołów. Jeśli zespoły rockowe/bluesowe ze Szkocji są bardziej znane niż inne, to tak to wygląda, jak sądzę.

Okrzyki za komentowanie Sam

Sam 09.05.2012 r.:

Uważam, że to dziwne, że przemilczałeś jedyne zalecenie, które widziałem dla Trashcan Sinatras, z Kilmarnock. Wygląda na to, że jesteś zawieszony zarówno na "hitach", jak i zespołach rockowych bazujących na bluesie. Trashcan Sinatras może nie odnieść sukcesu komercyjnego potrzebnego do stworzenia twojej listy, ale jak na stosunkowo mało znany zespół, prawdopodobnie dotykają więcej zakątków świata niż jakikolwiek inny szkocki zespół. Mają też większą, kultową grupę, która przekracza więcej pokoleń i gatunków niż KAŻDY zespół, nie mówiąc już o szkockich zespołach. Bez wątpienia żaden inny zespół nie promuje bardziej Szkocji w swojej muzyce, z piosenkami o Highlands i Robercie Burnsie. Pomimo braku „hitów” od czasu ich pierwszego albumu w 1990 roku, ich piosenki były po cichu wykorzystywane w programach telewizyjnych, filmach i reklamach zarówno w USA, jak i Japonii. Wokalista Frank Reader jest bratem znanego piosenkarza i autora tekstów Eddi Reader, byłego wokalisty innego szkockiego zespołu, Fairground Attraction. Trashcan Sinatry są zdecydowanie warte przynajmniej wzmianki, jeśli nie pierwszej piętnastki.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 22 marca 2012 r.:

Cześć Damo

Fajny zespół, kolejny świetny przykład szkockiej muzyki Indie. Ale niestety nie ma trafień. Konkurencja na najlepsze szkockie zespoły jest duża :-)

Dziękuję za przeczytanie i komentowanie

Damo 21 marca 2012 r.:

Nie możesz znaleźć się w pierwszej szesnastce i wcisnąć Camera Obscura, prawda?

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 18 marca 2012 r.:

Masz świetny gust Brian, lata 80-te i 90-te były naprawdę udaną erą dla szkockich zespołów, takich jak Simple Minds, Big Country, Wet wet Wet i Texas :-) I mogę sobie wyobrazić rocking w Highlands przy kilku piwach. Znakomity!!

Dzięki za komentarz

BRIAN SLATER 18 marca 2012 r.:

Świetna lista najlepszych zespołów, które pojawiły się w Szkocji, moje ulubione, Simple Minds w Teksasie. Mogłem słuchać Sharleen całą noc, Big Country i Wet Wet Wet, wszystkie były świetne w swoim czasie, głosowali na górę. Na marginesie, widziałem całkiem niezłe małe zespoły w Pitlochry w Killen iw Inverness. Po kilku piwach i zamknięciu widać, jak ściany się kołyszą. Świetne czasy!

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 06.02.2012:

Żartujesz z PK?

„Środek drogi” trwał niecałe kilka lat na szczycie, a „Slade” to angielski.

Pozdrawiam i tak za czytanie i komentowanie :-)

PK 06.02.2012:

Dzwonię do BS! Nie możesz mieć takiej listy, która nie zawierałaby Slade i Middle of the road.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 3 lutego 2012 r.:

Kolejny głos na Cocteau Twins David. Dobrze powiedziane, świetny zespół

Dawid 3 lutego 2012 r.:

Bliźniaczki Cocteau !!!!!!!!!!!!!!!

Shinkicker (autor) ze Szkocji 20 stycznia 2012 r.:

Tak! Gilped, The Sutherland Brothers byli zdecydowanie jakości.

Pozłacane 19 stycznia 2012:

Brakowało również braci Sutherland. Nie tak sławni, jak powinni, ale napisali świetne piosenki, w tym „Sailing”, który Rod Stewart uczynił jedną z najsłynniejszych piosenek wszechczasów.

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 17 września 2011 r.:

The Silencers byli bardzo dobrzy, ale nie byli muzyczni świetni i nie słyszałem żadnej muzyki El Presidente. Nigdy nawet nie słyszałem o mate Indian Giver.

Okrzyki za komentowanie Stuckinthe70s80s

Utknął w latach 70. i 80. XX wieku 14 września 2011 r.:

Hoots min… odrobina The Silencers, The Indian Givers… i El Presedente!!!! min ..

kolejka z Glasgow w Wielkiej Brytanii 11 marca 2011 r.:

Gorąco poleciłbym również Trashcan Sinatras, jeśli ktoś ich nie słyszał, mój ulubiony.

