7 utworów muzyki klasycznej inspirowanych księżycem

Frances Metcalfe po raz pierwszy nauczyła się czytać nuty w wieku czterech lat. Obecnie jest emerytowaną nauczycielką muzyki wędrownej, specjalizującą się w skrzypcach.

1. Dvorak: „Rusałka, pieśń do księżyca”

Dworak napisał w sumie dziesięć oper, ale tylko Rusałka pozostaje w stałym obiegu.

Lubi osadzać tradycyjne opowieści w muzyce – napisał kilka poematów dźwiękowych, których sercem jest folklor – Ruslka opowiada smutną historię rusałki, czyli nimfy wodnej, pragnącej dołączyć do ludzkiego świata, gdy zakochuje się w księciu. Rusałka śpiewa Song to the Moon, demonstrując swojej rodzinie, że poważnie myśli o byciu z księciem, chociaż oznaczałoby to utratę nieśmiertelności i mowy, a książę umrze z przeklętą duszą.

Jak można się domyślić, wszystko kończy się łzami. Książę jest już uwikłany w obcą księżniczkę, która przeklina parę. Mimo to książę całuje Rusałkę, a gdy ona może wrócić do swojego podwodnego życia, zostaje skazany.¹

Song to the Moon tęskni, harfa przypomina nam, że światem Rusałki jest woda. Rusalka wkracza do akcji strzelistym skokiem oktawowym, zwijając się do siebie, zaprojektowana, by bawić się sercem swojej rodziny, która nie chce, żeby szukała ludzkiej miłości; cena jest zbyt wysoka dla obu stron.

Teksty opowiadają o Rusałce, która prosiła księżyc, by odszukał jej książęcą miłość i przyjął rolę posłanniczki – by powiedzieć obiektowi jej pożądania, że ​​na niego czeka. Jest w tonacji durowej, ale pismo orkiestrowe po głównym temacie jest przesiąknięte ostrzegawczą złowrogą aurą, tonacja molowa zawsze gotowa czuwać nad Rusałką i zaćmiać księżyc, którego rozpaczliwie ma nadzieję, że nie zniknie z pola widzenia.

Popularna aria koncertowa Song of the Moon jest najbardziej znanym fragmentem Rusałki i jest wiele pięknych wykonań, chociaż ten ciepły i pełen pasji śpiew Renee Fleming jest moim osobistym faworytem.

Księżyc ma rozmiar około jednej czwartej Ziemi i okrąża go co 27,3 dnia.

3. Debussy: „Suite Bergamasque, Clair de Lune”

W tej samej tonacji, co środkowa część „Sonaty księżycowej” Beethovena, atmosfera Clair de Lune nie mogłaby być inna.

Księżyc Debussy'ego zaprasza cię do wygodnego siedzenia i usadowienia się wygodnie, podczas gdy on prowadzi cię w bezproblemową podróż. Zamglone światło przenika do stonowanych kształtów z lekkością dotyku na tyle długo, abyś mógł dostrzec posrebrzaną kępę kwiatów lub kępę mchu, zagajnik, mistycznie zarysowany w oddali, zanim umieści cię z najbardziej niedostrzegalnym lądowania.

Kiedy w 1988 r. przebadano grupę ludzi, 13% z nich uważało, że księżyc jest zrobiony z sera.

5. Britten: „Peter Grimes, Cztery przerywniki na morzu: nr 3 w świetle księżyca”

Podobnie jak w przypadku Pierrota Lunaire'a, światło księżyca w wielkiej operze Brittena odzwierciedla początek szaleństwa u tytułowego bohatera. Szorstki i wyspiarski Peter Grimes jest wykluczony ze swojej społeczności, ponieważ nie potrafi się dopasować. Co gorsza, doszło do drugiej śmierci na morzu jednego z pierwszych oficerów Petera Grimesa, co mieszkańcy miasta wykorzystują do dokręcania śrub. na coraz bardziej odizolowanych Grimes, rzucając zarzuty w najlepszym wypadku o zaniedbanie.

Grimes nie jest w stanie ukryć się przed oświetlonym księżycowym światłem reflektorów oświetlającym plażę, gdy chodzi w górę iw dół, wyćwiczony na każdym niespokojnym kroku, księżyca zastępującego oskarżających mieszkańców, wniosku, że zamordował jednego z ich własnych, dzwonienie w uszach . Nieważne, że rybołówstwo to niebezpieczne zajęcie.

