Spisu treści:
- 4. Autostrada 61 ponownie (1965)
- 3. Swobodny Bob Dylan (1963)
- 2. Wracając do domu (1965)
- 1. Krew na torach (1975)
- Nowe komentarze do księgi gości
Od czasu ukończenia studiów Paul pracował jako księgarz, bibliotekarz i niezależny pisarz. Urodzony w Wielkiej Brytanii, obecnie mieszka na Florydzie.
4. Autostrada 61 ponownie (1965)
Pierwszy w pełni elektryczny album Boba Dylana (poza ostatnim utworem) i pretendent do najlepszego albumu Dylana lat 60. Umieściłem go pod numerem 4 na tej liście, ale innego dnia mógłbym mieć go pod numerem 1.
Ta praca jest pełna klasyków. Uderza w ziemię z kultowym hitem „Like a Rolling Stone”, kończy się tytanicznym „Desolation Row” i nigdy tak naprawdę nie zanurza się w żadnym punkcie pomiędzy. Każdy powinien mieć kopię tego albumu.
Godny uwagi utwór: „Desolation Row”. Ta mroczna i surrealistyczna epicka piosenka jest pod pewnymi względami nietypowa dla albumu, ponieważ jest to jedyny utwór akustyczny. Czerpie z postaci z historii, Biblii i literatury, umieszczając je w groteskowym i przerażającym świecie.
3. Swobodny Bob Dylan (1963)
Ten album był dopiero drugim Bobem Dylanem, ale zawiera wszystko, czego można oczekiwać od jego albumu – niezapomniane melodie, a także piękne surrealistyczne i wnikliwe teksty z dużą dozą gryzącego dowcipu.
Choć jego tytułowy pierwszy album miał mnóstwo energii, składał się głównie z coverów. W tej pracy Dylan przeniósł folkowy styl Woody'ego Guthrie w inne miejsce, dodając własne aktualne teksty do tradycyjnego podkładu muzycznego.
Godna uwagi piosenka: „Nie myśl dwa razy, wszystko w porządku”. Przy ruchliwej gitarze i przerywanej harmonijce ustnej Dylan śpiewa drwiącą i przejmującą piosenkę o romantycznym odrzuceniu. Napisano po tym, jak jego dziewczyna, Suze Rotolo, dowiedziała się, że planuje pozostać we Włoszech i nie wracać do Nowego Jorku.
2. Wracając do domu (1965)
Dzięki kultowej okładce i niezwykłej strukturze, w której jedna strona jest głównie akustyczna, a druga elektryczna, ten album był zarówno przełomowy, jak i przełomowy.
Udało mu się również zrazić część jego fanów. Wielu było wściekłych, że zmienił kierunek i odszedł od gatunku folkowego i bezpośrednich piosenek politycznych, przyjmując muzykę rockową i bardziej surrealistyczny styl liryczny.
Otwierający utwór „Subterranean Homesick Blues” był pierwszym singlem Dylana, który znalazł się na listach przebojów w USA, osiągając 39. miejsce.
Godny uwagi utwór: „W porządku, Ma (I'm Only Bleeding)”. Opisywany przez Howarda Sounesa, biografa Dylana, jako „ponure arcydzieło”, utwór sprzeciwia się komercji, hipokryzji i konsumpcjonizmowi, które napędzają fałszywą rzeczywistość, która nęka amerykańską kulturę.
1. Krew na torach (1975)
Najlepszy album Boba Dylana moim zdaniem. Głęboko osobisty i poruszający, napisany w czasie osobistych zawirowań dla Dylana, po rozstaniu z żoną, trudno uwierzyć w protesty Boba Dylana, że album nie jest autobiograficzny.
Album śledzi nieudany romans i wszystkie towarzyszące mu emocje. „Tangled up in blue” i „Simple Twist of Fate” to piosenki o prawdziwej sile emocjonalnej, które raz usłyszane nigdy nie zostaną zapomniane.
Godny uwagi utwór: „Simple Twist Of Fate”. Trudno wybrać faworyta z tego albumu, ale ta piosenka być może oddaje narrację związku, który jest skazany na porażkę. Historia zaczyna się w trzeciej osobie, ale potem przechodzi w pierwszą osobę, potęgując poczucie osobistej tragedii.
Maluję głównie z prawdziwego życia. Od tego musi się zacząć. Prawdziwi ludzie, prawdziwe sceny uliczne, sceny zza kurtyn, modele na żywo, obrazy, fotografie, inscenizacje, architektura, siatki, projekty graficzne. Wszystko, czego potrzeba, aby to zadziałało.
- Bob Dylan
Po pierwsze uważam się za poetę, a po drugie za muzyka. Żyję jak poeta i umrę jak poeta.
- Bob Dylan
Nowe komentarze do księgi gości
Jean Bakula z New Jersey w dniu 25 lipca 2017 r.:
Uwielbiam Boba Dylana, a Ty dokonałeś tutaj świetnych wyborów. Mam The Complete Album Collection i zawiera ponad 45 płyt CD. Tam odkryłem piosenki, których nigdy wcześniej nie słyszałem. Niestety, kiedy kupujesz płytę „Best of Dylan”, często dostajesz stare, choć wciąż aktualne, Blowin' in the Wind, The Times They Are A Changin' Like a Rolling Stone i tym podobne. Do tego czasu nigdy nie słyszałem Every Grain of Sand, Abandoned Love, Caribbean Wind i innych perełek. Nie doceniałem jego chrześcijańskiej fazy, chociaż wiem, że wychował swoje dzieci na Żydów i często odwołuje się do Tory. Chcę na nich zrobić podwójny zestaw wszystkich moich ulubionych. Większość ma tylko 8 piosenek, dwie wspaniałe, a reszta taka sobie.
