10 niesamowitych alternatywnych zespołów z lat 90., o których możesz nie wiedzieć

Lata 90. były świetnym czasem na dorastanie, ze świetną muzyką, którą można było cieszyć się w latach formacji.

1. Nieruchomość w słoneczny dzień

Uważany za alternatywę i pionierów emo, Sunny Day Real Estate zaciera granice obu gatunków swoim oryginalnym i przełomowym brzmieniem. Niezależnie od tego, czy uważano go za alternatywę, czy emo, Sunny Day był moim skromnym zdaniem jednym z najlepszych rockowych zespołów lat 90-tych. Założony w 1992 roku przez wspólnych przyjaciół z college'u, wydali swój epicki debiut, Diary w Sub Pop Records. Pink Album , lub LP2 , został wydany w okresie rozstania, gdy zespół powrócił do formacji w How It Feels To Be Something On w 1998 roku, również w Sub Pop.

W 2000 roku Sunny Day wydał swój album z łabędzimi piosenkami, The Rising Tide. Po ostatecznym rozpadzie niektórzy członkowie przeszli do formacji Kradzież pożarowa podczas gdy perkusista William Goldsmith i basista Nate Mendel stworzyli również pierwszą sekcję rytmiczną Foo Fighters, a Nate wciąż jest z zespołem. W 2009 roku Sunny Day Real Estate ponownie się zjednoczył i zagrał kilka sporadycznych randek, aw 2014 wydał nową piosenkę, ale do dziś pozostaje nieaktywny.

2. Szkoła ryb

School of Fish były bardziej cudownym zespołem jednego przeboju, najlepiej znanym z piosenki „Three Strange Days” z 1991 roku. Jeszcze tylko jeden album, Human Cannonball, został wydany po udanym debiucie i kontynuacji udało się stworzyć dużo szumu. Grupa ostatecznie rozpadła się w 1994 roku. Był wielkim hitem i chwytliwą melodią. Nadal pamiętam, jak piosenka utkwiła mi w głowie pierwszego dnia w szkole średniej, włócząc się po okolicy, próbując znaleźć wszystko na jeden dziwny dzień.

3. Cukier

Po rozwiązaniu cenionej i wpływowej grupy punkowo-hardcoreowej Husker Du pod koniec lat osiemdziesiątych, wokalista i autor tekstów Bob Mould, twórcza siła stojąca za Sugarem, wydał dwie solowe płyty przed utworzeniem Sugar z basistą Davidem Barbe i Malcolmem Travisem na perkusji. kawałek.

Najważniejszym albumem grupy był Copper Blue z 1992 roku, wydany w tamtym czasie, który spotkał się z uznaniem krytyków, ale ostatecznie nie wywarł wielkiego wpływu, gdy został wydany po raz pierwszy. Sugar był dość krótkotrwały, rozwiązał się w 1995 roku, a Bob Mold rozpoczął inne przedsięwzięcia. Copper Blue zestarzał się jak dobre wino i nadal jest uważany za klasyk lat 90. dzięki swoim bujnym i chwytliwym melodiom.

Od Spinditty

6. Szczęka

Jawbox ma swoje korzenie mocno zakorzenione w punkowej scenie Waszyngtonu, z piosenkarzem i gitarzystą J. Robbinsem grającym w Kwestia rządowa. Jawbox miał również swoje wczesne nagrania wydane w podziemnej, niezależnej wytwórni Dischord Records. W 1994 roku grupa podpisała kontrakt z wytwórnią major Atlantic Records i wyszła z bardzo wpływowym For Your Own Special Sweetheart , a także zobaczyła, jak zespół jest emitowany na antenie MTV. Jawbox rozwiązał się w 1997 roku i ponownie zjednoczył się tylko raz, pojawiając się w Jimmy Fallon w 2009.

7. TAD

TAD był szorstkim i upadającym zespołem z Seattle założonym w 1988 roku. Zespół podpisał kontrakt z Sub Pop Records na wczesne nagrania przed podpisaniem kontraktów z kilkoma dużymi wytwórniami, takimi jak Warner i Elektra, ale bardziej powodował zamieszanie w zespole niż sukces komercyjny. TAD był szanowanym zespołem we wczesnej scenie grunge, ale poza nią nigdy nie wywarł większego wpływu.

