Rzeczy, które możesz lub nie możesz wiedzieć o Iggym Popie

Rockin’, zanim zdążyła chodzić, Kaili jest winylowym ogarem, który zna słowa każdej piosenki po 1960 roku.

Oglądałem książkę o starożytności Egiptu. I [zdałem sobie sprawę], że faraonowie nigdy nie nosili koszuli. I pomyślałem: „Ojej, coś w tym jest!”.

- Iggy Pop

Iggy Pop i Psychedelic Stooges

Iggy opuścił Prime Movers na początku 1967, aby założyć własny zespół, Psychedelic Stooges. Wraz z braćmi Ronem i Scottem Ashtonami oraz basistą Dave'em Alexanderem, chłopaki szybko wyrobili sobie markę jako jeden naprawdę głośny zespół. Dzięki swoim powiązaniom z MC5 i resztą sceny Ann Arbor, zadebiutowali na imprezie Halloween w domu Rona Richardsona, menedżera Wybrańców. Były surowe, były głośne i nikt nigdy wcześniej nie widział czegoś podobnego.

Jim widział występ The Doors 20 października 1967, tuż przed imprezą w domu, i był całkowicie zahipnotyzowany ich głównym wokalistą, Jimem Morrisonem. Obserwował z podziwem, jak Morrison potyka się pijany i niespójny. Jim został w ten sposób zainspirowany do zostania frontmanem i wokalistą we własnym zespole.

Pierwszy profesjonalny pokaz z udziałem Psychedelic Stooges miał miejsce 20 stycznia 1968 roku, kiedy zastąpili Amboy Dukes w Grande Ballroom, stodole w miejscu w Detroit, która została zbudowana w 1928 roku, ze sklepami detalicznymi na poziomie ulicy i ogromną salą taneczną na drugie piętro. Wielokrotnie grali na Grande jako house band i otwierali się na takie nazwiska jak Blood, Sweat & Tears i Sly Stone.

W 1968 roku The Stooges, jak ich teraz nazywano, podpisali umowę z Elektrą. Ich pierwszy album, zatytułowany sam, wydany w sierpniu 1969 roku, okazał się klapą pod względem sprzedaży, ale ustanowił zespół jako pionierów bardzo wyrazistego brzmienia, które wpłynęło na punk. Jedyna pamiętna melodia z albumu, „I Wanna Be Your Dog”, była podstawą ich występów na żywo. Album Fun House ukazał się w lipcu 1970 roku i podobnie jak jego poprzednik nie sprzedawał się dobrze. Pogarszające się nadużywanie narkotyków i alkoholu przez różnych członków zespołu doprowadziło do ich pierwszego rozpadu w 1971 roku.

Chłopaki w końcu wrócili do siebie w marcu 1972, wystarczająco długo, by nagrać swój trzeci album, Raw Power, którego współproducentem był David Bowie. Ich drugie rozstanie miało miejsce w lutym 1974 roku. Zmiana składu, w tym kto grał, nie pomogła im w sukcesie komercyjnym, a uzależnienie Iggy'ego od heroiny spotęgowało różne uzależnienia innych członków. Późniejsze wcielenia zespołu kierowanego przez Iggy'ego zaowocowały dwoma kolejnymi albumami razem w 2007 i 2013 roku.

Nazwa Fun House pochodzi od nazwy, którą zespół nadał staremu wiejskiemu domowi, który dzielili poza Ann Arbor.

Od Spinditty

Chcę być twoim psem

Iggy Pop i David Bowie

Wiele napisano o związku między Iggym a Davidem Bowie. 7 września 1971 roku obaj artyści spotkali się w nocnym klubie Max's Kansas City, tętniącym życiem nowojorskim miejscu, które było ulubieńcem Andy'ego Warhola i Velvet Underground.

Iggy powiedział, że David Bowie uratował mu życie, choć czasami w Berlinie musiało się wydawać, że każdy z nich skończy tak, jak wiele gwiazd rocka w wyniku narkomanii. David pomógł zarówno napisać, jak i wyprodukować dwa pierwsze solowe albumy Iggy'ego, Lust for Life i The Idiot.

Tytuł albumu The Idiot został zainspirowany książką rosyjskiego powieściopisarza Fiodora Dostojewskiego.

Iggy Pop Piosenki

Wśród fanów Iggy'ego - a jest ich legion, w tym ja - melodie z rangi The Idiot i Lust For Life. Pierwsza piosenka The Idiot, „Sister Midnight”, została napisana przez Davida Bowiego i jest ilustracją jednego z wielu sposobów, w jakie David próbował pomóc swojemu przyjacielowi Iggy’emu. „China Girl”, napisana wspólnie przez Iggy’ego i Davida, pojawiła się później na albumie Bowie’s Let’s Dance w 1983 roku.

