10 piosenek o londyńskim mieście

Muzyka to zróżnicowana forma ekspresji, która przybiera wiele stylów. To popularna dziedzina, którą można omówić tylko pokrótce w krótkim artykule.

Most Londyński nocą

Amerykanie podchodzą do Mike'a

Aby nabrać tempa z tym samplerem londyńskiej muzyki, przyjrzyjmy się najpierw dwóm amerykańskim autorom piosenek, którzy zainspirowali się kolorową stolicą Wielkiej Brytanii.

Po pierwsze, jest Warron Zevon, który jeszcze w latach siedemdziesiątych skomponował ten fajny, mały numer zatytułowany „Wilkołaki z Londynu”. Chociaż w podziemnym labiryncie tej brytyjskiej metropolii nie znaleziono żadnych wilkołaków, piosenka stała się klasykiem rock'n'rolla, ponieważ ludzie uwielbiali się bać, myśląc, że może kilka z tych przerażających stworzeń naprawdę istnieją.

I dalej, spokojniej, mamy Loudona Wainwrighta, wnuka mistrza architekta, który wiele lat temu zanurkował na Primrose Hill, a następnie stał się odnoszącym sukcesy gawędziarzem ludowym.

1. Wilkołaki z Londynu na żywo

2. Życie na Primrose Hill

Lecąc do Londynu

Nie wszyscy podróżują drogą lądową do Londynu. Wielu musi lecieć, aby się tam dostać, zwłaszcza że nie ma już żadnych liniowców przecinających Atlantyk. A jeśli lecisz samolotem, najbardziej prawdopodobnym punktem wejścia jest Heathrow, jedno z najbardziej ruchliwych lotnisk na świecie. Nic dziwnego, że Heathrow od czasu do czasu trafia do kilku popowych piosenek. Chyba nikt nie oddaje nastroju tego miejsca lepiej niż wędrowny irlandzki łazik Van Morrison. Pewnie nie wiedziałeś, że Heathrow to takie jazzowe miejsce.

A skoro mówimy o podróży lotniczej do Londynu, zatrzymajmy się na kilka minut, aby przyjrzeć się amerykańskiemu ujęciu tego tematu. W latach sześćdziesiątych Roger McGuin i Byrds napisali i nagrali prawdopodobnie jedną z najbardziej niezrozumianych piosenek współczesnej epoki. Jeśli jeszcze nie odgadłeś tytułu, utwór nazywa się „Osiem mil wysoko”. Wbrew powszechnemu przekonaniu, tekst tej piosenki nie opisuje podróży po LSD. Wyrażenie „8 mil wysokości” trafnie opisuje lot samolotem, podczas gdy większość pozostałych tekstów jest próbą podsumowania doświadczenia zespołu, trekkingu po Londynie w deszczowy dzień.

Może spodoba ci się ta wersja w wykonaniu wirtuoza gitary z Georgii, Leo Kottke.

3. Tasowanie na Heathrow

4. Osiem mil wysokości

Od Spinditty

Imigranci z wysp zostawiają swój ślad

Lord Kitchener był utalentowanym i popularnym trynidadzkim piosenkarzem, który odcisnął swoje muzyczne piętno po obu stronach Atlantyku. Znany w prawdziwym życiu jako Aldwin Roberts, gwiazda Calypso zmarła w 2000 roku. W uznaniu, kilku muzyków z wyspy oddaje hołd Kitchenerowi tą słodką, poetycką wersją „London Is the Place for Me”.

Bardziej uderzającą nutą jest Eddy Grant, który urodził się w Gujanie Brytyjskiej, ale w wieku 12 lat przeniósł się do Wielkiej Brytanii, aby dołączyć do rodziców. Eddy miał długą i pełną sukcesów karierę nagraniową z „Electric Avenue”, piosenką inspirowaną zamieszkami w Brixton z 1981 roku, jako jego najczęściej granym hitem.

Wreszcie, nie ma lepszego sposobu na zmierzenie wpływu grupy artystów niż uważne wysłuchanie ich podopiecznych. W związku z tym Graham McPherson, Anglik, który występuje pod pseudonimem Suggs, zdał egzamin śpiewająco. W swoim popularnym hicie „Camden Town” Suggs wspaniale pokazuje swoje wpływy reggae.

5. Londyn to dla mnie miejsce

6. Aleja elektryczna

7. Miasto Camden

Początkujący

Zarówno walijski piosenkarz, Duffy, jak i angielski punk rocker Joe Strummer, uzyskali cyniczny pogląd na życie dzięki swoim nastoletnim doświadczeniom w niektórych z najbardziej złych angielskich instytucji. Dla Joe Strummera (znanego również jako John Mellor) kilka lat spędzonych w angielskiej szkole z internatem pomogło przekształcić młodego człowieka w popularnego bohatera kultu. Z drugiej strony, Duffy znalazła się zamknięta w policyjnej kryjówce, gdy jej ojczym był przedmiotem zamachu ze strony jego byłej żony.

Niemniej jednak, śpiewacy nauczyli się czegoś z tych szkół mocnego pukania, w wyniku czego każdy z nich stworzył bardzo uderzającą muzykę. Joe Strummer nie jest już z nami, a Duffy odszedł w zapomnienie, a mimo to dwa przedstawione tu liczby mówią wiele o każdym z wykonawców.

8. Duffy

9. Dzwonienie do Londynu

Prawdziwy brytyjski mistrz

Richard Thompson spędził większość swojego życia w Londynie i jego okolicach. W młodym wieku on i grupa przyjaciół z liceum odnieśli sukces dzięki zespołowi Fairport Convention. Kolejny etap jego muzycznej kariery to wieloletnie występy i nagrania z żoną Lindą. Teraz samotny i samotny, Richard wciąż wyrusza w drogę, by oczarować publiczność na całym świecie. Thompson może być wielkim krytykiem społecznym, znanym również jako Charles Dickens, jak widać w tej inspirującej wersji „The Sights and Sounds of London Town”.

10. Zabytki i dźwięki londyńskiego miasta

Londyńskie miasto, film

Treść ta jest dokładna i prawdziwa zgodnie z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego specjalisty.