Spisu treści:
Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.
Studium kontrastów
Najnowszy album 7DD9 zatytułowany People’s Album to studium kontrastów, które odzwierciedla kontrastujące i pełne wyzwań czasy, w których obecnie żyjemy. Wyraża wiele z obecnego stanu niepewności i szalenie zmieniających się emocji, których wszyscy doświadczamy. To także interesujący muzycznie, dobrze wyprodukowany album, który eksploruje wiele terytoriów dźwiękowych i zdecydowanie tworzy nastrój i atmosferę w utworach.
Wykorzystanie szerokiej palety dźwięków pomaga stworzyć te mocno nakreślone nastroje i klimaty na Albumie People. Kiedy wybiera się w ciemność lub w bardziej zwariowany nastrój, używa chrupiących syntezatorów, które dają wrażenie lekkiego zakłócenia utworów. Są też zniekształcenia i glitchy dźwięki wraz z basem, który ma w sobie chropowatość i agresję. Aby wywołać cieplejsze uczucie, przechodzi do długich, miękkich dźwięków, śpiewających i tańczących syntezatorów oraz delikatnych melodii. To wszystko działa, aby stworzyć naprawdę mocne obrazy.
Powtórzenie
Album People pokazuje również efektywne wykorzystanie powtórzeń w celu wzmocnienia poczucia wzorca w niektórych utworach. Wiele linii syntezatorów wiodących to powtarzalne sprawy, ale nie jest to denerwujący rodzaj powtarzania. Jest to taki, który ma w sobie hipnotyzującą jakość, a fakt, że istnieje całkiem sporo różnych dźwięków syntezatorów, beatów i basów, oznacza, że nigdy nie będzie nudny ani irytujący.
Powtórzenia w wielu mroczniejszych utworach kontrastują z łagodniejszymi, jaśniejszymi utworami, w których pojawiają się piękne elementy melodyczne, które wydają się być zabarwione lekką tęsknotą. Sprowadzam to do tego, że jest to świat, w którym łagodność jest często smutna, bo czasami wydaje się bardzo rzadka.
Cyberpunkowe segmenty
Album People zawiera segmenty, które można by zaliczyć do kategorii cyberpunk. Jest w nim technologiczny, cyfrowy dźwięk, który sprawia, że jest zimny i zautomatyzowany. Jest w tym również pewna twardość i grind, która wydaje się mroczna i dystopijna. Ma wrażenie niebezpiecznych sił poruszających się w cyfrowych sferach. Inne segmenty są jednak pełne znacznie więcej światła i powietrza. Jak wszystko, świat jest równowagą pozytywnych i negatywnych sił. Myślę, że 7DD9 wykonał dobrą robotę balansując te elementy w swojej muzyce.
Lista utworów
Teraz opiszę utwory z albumu People, które najbardziej mi się podobały, i opowiem o powodach, dla których podobały mi się te utwory tak samo jak ja.
Od Spinditty
Rzeczywiście jest coś twardego i agresywnego w „Iron Limbs” pomiędzy solidnie pulsującym beatem, masywnymi industrialnymi syntezatorami a ogólnym poczuciem zakłócenia i szorstkości. Utwór naprawdę mocno uderza. Wszystko, od strzępów brzmiących jak warcząca gitara elektryczna, przez skomputeryzowane, kiepskie syntezatory po agresywną perkusję, dodaje wytrzymałości temu utworowi.
„Power Transmission” ma energetyczny, taneczny bas, który pulsuje w utworze. Ma poczucie trzaskającej energii, która potężnie napędza go do przodu. Syntezatory wznoszą się wysoko nad nim, wołając i śpiewając. W utworze słychać terkotanie syntezatora, raczej robotyczny dźwięk, a także linia basu i perkusji, która zaczyna rosnąć i narastać, gdy utwór pulsuje do przodu. Cały utwór jest zacieniony przez ciemność pomimo całej tej dudniącej energii.
Poczucie pośpiechu i szybkości jest namacalne w „Digital Runner”. To utwór, w którym syntezatory przeplatają się z ciekawymi dźwiękami perkusji i dudniącym basem. Są długie pociągnięcia ciemniejszego, bardziej pomniejszego brzmienia syntezatora, które oscyluje, gdy utwór pędzi do przodu. Melodia głównego syntezatora przywołuje pędzącą scenerię, a cały utwór ma gorączkową, pospieszną jakość podczas jazdy.
„Autopilot” ma płynny i łatwy rowek z próbką struny płynącą w tle, dzięki czemu wszystko płynie. Teraz jest funky linia gitary i głębokie, rytmiczne brzmienie basu. Dostajemy perkusję, która również ma w sobie elementy funkowe. Syntezator ma podobnie funkowe brzmienie. To dobry przykład na to, jak 7DD9 wykorzystało powtarzające się motywy do wzmocnienia dźwięku. Naprawdę podobał mi się ogólny nastrój tego utworu.
W „Crystal Bridges” panuje prawdziwie taneczne uczucie, z tym dudniącym beatem i lekko chropowatymi, ciepłymi podkładami syntezatora. Linia syntezatora prowadzącego łatwo porusza się w rytmie i ma krystaliczną jakość. Jest to utwór, który ma wrażenie, jak diamenty mienią się w miękkim świetle, w przeciwieństwie do ciemniejszych, bardziej chropowatych i bardziej dystopijnych utworów na albumie.
„Disco Madness” to utwór, który rozpoczyna się płynnym wznoszącym się syntezatorem, a następnie wkracza miarowy groove i płynący rytm perkusji. Jest to utwór, który ma nieco tęskną melodię wiodącego syntezatora z cechami śpiewu. Wzory syntezatorów, które się przez nią poruszają, generują więcej nadziei niż niektóre z mrocznych aspektów albumu. Czułem, że jestem unoszony w górę na tych wznoszących się dźwiękach.
W „Fade Out” znalazłem coś głęboko poruszającego i poruszającego. Organowy syntezator, który otwiera utwór, jest pełen bogactwa i piękna, gdy porusza się pod nim kojący przepływ syntezatorowego basu. Melodia jest delikatna i zabarwiona melancholią. Jest w tym utworze coś, co ma w sobie łamiącą serce miękkość i poczułem to złamanie serca dość mocno poprzez muzyczną ekspresję tego utworu.
Życie w trudnych czasach
Dla mnie Album Ludowy jest wyraźnym wyrazem złożoności i wyzwania życia w trudnych czasach. Istnieją siły, które próbują pozbawić nas naszego człowieczeństwa, a jednocześnie istnieją siły równoważące, które potwierdzają te rzeczy, które czynią nas ludźmi. Czuję, że 7DD9 uchwycił coś głębokiego i interesującego w tej pracy i podekscytowany słyszę, co zrobi dalej.