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 21 października 2010 r.:

Pozdrawiam Michael

Lubię aparaty Azteków, ale były one ulotne w oczach opinii publicznej. Świetne pisanie piosenek. Fratellis i Franz Ferdinand też są świetni, potrzebują tylko więcej czasu, aby sprawdzić, czy przetrwają.

Całkowicie zgadzam się z Twoim komentarzem na temat Teenage Fanclub.

Wszystkiego najlepszego

michael ely ze Szkocji w dniu 21 października 2010 r.:

Cześć Shinkicker, ja też jestem Szkotem i natknąłem się na twoją interesującą listę. Niektóre, które mi się nie podobają, to Aztec Camera, Franz Ferdinand i Fratellis, ale z zespołów na liście zawsze lubiłem Travisa i Teenage Fanclub, które są prawdopodobnie jednymi z najmniej ocenianych zespołów.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 16 października 2010 r.:

H Mo

Dzięki za sprostowanie i za przeczytanie. Naprawię to. Wszystkiego najlepszego

mojżesz_módl się 13 października 2010 r.:

… aj, to może być źle zrozumiane:

oczywiście Onnie McIntyre grał na gitarze (często prowadzącej) z zespołem - ale inni koledzy śpiewali lidera.

wiwaty ponownie, Mo

mojżesz_módl się 13 października 2010 r.:

Ładne posty. Jedyna rzecz -

Przeciętny biały pasek:

„Mieli charakterystyczny miękki głos na czele z wokalistą i gitarzystą Owenem „Onnie” McIntyre”

McIntyre był tylko ich wokalistą wspierającym. Dwaj faceci za sterami na zmianę grali na basie, gitarze, a także na głównych wokalach, gdzie Hamish Stuart i Alan Gorrie.

-> en.wikipedia.org/wiki/AWB_(album) - pod "Personel".

okrzyki, Mo

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 31 lipca 2010 r.:

Pozdrawiam epigramman

The Las pochodził z Liverpoolu, po czym przekształcił się w zespół Cast.

Dzięki za komentowanie

epigramat 31 lipca 2010:

….po prostu zastanawiam się - Las - Znowu tam idzie - jedna z najlepszych popowych piosenek wszech czasów - czy nie są ze Szkocji?

…mimo to, twoje hubtastic hub – i powinienem wiedzieć – jestem mistrzem muzykologów – a ty jesteś błogosławieństwem dla twoich fanów muzyki – w każdym wieku! Brawo!

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 4 czerwca 2010 r.:

Dobry krzyk Distillerdude, bliźniacy Cocteau byli naprawdę pomysłowym zespołem.

Distillerdude w dniu 4 czerwca 2010 r.:

Cocteau Twins naprawdę powinny zostać uwzględnione!

Shinkicker (autor) ze Szkocji 4 lutego 2010 r.:

Pozdrawiam Dgenr8

Masz doskonały gust mój dobry człowieku. Dzięki, że wpadłeś. Muszę sprawdzić The Exploited, o którym myślę, że o wiele zapomniałem.

Dgenr8 3 lutego 2010 r.:

Teenage Fanclub „trzynastka” był kiedyś naprawdę duży. Powinienem mieć ten dysk i słuchać od czasu do czasu. Nazareth wydał naprawdę ponadczasowy Hard Rock, Hair of the Dog i Rampant My ulubione. I oczywiście zapomniałem, że Alex Harvey był Szkotem. Ach, ale Wszechmogący i Wykorzystywany (Do „Rozpocznijmy wojnę”) Naprawdę Rock! Rozumiem jednak, dlaczego nie znajdują się w pierwszej piętnastce. Dobra robota!

Shinkicker (autor) ze Szkocji 22 stycznia 2010 r.:

Tak, świetny zespół Teenage Fanclub

Maureen. 20 stycznia 2010 r.:

Świetne wybory, nie wiedziałem, że primal scream były szkockie, nawet jeśli chodzi o kilka ich albumów, ponieważ mój ulubiony zespół widział ich w nastoletnim fanklubie na barrowland.love sparkys dream.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 18 stycznia 2010 r.:

Cieszę się, że Ci się podobało, habee, masz świetny gust. Grałem „Alive and Kicking” któregoś wieczoru na szafie grającej w pubie. Brzmiało genialnie, wybuchając na głos.

Holle Abee z Gruzji w dniu 07.01.2010:

KOCHAM wielki kraj i proste umysły !! Podobała mi się lektura i muzyka. Dziękuję!