10 wspaniałych skrzypaczek

Frances Metcalfe po raz pierwszy nauczyła się czytać nuty w wieku czterech lat. Obecnie jest emerytowaną nauczycielką muzyki wędrownej, specjalizującą się w skrzypcach.

Skrzypaczki wyprzedzają mężczyzn?

Przeglądałem artykuły o sławnych skrzypkach, dawnych i obecnych, powiedzmy 8 lub 10 na liście. Ku mojemu zdziwieniu i lekkiej irytacji na listach nie było ani jednej skrzypaczki.

Nie jestem ufarbowaną na wełnę feministką, ale to nie znaczy, że nie muszę prostować zapisu (lub nagrywania). Tutaj przygotowałem własną listę 10 skrzypaczek i przepraszam za te, które opuściłem, a jest ich mnóstwo. Co więcej, na konkursach skrzypcowych kobiety częściej niż mężczyźni przechodzą do finałów, co odzwierciedla fakt, że współczesne panie odciskają swoje piętno na skrzypcach pod brodą.

Ida Haendel gra showcase Sarasate

Ida Handel lubi żart

Obejrzyj ten wywiad z Idą Handel, który odbył się w Wigmore Hall w Londynie. Ma ironiczne żydowskie poczucie humoru i świetnie się bawi.

Ida Haendel w rozmowie

Ida Haendel

W połowie lat siedemdziesiątych odwiedziłem Idę Haendel w Harrogate w północnej Anglii. Była dość niezwykła, pojawiła się w bardzo obcisłej długiej sukni, ze skrzypcami i smyczkiem w dłoni i zaczęła wspinać się po trzech stopniach na scenę. Moje serce było w moich ustach, palce skrzyżowane, mając nadzieję, że nie upadła płasko na twarz i swojego Stradivariusa 1696. Nie zrobiła tego i poszła zagrać hipnotyzujący koncert, w tym Mity Karola Szymanowskiego.

Urodzona w Polsce w 1928 roku Ida Haendel jeszcze w 2013 roku prowadziła lekcje mistrzowskie i występowała, choć nieoficjalnie, do lat 80. Odebranie skrzypiec w wieku trzech lat to kilkadziesiąt lat poświęcenia. Nic dziwnego, że jest znana jako „Królowa Skrzypiec”.

Większa niż życie, jej styl określają wielkie gesty. Nawet w jej późnych latach jej energiczne dźwięki mogły dorównać najlepszym z nadchodzącego młodszego pokolenia. Jej ekstrawaganckie wyczucie ubioru też się nie zmniejszyło! Posłuchaj tego nagrania z 2006 r. grającej Zigeunerweisen Sarasate w wieku zdumiewających 78 lat. Rozpoczyna się długim, powolnym, smolistym wstępem, po czym rusza na oślep w szybkie i wściekłe tornado, które jest drugą częścią. Jeśli chcesz zobaczyć wirtuozerię, obejrzyj te fajerwerki.

Ginette Neveu

Ginette Neveu

Otrzymasz wybaczenie, że nie rozpoznajesz imienia. Zginęła w 1949 roku wraz z bratem pianistą w katastrofie lotniczej, gdy miała zaledwie trzydzieści lat, kilka razy zapuszczając się do studia nagraniowego. W rezultacie świat kochający muzykę stracił rzadki talent, który miał niewiele zobowiązań wobec potomności.

Ginette Neveu zdenerwowała wózek z jabłkami, gdy w wieku zaledwie piętnastu lat wzięła udział w konkursie Wieniewskiego i pokonała ugruntowanego Davida Ojstracha na drugim miejscu. Może nie było to zaskoczeniem dla cudownego dziecka, ponieważ była przyzwyczajona do tańczenia walca z różnego rodzaju nagrodami, a jej pierwszy recital na dużą skalę odbył się w wieku siedmiu lat, grając koncert skrzypcowy Brucha w Paryżu.

Ton, który wydała, był czysty i okrągły; potrafiła być silna i delikatna. Słuchając niewielkiej kolekcji nagrań pragnę więcej, ale wdzięczni, że przynajmniej takie mamy. Jej wizytówką był Tzigane Ravel.

Jej skrzypce Stradivariusa również zginęły w katastrofie lotniczej.

