4 brytyjskie piosenki komediowe Music Hall: Ribald and Bawdy Fun

Spędziłem pół wieku (hej) pisząc dla radia i druku, głównie druku. Mam nadzieję, że podczas ostatniego tchu nadal stukam w klawisze.

2. „Jestem jednym z ruin Cromwell powalony trochę”

Marie Lloyd była znana jako Królowa Music Hall i cieszyła się karierą, która trwała cztery dekady, z najlepszymi rozliczeniami przez większość tych lat. Jej piosenki były pełne zuchwałych podwójnych znaczeń, jak w „Co wiedziała o kolejach?” który zawiera wiersz „Nigdy wcześniej nie skasowano jej biletu”. Szturchnij, szturchnij. Mrugniecie.

Potem jest refren „Trochę tego, co lubisz, czy jesteś dobry”:

„Zawsze trzymam się posiadania tego, jeśli masz na to ochotę Jeśli masz na to ochotę, to jest zrozumiałe I przypuśćmy, że tuczysz? Nie przejmuję się tym. Odrobina tego, na co masz ochotę, dobrze ci służy.

Takie sprośne teksty spowodowały, że została wciągnięta przed komisję, której zadaniem było sprzątanie sceny. Komitet zabronił jej występów w królewskim dowództwie w 1912 roku z obawy, że mogłaby obrazić arystokrację.

Jedną z jej najsłynniejszych piosenek było „I’m One of the Ruins Cromwell Knocked About a Bit”.

Zagrała piosenkę, zataczając się po scenie jako pijaczka. Tym razem insynuacje nie są związane z seksem, ale raczej gra słów od nazwy pubu o nazwie Oliver Cromwell. Jak na ironię, to zamiłowanie Marie do demonicznego napoju wykończyło ją w wieku 52 lat w 1922 roku. Ostatnim przedstawieniem, które dała, było „Jestem jednym z ruin Cromwell powalony o trochę”.

4. „Hiszpan, który zniszczył moje życie”

W 1911 roku Billy Merson napisał te nieśmiertelne słowa:

„Posłuchaj mnie, kiedy opowiem ci o Hiszpanie, który zniszczył moje życie; Posłuchaj mnie, a opowiem ci o mężczyźnie, który uszczypnął moją przyszłą żonę.

Merson przysięga, że ​​zemści się na „Alphonso Spagoni, Toreadorze”. Kiedy dogoni zalotnego torreadora, będzie paskudnie, bo „podniosę haluksy na jego hiszpańskiej cebuli…”

Piosenka została przejęta przez Ala Jolsona i użyta w jego programie The Honeymoon Express. Jego nagranie w 1913 sprzedało się w ponad milionie kopii, ale wydaje się, że Jolson zaniedbał drobny szczegół związany z uzyskaniem pozwolenia od Mersona. Autor piosenek pozwał, a melodia została usunięta z filmu Jolsona The Singing Fool.

Dodatkowe faktoidy

Źródła