Kto kupuje najwięcej muzyki? Nie chodzi o to, o kim myślisz

Uwielbiam pisać o różnych interesujących aspektach przemysłu muzycznego.

Justin Bieber i boysband One Direction to jedne z największych nazwisk współczesnej muzyki. Nic więc dziwnego, że wiele osób zakłada, że ​​większość kupujących muzykę to nastolatki lub nastolatki.

Jednak według badania trendów konsumenckich przeprowadzonego przez Amerykańskie Stowarzyszenie Przemysłu Nagraniowego (RIAA) grupa wiekowa 45+ jest w rzeczywistości największą grupą demograficzną kupujących muzykę. Nastolatki i nastolatki są najmniejsze.

Możesz pomyśleć, że większość tej muzyki w wieku 45+ jest prawdopodobnie kupowana dla dzieci lub wnuków. Bez wątpienia niektórzy są. Ale większość kupowanych rzeczy nazywa się muzyką z katalogu. Dużo z tego to muzyka z lat 60., 70., 80. i 90., a nie z nowszych aktów. W 2012 roku katalogowe zespoły, takie jak Guns N' Roses, Queen, The Beatles i Whitney Houston, sprzedawały się lepiej niż nowe zespoły.

Młodsi ludzie najczęściej kupują single, ponieważ mają znacznie mniejszy dochód do dyspozycji. Artykuł Jezebel.com „Kto kupuje muzykę, czy to ty?” zwraca uwagę:

„…nastolatkowie nie kupują tak wielu utworów, jak myślą ludzie, stanowiąc zaledwie siedem procent sprzedaży płyt CD i zaledwie 12 procent pobrań – oznacza to, że dorośli kupują albumy Taylor Swift i Ariany Grande. Ponadto kolesie kupowali większość pobrań cyfrowych, ale teraz kobiety kupują około 54 procent albumów cyfrowych”.

Wytwórnie płytowe stały się tym, co książka The Song Machine nazywa „fabrykami światowych hitów, produkującymi piosenki, które wszystkich wciągnęły”. Mogą być uzależnieni od wielu młodych ludzi, ale starsi kupujący są często ignorowani. Być może zastanawiasz się, dlaczego branża nagraniowa sprzedaje muzykę głównie młodszym grupom demograficznym (głównie w wieku od 14 do 24 lat), a nie grupie, która faktycznie kupuje najwięcej muzyki. Jest kilka różnych powodów takiego stanu rzeczy.

Starszych nabywców muzyki można ustawić na nasze sposoby

Smak w muzyce często utrwala się w naszych młodszych latach. Tak więc wiele osób woli muzykę, która była wokół, gdy byli dziećmi i młodymi dorosłymi. Dziś łatwo jest oczernić takie osoby jak One Direction i Justin Bieber. Ale wiele szanowanych zespołów, takich jak The Beatles i Elvis, zaczynało od robienia muzyki z masowym apelem, zanim wyprodukowało wspaniałe dzieła, takie jak „Hey Jude” i „Suspicious Minds”.

Faktem jest, że wielu starszych nabywców muzyki nie wychodzi aktywnie w poszukiwaniu nowych artystów. Starsi ludzie znacznie rzadziej słuchają radia, w którym większość nowych artystów jest zepsuta. Jeśli nie chcą kupować muzyki młodszych artystów, wytwórnie mają mniej powodów, by odwoływać się do bardziej dojrzałej grupy demograficznej.

Jednak sukces Adele może skłonić wytwórnie do przemyślenia swoich założeń dotyczących tego, kto kupi nowych artystów. Muzyka Adele jest skierowana do starszych odbiorców muzyki. Tak, starsi nabywcy muzyki mogą być bardzo nastawieni na nasze sposoby i często nie szukamy aktywnie nowych artystów. Ale jest prawdopodobne, że starsi ludzie kupią muzykę młodszych artystów, jeśli firmy fonograficzne znajdą sposób, by do nas dotrzeć. Jednak to również okazuje się wyzwaniem.

Łatwiej jest sprzedawać młodszym ludziom

Wytwórniom płytowym o wiele łatwiej jest dotrzeć do młodszych odbiorców niż do starszych. Starsi ludzie są bardziej zajęci pracą i rodziną. Mają różnorodne zainteresowania i słuchają mniej radia muzycznego.

Młodsze osoby mogą być łatwo atakowane przez stacje radiowe, programy rozrywkowe, programy telewizyjne skierowane do nastolatków, źródła internetowe skierowane do nastolatków i czasopisma dla nastolatków. Wytwórnie mogą dotrzeć do dużej grupy odbiorców za pośrednictwem ograniczonych mediów. Nie jest to możliwe w przypadku starszych odbiorców. Znacznie trudniej jest wskazać najlepszy sposób na skierowanie muzyki do starszych słuchaczy.

Osoby młodsze są również bardziej podatne na techniki marketingowe niż osoby starsze. Po raz kolejny sukces Adele udowodniłby, że nie jest niemożliwe, aby sprzedawać muzykę starszej grupie demograficznej.