Światło księżyca Brittena nie jest eteryczną migoczącą istotą. Jest ciężki, pulsuje wraz z przypływem, a ponura blada twarz czuwa nad Grimesem, gdy kroczy po plaży, ciągnąc go z powrotem do morza, gdzie wkrótce spotka swój koniec.

Pływy zdarzają się, gdy ziemia opada na ocean, a księżyc wznosi się w górę.

7. Haydn: „Opera „Świat księżyca””

Kadencja Haydna w pałacu Esterházy była niezwykle owocna. Miał do dyspozycji niezłą orkiestrę i pracodawcę, który miał więcej niż przelotne zainteresowanie muzyką – Haydn nauczył księcia Mikołaja nieznanego instrumentu, barytonu.

Opera została napisana na ślub księcia Mikołaja w 1777 roku z hrabiną Marią Anną Wissewolf.⁵ Dotyczy to pseudo astronoma, który chce oszukać ludzi, by uwierzyli, że widzą fałszywe rzeczy na Księżycu przez jego teleskop, a nawet mogą do niego polecieć. Wszystkie wydarzenia związane z księżycem w operze zapisane są w Es, okrągłym, ciepłym tonie, odbijającym miękkie światło księżyca.

Jak to często bywa w operach komicznych, córki mają wyjść za mąż wbrew ich woli, będąc już zakochanymi. Ale podając ojcu eliksir z właściwością mającą zaciemniać rzeczywistość, zachęca go to, by uwierzył, że uczestniczy w ceremonii na Księżycu, podczas której udziela błogosławieństwa małżeństwom, o które zabiegają jego córki. Wszystko dobrze, co się dobrze kończy, jak to mówią.

Chociaż nie dla Haydna, jak to się dzieje – Esterházy uważali to za nieco idiotyczne szaleństwo i nie mieli kolejnej wycieczki.⁶ Kilka lat później Haydn przerobił uwerturę do swojej niedocenionej opery w pierwszą część 63 symfonii.

Cytaty

¹ Opera Lyon

² Rekordy Hyperiona

³ Uznanie muzyki Lumen

⁴ Wikipedia

⁵ Wikipedia

⁶ George Predota interlude.pl

Pytania i Odpowiedzi

Pytanie: Czy jest jakaś muzyka klasyczna o gejach?

Odpowiedź: Nie konkretnie o gejach, o ile mi wiadomo, chociaż jest wielu homoseksualnych kompozytorów (na przykład Britten, Szymanowski).

Uwagi

Rozkwitać mimo wszystko z USA w dniu 07.06.2018:

Clair de Lune była moją ulubioną. To była po prostu kolacja, relaksująca i absolutnie piękna. Dziękuję za zapoznanie mnie z nową muzyką.

Frances Metcalfe (autor) z The Limousin, Francja w dniu 07.06.2018:

Cześć Linda. Z pewnością jest wiele do nauczenia się o muzyce klasycznej - dowiaduję się więcej za każdym razem, gdy szukam informacji, co jest jedną z największych przyjemności związanych z pisaniem artykułów, jak uważam. Dziękuje za przeczytanie.

Linda Crampton z Kolumbii Brytyjskiej, Kanada w dniu 06.06.2018:

Uwielbiam twoje opisy muzyki, Frances. Lubię dowiedzieć się więcej o muzyce klasycznej, czytając Twoje artykuły. W każdym jest wiele do odkrycia.

Frances Metcalfe (autor) z The Limousin, Francja w dniu 06.06.2018:

Cóż za spostrzegawcze komentarze, Bede! Nie mogę nie zgodzić się z twoim werdyktem. Najbardziej zaskakujący jest dla mnie Janacek, którego absolutnie uwielbiam. Dobrze mieć szczyptę idiotyzmu od czasu do czasu, o ile nikomu to nie zaszkodzi i pasuje do rachunku.

Bede z Minnesoty 5 czerwca 2018 r.:

To był dość obszerny i interesujący artykuł, Frances. Dobrym dodatkiem było przeplatanie się księżycowych faktów. Posmakowałem całej muzyki, a oto mój werdykt: Debussy'ego jest najładniejszy, Schonberga jest najbardziej szalony, a Beethoven jest najcięższy – w dobrym tego słowa znaczeniu. Księżyc zwykle służy jako dobre porównanie, „Spokój jak księżyc” itp.