Spisu treści:
- Surrealizm w muzyce
- Podświadomość jest najprawdziwszą wersją jaźni
- Od Spinditty
- Link do albumu
- Uwagi
Surrealizm w muzyce
Podświadomość jest najprawdziwszą wersją jaźni
Psychoanaliza to szkoła myślenia w psychologii zapoczątkowana (a przynajmniej spopularyzowana) przez Zygmunta Freuda na podstawie tego, że podświadomość jest najprawdziwszą wersją samego siebie. Ten album ma, delikatnie mówiąc, psychoanalityczny charakter — nawet sprowadza się do religijnej symboliki i używania narkotyków — co prowadzi mnie do przedostatniego punktu tego artykułu: Blondynka jest zasadniczo psychoanalizą Franka Oceana, aby zrozumieć wiecznie nieuchwytne pojęcie dojrzałości.
„Maluję autoportrety, bo często jestem sama, bo jestem osobą, którą znam najlepiej”. Frida Kahlo
Od Spinditty
Jak każda psychoanaliza, obrazy namalowane w tym albumie nie zawsze są ładne. Frank wydaje się być agresywny, samotny, a nawet arogancki w niektórych przypadkach - ale zawsze bezbronny. Powodem wszystkich wyborów estetycznych dokonanych na tym albumie, od modulacji głosu po produkcję i śpiew, jest to, że artysta stworzył przestrzeń dla wygodnej wrażliwości; a gdzie jest to wygodniejsze niż żywy, oddychający, dźwiękowy sen – podświadomość jest najprawdziwszą wersją samego siebie.
To szczerze jeden z moich ulubionych albumów wszechczasów, tylko dlatego, że słuchanie go wydaje się być świadomym snem medytacyjnym. Być może jednak jestem trochę stronniczy. Wiem na przykład, że czarna kultura ma tendencję do lekceważenia wrażliwości, zwłaszcza w stosunku do męskości i seksualności. Jako osoba, która aktywnie próbuje (i co prawda często nie udaje się) tego przekroczyć, ten album rezonuje ze mną na poziomie głębszym niż większość. Ostatecznym punktem tego albumu, a co za tym idzie i tego artykułu, jest małe, prawdopodobnie radosne przypomnienie, że bycie bezbronnym oznacza dojrzałość. Ten album jest piękny – słodkich snów.
Link do albumu
Uwagi
decrowns z Nowego Świata 17 sierpnia 2017:
To jeden z najlepszych intertekstualnych krótkich esejów, jakie czytałem od dłuższego czasu. Myślę, że powinieneś rozwinąć go w dłuższy esej i publikować szerzej. Świat literacki potrzebuje tego nowego głosu. Wyślij go na http://postcolonial.org/index.php/pct
Jemi Shodimu 15 sierpnia 2017 r.:
Głęboki. Bardzo głęboki i dobrze wyartykułowany. Masz to w sobie młody człowieku. Pozostań błogosławiony.
Gbolahan 15 sierpnia 2017 r.:
Kontynuuj dobrą pracę