Inhaler to absolutnie kluczowy album TAD, jeśli lubisz grunge/alternatywę z lat dziewięćdziesiątych. Nie ma tu gotowych nastoletnich niepokojów, tylko prawdziwi kolesie, którzy wyszli z dobrą muzyką. I piły łańcuchowe.

8. Awaria

Failure działała w latach 1990-1997, zreformowała się w 2014 roku i wydała wspaniały album The Heart Is A Monster. Nie rozumiem, dlaczego ten zespół nie wywarł większego wpływu w latach 90., Fantastic Planet wydana w 1996 roku pozostaje ulubieńcem wszech czasów, z głęboko rozstawionymi piosenkami i teksturami. „Stuck on You” to niezbędny utwór z tego albumu. Gitarzysta Troy Van Leeuwen grał między innymi dla A Perfect Circle i Queens Of The Stone Age.

9. Katarzyna Koło

Zza oceanu w Anglii Catherine Wheel prezentowała talenty piosenkarza i autora tekstów Roba Dickinsona, była w rzeczywistości kuzynką Bruce'a Dickinsona z Iron Maiden. Podobieństwa na tym się kończą, ponieważ Catherine Wheel i Maiden nie mają ze sobą nic wspólnego poza dzieleniem pewnych linii krwi. Chociaż być może The Wheel ma trochę metalowego moxie, ponieważ nazwa grupy została wymyślona od urządzenia tortur mid-vil. Niemniej jednak Catherine Wheel miała mnóstwo albumów w latach dziewięćdziesiątych, a zwłaszcza we wczesnej części. Piosenka ''Black Metallic'' zawsze miała dla mnie trochę oazy w stylu, a album Chrome jest nie do spania. Niezbędna alternatywa lat dziewięćdziesiątych.

10. Hum

Zespół Hum dokonał przełomu w 1995 roku wydając singiel „Stars” z albumu You'd Prefer An Astronaut, ale tym, co czasami określa się jako zaginiony album lat dziewięćdziesiątych i zgadzam się, był album „Downward Is Heavenward”. w 1998 roku, w którym grupa dalej udoskonalała swoje rytmy w porównaniu z dynamiką brzęczących gitar, które tak dobrze spisywały. Zespół zreformował się na wiele jednorazowych koncertów na przestrzeni lat i nadal pojawia się tu i tam na kilku koncertach.

Uwagi

Jesse 17 maja 2017 r.:

Porażka to chyba moja ulubiona rzecz. Wszystkie 4 albumy są fantastyczne.

J. Dobson w dniu 09.05.2017 r.:

Failure to jeden z moich ulubionych zespołów wszech czasów. Powiększony to świetny album. Od przodu do tyłu. Nie sądzę, żebym pominęła jedną piosenkę!! Zaskoczony, że Fugazi nie znalazł się na liście, po raz kolejny zaczęli pod koniec lat 80.

Dave Miller 10 kwietnia 2017:

Ciężko zagłosować, który jest moim ulubionym. Mimo wszystko uwielbiam Hum, Catherine Wheel, Sugar, School of Fish i Sunny Day Real Estate.

Marc Lee z Durham, NC w dniu 31 marca 2017 r.:

Czy sprawdziłeś alternatywną scenę rockową z NC w ciągu ostatnich dwóch dekad… Grupy takie jak Megafaun, Superchunk, Midtown Dickens, Hammer No More Fingers, Two Dollar Pistols i ja byłem Totally Destroying It, żeby wymienić tylko kilka…..

prosteszczęśliwe życie 27 marca 2017 r.:

Świetny artykuł :) jeśli o mnie chodzi, najlepsze czasy w muzyce to połowa lat 60-tych do wczesnych (nawet trochę późnych) lat 70-tych i oczywiście 90-tych! Myślę, że wkrótce nadejdzie nowa rewolucja w rock'n'rollu :)

Lyn z Anglii w dniu 27 marca 2017 r.:

Ciekawe - o żadnym z nich nie słyszałem, więc dzięki