10 najlepszych politycznych piosenek protestacyjnych 2000 roku

CJ zawsze szuka nowych utworów. Ma pasję do dzielenia się swoją miłością do muzyki z innymi fanami muzyki o podobnych poglądach.

4. „Interwencja” Arcade Fire

"Intervention" został wydany jako singiel charytatywny w grudniu 2006 roku i znalazł się na albumie Arcade Fire z 2007 roku, Neon Bible. Album jako całość był subtelnym protestem przeciwko skutkom konsumpcji mediów, skupiając się szczególnie na komercji, fanatyzmie religijnym i ogólnej paranoi.

„Interwencja” kontynuuje te tematy, jednocześnie poszerzając zakres. Zawiera stwierdzenia dotyczące wojny w Iraku („Nie chcę walczyć, nie chcę umrzeć”), łącząc wojnę z hipokryzją religijną („Praca dla kościoła, podczas gdy twoje życie się rozpada/Śpiew Alleluja ze strachem w Twoje serce"). Arcade Fire to jeden z ważniejszych społecznie świadomych zespołów indie rockowych XXI wieku.

3. „Radio Bagdad” Patti Smith

Pochodzi z legendarnego albumu punkowej poetki z 2004 roku, Trampin'. Patti Smith nie jest obca społecznie świadomym tekstom. Od ponad trzech dekad jest aktywnie zaangażowana w ruch protestacyjny.

„Radio Baghdad” to ponad 12 minutowa epopeja protest songu. Ma niezwykle intensywną budowę i zawiera prowokujący do myślenia strumień świadomej poezji. Smith łączy historyczne znaczenie Bagdadu z obecną rozdartą wojną walką, która ma miejsce. Zdecydowanie potępia zachodnią chciwość jako źródło konfliktu („Obracająca się twarz Ewy / Jakie niebo widziała / Jaki ogród pod jej stopami / Ten, który wiercisz / Wiercisz ciągnąc krew ziemi”). Piosenka kończy się błaganiem o uzdrowienie („Nie cierp paraliż bliźniego/Nie cierp tylko wyciągnij rękę”).

2. (Remis) „Dziewczyna na wojnie” i „Cienki niebieski płomień” Josha Rittera

Ciężko mi było wybrać między „Dziewczyną na wojnie” Josha Rittera a „Cienkim niebieskim płomieniem”, więc wybrałem oba. Obie piosenki pochodzą z wyjątkowego albumu Rittera z 2006 roku, The Animals Years. Obydwa to protest songi przeciwko wojnie w Iraku, ale oba poruszają ten temat z różnych punktów widzenia.

„Dziewczyna na wojnie”

„Dziewczyna na wojnie” jest zwodniczo słodka. Jest to po części piosenka miłosna, której tłem jest wojna. Ale jest to wyraźnie oskarżenie w sprawie wojny i zawiera wszelkiego rodzaju słuszne oburzenie („Anioły latają tam, ale ich nie widzimy / mam dziewczynę na wojnie, Paul, wiem, że mnie słyszą krzyczeć / Jeśli nie mogą znaleźć sposobu, aby jej pomóc, mogą iść do piekła.").

„Cienki niebieski płomień”

„Thin Blue Flame” trwa prawie dziesięć minut i jest absolutnie epicki. Pod wieloma względami jego dramatyczne wykorzystanie efektów wizualnych przypomina współczesny „A Hard Rain's A-Gonna Fall” Boba Dylana. Piosenka łączy w sobie wszelkiego rodzaju iluzje biblijne. Nie tylko atakuje administrację Busha, ale zajmuje się religijną hipokryzją i tym, jak prowadzi się wojny w imię Boga („Miękkie granice z uchodźcami / Ulice płynące z amputowanymi / To Biblia lub kula, którą nakładają na twoje serce / To jest coraz trudniej je odróżnić.").

Josh Ritter był częścią odrodzenia społecznie świadomych śpiewaków folkowych, które miało miejsce w 2000 roku. Niestety wielu z tych artystów jest mniej widocznych, niż na to zasługują.

1. „Kiedy prezydent rozmawia z Bogiem” autorstwa Bright Eyes

Conor Oberst z Bright Eyes był kolejną kluczową postacią w społecznie świadomym odrodzeniu piosenkarza ludowego. „Kiedy prezydent rozmawia z Bogiem” zostało pierwotnie wydane w 2005 roku jako bezpłatne pobieranie z iTunes. Od tego czasu został wydany jako 7-calowy winylowy singiel promocyjny. Pod wieloma względami jest powrotem do protest songów z ruchu protestacyjnego lat 60-tych.

Jeśli chodzi o protest songi, nie jest to dużo bardziej bezpośrednie. Nie można kwestionować intencji Obersta. Piosenka jest zjadliwym atakiem na ówczesnego prezydenta George'a W. Busha, jego politykę i twierdzenia, że ​​Bóg mówi mu, co ma robić.

Chociaż Conor Oberst nigdy nie lubił być nazywany następnym Bobem Dylanem i chociaż te porównania mogą nie być do końca sprawiedliwe, trudno nie porównać „When the President Talks to God” z klasykiem Dylana z 1964 roku „With God On Your Side” . Dla tych, którzy wpadają w nostalgię i mówią, że nie piszą już takich piosenek, zrobił to Oberst.

„Kiedy prezydent rozmawia z Bogiem?

Uwagi

Ken Thomas 23 stycznia 2017:

Fajna lista, ale co się stało z "Dear Mr. President" Pink?

Jean Bakula z New Jersey w dniu 20 czerwca 2014 r.:

Świetny wybór Patti Smith.

CJ Baker (autor) z części nieznanych 15 maja 2012 r.:

Dziękuję! Niewielkie zaskoczenie w przypadku „Mniejszości”. Cieszę się, że Ci się podobało.

JessMcCray z Nowego Jorku 15 maja 2012 r.:

Świetne centrum! Miłość mniejszość, jestem pewien, że już wiedziałeś