Ginette Neveu

Anne-Sophie mamrocze ze swoją nauczycielką Aidą Stuki

Julia Fischer

Julia Fischer jest prawdopodobnie moją ulubioną współczesną skrzypaczką. Ma wyjątkowo naturalny styl gry, który pozwala jej tworzyć ekstrawaganckie, ekscytujące występy, które, co ciekawe, nigdy nie przesadzają. Miałem kiedyś szczęście zobaczyć jej występ w telewizji – jej bis – a nie głównym wydarzeniem była przerażająco kręta solowa sonata Hindemitha, wypełniona podwójnym, potrójnym i poczwórnym zatrzymaniem. Mimowolnie wstałem w swoim salonie i na koniec klaskałem i pohukiwałem. Jeśli słuchasz tylko jednego z nagrań w tym artykule, wybierz to, do samego końca. Zapewniam, że zareagujesz tak samo jak ja.

Od Spinditty

Tworzy wyraźną linię o promiennym, ale głębokim tonie, w połączeniu z techniką pęcherzy. Nic dziwnego, że jest bardzo poszukiwana na całym świecie z wieloma nagrodami na swoim koncie, ale wciąż znajduje czas na nauczanie - została najmłodszą kobietą profesor w Niemczech w wieku dwudziestu czterech lat. Niektórzy krytycy już nazywają ją skrzypaczką stulecia. Czas pokaże, ale nie ma wątpliwości, że będzie tam z najlepszymi wszech czasów. Przewiduję, że nie będzie poza pierwszą dwudziestką, mężczyzną lub kobietą.

Julia Fischer grająca Hindemitha

Honorowy stopień

Tamsin Little otrzymała honorowy stopień naukowy Uniwersytetu w Bradford, a ta sala została nazwana na cześć jej wkładu w brytyjską muzykę.

Tamsin Little Music Centre, University of Bradford

Wiktoria Mułłowa

Wiktoria Mułłowa

Urodzona w Rosji Viktoria Mullova, która wygrała konkursy Sibeliusa i Czajkowskiego odpowiednio w 1980 i 1982 roku, uciekła pośród konsternacji reżimu, który porzuciła, by zachwycić i powitać ramiona Zachodu.

Jej muzyczne zainteresowania obejmują kilka stylów i wieków od baroku – jej występy Bacha cieszyły się dużym uznaniem – do niedawnego projektu Stradivarius w Rio, który zabrał ją do Brazylii, aby nagrać nieklasyczne piosenki z małym, starannie dobranym zespołem. Z radością włącza The Beatles, jazz i world music jako część swojej muzycznej racji bytu.

Niedawno nagrała koncerty Prokofiewa, które cieszą się ogromnym uznaniem. Widziałem ją raz w telewizji, kiedy w ostatniej chwili stanęła przed niedysponowanym artystą, grając jeden z przerażająco wymagających koncertów Szostakowicza. Po ostatnim akordzie odetchnęła z ulgą – najwyraźniej obawiała się, że tak szybko wyciągnie przedstawienie z worka. Zrobiła to z rozmachem i pewnością siebie.

Viktoria Mullova gra na Jules Falk Stradivarius i Guadagnini, jej smyczki są autorstwa Voirin i Dodd, a ona jest właścicielką nowoczesnej kopii barokowego smyczka.

Nicola Benedetti

Nicola Benedetti gra Vivace z I Koncertu skrzypcowego Szymanowskiego

Nicola Benedetti

Nicola Benedetti jest skrzypaczką, która skutecznie walczyła z uprzedzeniami. Uprzedzenia wobec niewiarygodnie dobrego szczęścia, który akurat jest poważnym artystą i do tego naprawdę genialnym artystą.

Zdobywca tytułu Młody Muzyk Roku 2004 w wieku szesnastu lat otworzył drzwi światowej sceny dla Nicola Benedettiego, grającego budzący grozę I Koncert Szymanowskiego. Po piętach jej sukcesom w konkursie towarzyszył kontrakt nagraniowy z Deutsche Grammophon oraz stały strumień koncertów, obejmujących zarówno zespoły kameralne, jak i solowe.

