7 klasycznych kompozycji inspirowanych śniegiem

Frances Metcalfe po raz pierwszy nauczyła się czytać nuty w wieku czterech lat. Obecnie jest emerytowaną nauczycielką muzyki wędrownej, specjalizującą się w skrzypcach.

1. Rimski Korsakow: „Opera: Snow Maiden”

To rosyjska ludowa opowieść o tragedii. Śnieżna Panna, córka Dziadka Mroza i Wiosennej Piękności, błaga o uwolnienie od jej lodowatego wychowania z rodzicami i dołączenie do ludzi w pobliskiej wiosce.

Jeden ze śmiertelników w wiosce, Mizgir, zakochuje się w Snow Maiden, mimo że jest zaręczony z inną, ale ponieważ ma lodowate serce, nie może odwzajemnić jego miłości. Jej matka Spring Beauty daje jej pragnienie odczuwania emocji, ale gdy odwzajemnia miłość Mizgira, rozpływa się i umiera.

Podobnie jak w przypadku większości pisarstwa Rimskiego-Korsakowa, jego opera oparta na baśni Snow Maiden jest mieszanką wschodu i zachodu, orientalnych melodii obok rosyjskich melodii ludowych, zaaranżowanych w bogato zdobionych kolorach i fakturach.

Z opery zrobił czteroczęściową suitę, introdukcję przywołującą jasną, kruchą, lodową panoramę. Struny tremolando i pizzicato oraz piccolo szurają po ostrych soplach mroźnej zimy. Gdy sceneria się ociepla, zapowiadając wiosnę, Rimski-Korsakow schodzi do bardziej okrągłych, bardziej żywiołowych tonów rogów i wiolonczeli, zanim zgaśnie do cichych, szepczących skrzypiec.

W drugiej części, Taniec ptaków, dęty drewniane mają dzień w polu, pokazując wszystkie ćwierkanie i trzepotanie śpiewające z drzew. Wielu kompozytorów wykorzystywało w swoich kompozycjach śpiew ptaków, od Ravela w Daphnis i Chloé (która zawdzięcza więcej niż kilka taktów temu rosyjskiemu urzędowi marynarki, który został kompozytorem) po Messiaena. Do tego trylu towarzyszy żywa rosyjska melodia ludowa, a wypełnienie stanowi rozkoszną bezę ptasiego bełkotu.

Ostatnią część łączy Orszak Króla, krótki królewski marsz blaszany, zanim Taniec Tumblerów wskoczy na muzyczną scenę. Jest to najbardziej rozpoznawalny ruch suity, pojawia się kolejna żwawa rosyjska melodia, a muzyka oddala się, energiczna i energetyczna, wirujący derwisz, który porywa utwór do końca.

3. Liszt: „Studium transcendentalne: Chasse Neige”

Jeśli istniało kiedykolwiek antidotum na starannie opracowane kroki w Des Pas Sur le Neige Debussy'ego, to mogło nim być. Jest na równi z jedną z wielu transkrypcji utworów orkiestrowych Liszta, podobnie jak wiele jego dzieł na fortepian solo.

Jak często się zastanawiam, z pewnością potrzeba więcej niż dwóch rąk i zwykłego śmiertelnika, aby zmierzyć się z okrutnym lisztowskim poziomem trudności, a Chasse Neige nie jest inny. Jest to jedno z Transcendentalnych Studiów pianisty-kompozytora, ćwiczenie w opanowaniu sztuki tremolandos (bardzo szybkie oscylacje między dwoma nutami lub akordami). Wystarczająco wymagający w klawiszach z kilkoma krzyżykami lub bemolami, ale dlaczego nie podnieść stawki i nalegać na herkulesowe zadanie wykonawcy? Uderz pięć mieszkań na pięciolinię i wyklucz wszystkich, z wyjątkiem najbardziej zaawansowanych studentów - lub nawet uznanych artystów koncertowych.

Nawet stosunkowo wyciszony otwór szybko przechodzi w zamieć, ciężką w uchu, zaćmienie dźwięku, chasse neige, smagający śnieg przez silne wiatry. Tutaj nie ma delikatności łapania płatka śniegu w złożone dłonie, to jazda na nartach na Biegun Północny w ekstremalnych warunkach, mozolnie ciągnąc cały swój zestaw na sankach.

Od Spinditty

5. Czajkowski: „Balet Dziadek do orzechów: Walc płatków śniegu”

Pomyśl o balecie, a możesz być pulchny dla Dziadka do orzechów. Tak wiele jego melodii jest dobrze znanych, nawet najbardziej niezainteresowanej muzyką klasyczną.

Muzyka jest świeża, żywa i oczywiście taneczna, a jeśli coś może sprawić, że ciało zacznie się kołysać, zawsze popularny balet Czajkowskiego prawdopodobnie rozpali się trochę lub dwa.

Opadające na flety wireczki to delikatne płatki śniegu, które opadają na skrzypce. Później orkiestracja gęstnieje, gdy pogoda się pogarsza i przeradza się w burzę śnieżną, płatki wirujące i wykonujące piruety. Rezonans harfy dodaje magicznej jakości, podczas gdy bezsłowne kobiece głosy unoszą się nad coraz bardziej wietrznym śnieżnym pejzażem.

„Dziadek do orzechów” został po raz pierwszy wystawiony, odpowiednio w okresie Bożego Narodzenia w 1892 roku, rok przed śmiercią Czajkowskiego w 1893 roku.

7. Vaughan Williams: „Cztery oryginalne kolędy: śnieg na ulicy”

Używając Oxford Book of Carols jako źródła, Snow in the Street jest czwartą z czterech oryginalnych kolęd Vaughana Williamsa. W przeciwieństwie do trzech poprzedzających hymnów, pogodnych i kojących z niewielką witalnością rytmiczną, Śnieg na ulicy otwiera się przed oczami jak przeterminowany kwiat. Nadal nie ma postrzępionej krawędzi; nastrój pozostaje wesoły, ubrany we wczesny angielski modalny kostium i opowiada o narodzinach Jezusa w zimowych warunkach przez posłańca.

Akompaniament organowy wzmacnia rezonans kościelnej akustyki i chóru aż do bogatej, plagalnej kadencji a-moll, która dopełnia kolędę.

Na końcu frazy pojawia się kadencja - kropka lub kropka. Istnieje kilka rodzajów kadencji; kadencja plagalna ma wrażenie średniowiecznego „starego świata”, tego rodzaju często słyszanego w hymnach, jak w kolędzie O przyjdź, przyjdź, Emmanuelu.

Cytaty

¹ Musicweb Międzynarodowy

² Dźwięki i historie Cso

³ Bolszoj Rosja

Uwagi

Frances Metcalfe 30 kwietnia 2018:

Dzięki rozkwitać. I tak widzę obrazy, kiedy słucham muzyki i uwielbiam przekazywać to, co mam w wyobraźni, i to jest prawdziwa radość. Cieszę się, że artykuł Ci się podobał.

Rozkwitać mimo wszystko z USA 29 kwietnia 2018:

Do czasu twojego opisu (zwłaszcza zamieci) nie widziałem, jak muzyka bez słów może być inspirowana motywami, ale masz sposób, aby go przekonać. To zarówno Twoja wiedza, jak i Twoja pasja.