Casati: profil kanadyjskiego niezależnego zespołu

Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.

Casati to zespół z Winnipeg kierowany przez Grace Hrabi wraz z basistą Quintinem Bartem i gitarzystą Jesse Popeski. Zespół tworzy muzykę, która czerpie z różnorodnych wpływów, w tym silnego komponentu jazzowego, ponieważ wywodzi się z trio jazzowego. Rozmawiałem z Grace o początkach zespołu, ich procesie twórczym i inspiracjach.

Grace po raz pierwszy spotkała Quintina Barta, gdy studiowali jazz na uniwersytecie. Grali prywatne koncerty jazzowe poza szkołą i odkryli, że mają dobrą muzyczną chemię. Po przeprowadzce Quintina na Węgry, Grace mówi: „Miałam występ, który był zarezerwowany z innym gitarzystą. Kilka dni przed występem powiedział, że nie może tego zrobić i podał nam numer Jessego, więc tak poznałam Jessego. Po zabawie z nim poczułem między nami niesamowitą chemię”.

Miesiąc później Grace mówi, że cała trójka zagrała razem swój pierwszy koncert jazzowy. Mówi: „Po kilku melodiach poczułam natychmiastowe zaufanie. Wiedziałem, że ci ludzie mnie złapią, że naprawdę słuchają. Była tam uwaga”.

Grali razem jako Grace Hrabi Trio, dopóki nie miała przenieść się do Ontario w 2013 roku. Grace wyjaśnia: „Chcieliśmy nagrać album, ponieważ miałam mnóstwo oryginalnych rzeczy, które nigdy nie były wykonywane publicznie. Nigdy nie próbowaliśmy niczego poza jazzem, ale pomyśleliśmy, że powinniśmy spróbować. Zaczęliśmy grać oryginalny materiał i brzmiał on naprawdę fajnie. Miał wszystkie te jazzowe wpływy, mimo że to nie był jazz. Ciężko było to skategoryzować”.

Pierwszy album miał 11 utworów i zawierał tylko trzy standardy jazzowe. Idąc dalej grali bardziej oryginalną muzykę i doszli do wniosku, że nie wypada nazywać się już Grace Hrabi Jazz Trio. W tym samym czasie Grace była zafascynowana Luisą Casati, włoską muzą artystyczną lat 20. i 30. XX wieku. Dodaje: „Miałam na jej punkcie obsesję przez około rok, zanim zdecydowaliśmy się zmienić nazwę zespołu. Przyjrzeliśmy się kilku różnym opcjom dla naszego imienia, ale Quintin powiedział tylko: „Myślę, że to musi być Casati”. Była osobą, na której naprawdę opieraliśmy nasze wartości artystyczne”.

Początkowo Grace była głównym autorem piosenek zespołu, ale Quintin i Jesse zaczynają wnosić wkład. Mówi konkretnie o swoim własnym procesie i mówi: „Chcę, aby moja muzyka była niezwykle szczera, ale to nie znaczy, że zawsze musi być poważna. Dla mnie to zawsze musi być szczere i zawsze musisz mieć na myśli to, co mówisz. Moje pomysły pochodzą od ludzi wokół mnie i sytuacji, w których się znajduję.”

Grace dodaje: „Chcę pisać piosenki o rzeczach, których ludzie są nieśmiali, aby ludzie, którzy słuchają muzyki, czuli się bardziej tak, jakby mogli połączyć się z tekstem, połączyć się z nami i poczuć, że jest to bezpieczne miejsce do słuchania. Czuję, że pochodzi to nie tylko z pisania z uczciwego miejsca, ale także z tego, że za każdym razem staram się występować z uczciwego miejsca”.

Od Spinditty

Jeśli chodzi o proces pisania, wprowadza melodię i kilka tekstów. Grace wyjaśnia: „Zazwyczaj mam progresję akordów, z którą nie jestem w 100 procentach związana, ponieważ wiem, że Jesse i Quintin będą mieli fascynujące pomysły, o których będę chciała usłyszeć. Zawsze chcę mieć otwarty umysł, kiedy chcą coś zmienić. Będę bardzo przywiązany do tego, co mówię, ale lubię pracować nad tym, jak to wygląda jako zespół. Trudniej jest wszystkim mieć to na myśli, jeśli wszyscy nie mieli wpływu na to, w jaki sposób zamierzamy przekazać wiadomość”.

Konkluduje: „Kiedy pojawia się pomysł, niektóre piosenki łączą się bardzo szybko, a niektóre zajmują ponad rok, zanim je wykonamy. Nie chcemy odrzucać żadnych pomysłów, więc czasami dajemy im naprawdę duży odpoczynek”.