Lust For Life był jedynym prawdziwym sukcesem komercyjnym Iggy'ego pod względem sprzedaży i wyprodukował popularną piosenkę „Pasażerka” napisaną przez Iggy'ego w jednym z pociągów w berlińskim systemie transportu publicznego. Teksty do wszystkich utworów oprócz jednej zostały napisane Iggy'ego, podczas gdy Bowie miał swój udział w komponowaniu siedmiu z dziewięciu utworów.

Tommy Boyce, znany z pisania „Last Train to Clarksville” ze swoim partnerem Bobbym Hartem, pomógł wyprodukować Party Album Iggy'ego. Co myślała Arista?

Iggy Pop Pasażer

Iggy ma wiele talentów

Iggy naprawdę ma żądzę życia i rzuca się na wszystko, co stanie mu na drodze. Parał się filmami, w tym parą z Johnnym Deppem, pracował nad głosem, pojawił się w odcinkach kilku seriali telewizyjnych i współpracował muzycznie z wieloma artystami, w tym Slashem, dawniej z Guns N' Roses.

Iggy jest także producentem wykonawczym czteroczęściowego serialu o historii punka. Dokument Punk zawiera wywiady z tak różnymi artystami, jak Debbie Harry z Blondie, Wayne Kramer z MC5, Jello Biafra z Dead Kennedys i John Lydon z Sex Pistols.

Idiota? Ani przez chwilę. A jeśli kochasz Iggy'ego, gorąco polecam książkę Open Up and Bleed . Zawiera mnóstwo informacji o początkach Iggy'ego z The Stooges, a także kilka świetnych zdjęć.

Uwagi

Kaili Bisson (autor) z Kanady 23 maja 2016 r.:

Cześć Deb, masz rację. Co za kariera na pewno. Jego występy na żywo są legendarne, zwłaszcza od pierwszych dni.

Deb Hirt 23 maja 2016 r.:

Co za kariera, nawet z niepowodzeniami. Wygląda na to, że miał przyjaciół na wysokich stanowiskach, to dużo szczęścia.

Kaili Bisson (autor) z Kanady w dniu 09.05.2016:

Cześć spartukusie,

Mam nadzieję, że uda Ci się go złapać w przyszłości :)

CJ Baker z części nieznanych 08.05.2016:

Ostatnio nie byłem w HP tak często. Ale podekscytowany natknięciem się na ten artykuł napisany przez Ciebie. W przeszłości zawsze podobało mi się twoje pisanie i zdecydowanie mamy wspólną miłość do muzyki!

Niestety nie udało mi się go tam zobaczyć. Miałem go zobaczyć w 2013 roku jako część Riot Fest (i grali też zjednoczeni The Replacements), ale niestety zrezygnowałem z biletów z powodu osobistych okoliczności, które się pojawiły. Ale wygląda na to, że byłby to niesamowity program.

Kaili Bisson (autor) z Kanady w dniu 08.05.2016:

Hej szpatułku,

Jak się masz? Przez jakiś czas nie było mnie w HP, ale wróciłem… dobrze cię znowu widzieć!

Ja też bardzo lubię tego człowieka i cieszę się, że pakuje się w takie miejsce jak Sony Centre. Zrobiłeś ten koncert? Widziałem go kilka razy, w tym na pikniku policyjnym (pamiętasz tych?) z Nash The Slash, a innym razem w Danforth. Bang Bang i Rock and Roll Party! I choć album Party był szorstki, zawsze lubiłem „Pumpin' for Jill”.

Kaili Bisson (autor) z Kanady w dniu 08.05.2016:

Cześć Mel,

Dziękuję za przeczytanie i za miłe uwagi. Mój przyjaciel był wielkim fanem Iggy'ego i przedstawił mi The Stooges na początku lat 70-tych. Nadal od czasu do czasu rzucam LP na gramofon :)

CJ Baker z części nieznanych 07.05.2016:

Jestem wielkim fanem Iggy'ego, prawdziwą ikoną w świecie muzyki. Dobrze widzieć, że wciąż się bawi, ponieważ był trudny okres, w którym sprawy nie wyglądały obiecująco. Dzięki za udostępnienie!

Mel Carriere ze Snowbound iw dół w Północnym Kolorado 7 maja 2016 r.:

Oczywiście słyszałem o Iggym Popie, ale nigdy tak naprawdę się do niego nie dostałem. To nie było celowe unikanie, po prostu jego muzyka nie była często puszczana na antenie i prawdopodobnie żaden z moich przyjaciół go nie słuchał. Wiem, że chociaż nie był zbyt daleko w sprzedaży komercyjnej, wpłynął na wielu artystów. Było to świetne streszczenie życia i pracy tego człowieka.

Kaili Bisson (autor) z Kanady w dniu 07.05.2016:

Witaj Rozkwitaj,

Zgoda. Jego rodzice też mogli sobie pozwolić na lepsze, ponieważ oboje pracowali, ale Jim senior uważał, że przyczepa jest bardzo praktyczna. Dziękuję za zatrzymanie się!

Rozkwitać mimo wszystko z USA w dniu 06.05.2016:

Wiele się nauczyłem od tego centrum. W szczególności początek fascynującego życia.