Nicola Benedetti pasjonuje się zachęcaniem dzieci do zainteresowania się muzyką, nie tylko muzyką klasyczną, chociaż opowiada się za tym, aby wszystkie dzieci miały z nią kontakt, a także innymi gatunkami. Jest wiceprzewodniczącą Narodowej Orkiestry Dziecięcej Wielkiej Brytanii, otwartej dla dzieci w wieku od 7 do 14 lat. Rozwijając swoje pragnienie niesienia muzyki ludziom, zagrała na szkockim festiwalu rockowym T in the Park. Jej album The SiIver Violin znalazł się na liście trzydziestu najlepszych albumów.

Wypożyczono jej Gariel Stradivarius, instrument należący niegdyś do rodziny zmarłej księżnej Diany. Mówi, że gdyby jej dom się zapalił, byłaby to jedyna rzecz, którą by uratowała.

Janine Jansen

Janine Jansen

Życie jako muzyka prawdopodobnie zawsze było dla Janine Jansen w planach, ponieważ jej rodzice, bracia i wujek są wszyscy w tym biznesie. Obecnie regularnie nagrywa z członkami swojej rodziny.

Jej wczesna kariera nabrała tempa. Większość jej koncertów odbyła się w jej rodzinnej Holandii, ale po tym, jak została wybrana jako artystka nowego pokolenia dla BBC Radio 3, rozpoczęła się w 2005 roku na studniówkę. Grała w wielu orkiestrach na całym świecie, w tym w prestiżowej Filharmonii Berlińskiej.

Janine Jansen szczególnie uwielbia koncerty Beethovena i Brittena, chociaż nagrała imponującą gamę utworów na skrzypce i orkiestrę, których recenzje cieszą serca każdego artysty. Poza współpracą ze skrzypcami i orkiestrą ma szczególne zamiłowanie do muzyki kameralnej i jest mocno zaangażowana w Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej, który odbywa się co roku w holenderskim mieście Utrecht.

W 2003 roku Janine Jansen otrzymała od Ministerstwa Kultury upragnioną Holenderską Nagrodę Muzyczną. Gra z pięknie wyrafinowanym tonem na Baronie Deurbroucq Stradivarius.

Proszę o komentarz w moim centrum

Frances Metcalfe 19 marca 2017 r.:

Dzięki rozkwitać. Zdenerwowało mnie to przeinaczenie, zwłaszcza że teraz panie wyprzedzają panów pod względem sukcesu na platformie koncertowej.

Rozkwitać mimo wszystko z USA w dniu 17 marca 2017 r.:

Mężczyźni wybierają takich jak oni i wolą pisać o tym, co znane. Jestem dumną feministką i cieszę się, że dostrzegłaś talent tych znakomitych kobiet.

Frances Metcalfe (autor) z The Limousin we Francji 14 lutego 2017 r.:

Przydarzył mi się też komentarz, który się nie pojawił! Tak się cieszę, że podobały Ci się teledyski – wszyscy są wspaniałymi artystami. Żałuję, że moja technika nie była do zera, czasem bardziej zadrapania niż czystych linii, obawiam się, jeśli chodzi o wielkie koncerty.

Audrey Hunt od Pahrump NV w dniu 12 lutego 2017 r.:

Komentarze zostawiłem kilka dni temu, jednak ich tutaj nie widzę. Znakomity post, który tak bardzo mi się podobał. Filmy są piękne. Dziękuję Ci.

Frances Metcalfe (autor) z The Limousin, Francja, 08.02.2017:

Dziękuję bardzo za przeczytanie i udostępnienie. Wierzę, że kobiety są inne, nie takie same jak mężczyźni, każda ma swoje mocne i słabe strony. Niemniej jednak każdy z nas potrzebuje siebie nawzajem i z tego powodu tupie moją małą stopką, kiedy my, panie, nie otrzymujemy potwierdzenia, że ​​nam się należy, więc trochę tego umieściłem tutaj. Jednak jest też kilku ogromnych skrzypków płci męskiej, ale wydaje się, że mężczyźni zebrali się razem, aby ich reprezentować. Miłego słuchania - mam nadzieję, że przyłożyłeś ucho do Julii Fischer Hindemith. Całkiem niewiarygodne.

Wianuszek ze stokrotek z Francji w dniu 08.02.2017:

Fantastyczne centrum! Ale dlaczego nie farbowana w wełnie feministka? Nie znam się na muzyce, ale było wiele wspaniałych artystek, a mężczyźni po prostu wypisują je z historii. Dziękuję za ponowne napisanie tych skrzypaczek. Przypięte i udostępnione na fb.