Ich ostatni album Some of These Days został nagrany w styczniu 2017 roku. Grace mówi: „Zajęło nam kilka miesięcy, aby ten album naprawdę się ukształtował. Mieliśmy listę piosenek, które rozważaliśmy, ale wiedzieliśmy, że nie będziemy mogli dodać ich do tygodnia przed nagraniem, jeśli uznamy, że nadszedł czas na ich nagranie. Było kilka piosenek, których nigdy nie nagraliśmy, ale gramy je od lat. Jednym z powodów, dla których ich nie nagraliśmy, jest to, że nie jesteśmy do końca pewni, jak je uchwycić w nagraniu. Upewnienie się, że w nagraniu odnajdzie się esencja utworu, jest trudne.”

Cały album został nagrany na żywo z parkietu, a Grace śpiewała, a jednocześnie grała na instrumentach. Mówi: „Jest tak wiele wad, kiedy robisz to w ten sposób, ale zalety czerpania energii z występów na żywo przeważają nad nimi wszystkimi. Poszliśmy nagrać dziesięć piosenek, wiedząc, że możemy nie dostać dziesięciu piosenek. Jeśli nie czują, że pracują, po prostu musisz być w stanie przejść do następnego. Pierwszego dnia dobrze przyjęliśmy prawie wszystkie piosenki. Aby w dwa dni nagrać album na żywo, musisz być w stanie wykonać wszystkie piosenki całkiem płynnie, wiedząc, że stracisz część ujęć”.

Dodaje: „Później zagraliśmy kilka solówek, ponieważ Quintin, Jesse i ja chcieliśmy mieć tylko ten czas, aby upewnić się, że solo jest czymś, co kochamy”.

Producent albumu, Don Benedictson, był w opinii Grace integralną częścią sukcesu albumu. Wyjaśnia: „Wybraliśmy go, ponieważ albumy, które produkuje, brzmią po prostu tak dobrze. To była wielka przyjemność mieć go tam jako dodatkową parę uszu. Chętnie ci powie, czy coś działało, czy nie.

Ma świetne komentarze na temat sceny muzycznej Manitoba. Grace mówi: „Ludzie, którzy przychodzą na nasze koncerty, mówią nam, że nie słuchali żadnej naszej muzyki przed przybyciem, ale słyszeli, że pochodzimy z Winnipeg, więc pomyśleli, że warto nas sprawdzić. To taki komplement dla całej branży muzycznej w prowincji. Społeczność tutaj jest bardzo zwarta, ale to tylko z powodu bliskości. Nie jesteśmy do niczego tak naprawdę blisko. Na scenie muzycznej Winnipeg, jeśli pójdziesz na jakikolwiek koncert, zobaczysz mnóstwo muzyków sprawdzających, co robią inni ludzie. Tak naprawdę nie ma poczucia rywalizacji, tylko poczucie ciągłego zaangażowania w to, co nowe i co wypróbowują inni”.

Szybkość zmian w przemyśle muzycznym oznacza, że ​​Grace nie chce patrzeć zbyt daleko w przyszłość zespołu. Mówi: „Przemysł muzyczny zmienia się tak szybko, że próba określenia, dokąd zmierzamy, nie wydaje się czymś, w co warto włożyć dużo energii. Chcemy nadal grać, chcemy nadal poszerzać naszą publiczność, udając się w nowe miejsca i grając przed nowymi grupami ludzi. Skupiamy się na muzyce i upewnieniu się, że produkujemy muzykę, z której jesteśmy niezwykle dumni i którą chętnie promujemy, bez względu na to, dokąd zaprowadzi nas nasza kariera. Nadal jestem tak szczęśliwy, że album odniósł sukces i że rezerwujemy trasy, że nie spieszy mi się zbytnio, aby przejść do następnej rzeczy.

Eklektyczna mieszanka stylów muzycznych zespołu sprawia, że ​​mogą czerpać inspirację z niemal wszystkiego. Grace wyjaśnia: „Jesteśmy bardzo dobrzy w przyjmowaniu innych stylów i czynieniu ich własnymi, i staramy się naprawdę znaleźć sposób, aby ożywić tę historię, bez względu na to, jaki styl wypróbowujemy. Jeśli coś mnie inspiruje, mogę to śledzić i spróbować napisać piosenkę o czymkolwiek. Myślę, że inspirują mnie ludzie wokół mnie i historie, które słyszysz w wiadomościach i mediach społecznościowych. Nigdy nie chcę pisać niczego, czego nie trzeba mówić. Muszę się upewnić, że moja muzyka jest zawsze czymś, z czym ludzie mogą się połączyć”.