Młodsi ludzie uczęszczają na więcej koncertów

Młodsi ludzie znacznie chętniej chodzą na koncerty, więc wytwórnie płytowe nie są tak uzależnione od sprzedaży płyt, by zarabiać na artystach, którzy są popularni wśród młodszej publiczności. Mogą zarabiać na artystach na wiele różnych sposobów. Młodsi ludzie są bardziej skłonni do kupowania towarów, takich jak plakaty, koszulki, książki i inne produkty.

Zagrożenia dla przemysłu muzycznego

Wiele wytwórni płytowych zlikwidowało działy rozwoju artystów, ponieważ skupiły się bardziej na tworzeniu aktów skierowanych do nastolatków i nastolatków. Istnieje obawa, że ​​nowi artyści nie będą mieli tak długowieczności, jak wiele wcześniejszych zespołów, takich jak The Beatles, The Rolling Stones, Michael Jackson i Madonna. Jeśli wytwórnie fonograficzne nie zainwestują więcej w rozwój swoich aktów i zapewnienie, że pozostaną na dłuższą metę, może nie istnieć w przyszłości duży rynek katalogowy, który utrzymałby przemysł muzyczny na powierzchni.

Grupa taka jak One Direction może nigdy nie stworzyć własnego „Hey Jude” (zakładając, że ma w sobie tę kreatywność), jeśli nie może dorastać ze swoimi fanami. Kiedy ludzie się starzeją, chcą jakości. Wytwórnie muszą zadbać o to, by artyści dorastali i dojrzewali wraz z publicznością, odsuwając ich od głównego nurtu muzyki z gumy balonowej do bardziej znaczących piosenek. The Beatles szybko przeszli z popularnych piosenek, takich jak „Love Me Do”, do bardziej dojrzałych utworów, takich jak „Eleanor Rigby”. Jeśli artyści tego nie zrobią, prawdopodobnie znikną, gdy ich fani dorosną i dojrzeją. Biorąc pod uwagę demografię, która faktycznie kupuje muzykę, rozwój artystów musi ponownie stać się priorytetem.

Uwagi

stóg 27 listopada 2018 r.:

podobał mi się twój artykul cieszę się, że starsze pokolenie wciąż kupuje muzykę

Od Spinditty

Copeland 13 lipca 2018:

Muzyka nigdy nie miała być o rywalizacji. To dlatego jego porażka. Wszyscy starają się być lepsi od poprzednich i zapominają o trzymaniu się i szlifowaniu swojej sztuki. W muzyce chodzi o ekspresję, ale jeśli nie masz nic do powiedzenia, ale… myślę, że mogę dostać platynę, to nie zostaniesz uwieczniony. Bogaty może…

Zawietrzny 18 kwietnia 2018:

Świetny artykuł i bardzo odkrywczy. Przepraszam Don Cooper, ale żyjesz w świecie fantasy i życzę ci tylko wszystkiego najlepszego tam, gdzie jesteś. Faktem jest, że konkurencja jest teraz wysoka, a standardy muzyczne są znacznie wyższe, jeśli chodzi o oczekiwania publiczności. Druga większość młodych ludzi nie zna nawet żadnej z jego piosenek. Więc poza swoimi podszywaczami, na kogo tak naprawdę wpłynął muzycznie? Jego muzyka to rock and roll, który nie był jego dziełem. Jego wczesne piosenki, które uczyniły go sławnym / powieścią, zostały skradzione przez jego wytwórnię płytową. Więc jakie jest jego dziedzictwo? Mówię, że świetna ikona i dobry wykonawca. Jednak muzycznie zostawił nam kilka świetnych piosenek, ale nic przełomowego w przeciwieństwie do niektórych innych nazwisk, o których wspomniałeś. Nie zrozum mnie źle, lubię Elvisa i lubię słuchać jego muzyki i oglądać jego musicale. Ale KRÓL??? Myślę, że znając całą historię i korzystając z perspektywy czasu, Elvis nie jest bardziej królem muzyki niż Brad Pitt jest królem aktorstwa.

DON COOPER 24 października 2017 r.:

Odpowiedź do Sarah sprzed 20 miesięcy: Możesz próbować zdyskredytować ELVIS, ile chcesz, ale to się nie uda. ELVIS wielokrotnie się sprawdzał i nikt mu tego nie odbierze. Jesteś po prostu zazdrosny, ponieważ był/jest kompletnym pakietem i mógł to wszystko zrobić. Nikt nie może się z nim równać i nie obchodzi mnie, czy mówisz o Michaelu Jacksonie, Beatlesach, Justinie Timberlake'u, Justinie Beiberze, Katy Perry, Lady Gadze czy kimkolwiek innym, kogo masz na myśli. z powrotem i naucz się go kochać, ponieważ jest „KRÓLEM”, czy ci się to podoba, czy nie.

Paweł w dniu 08.04.2017:

Mam 45 lat i kupuję single na linii Perry i Bieber, bo są popowe. Nienawidzę dojrzałych czynów. Mówisz tylko za siebie.

Robert Ruane 20 lutego 2017 r.:

To dobrze napisany artykuł, który przyniósł kilka dobrych punktów. Wciąż szukam nowej muzyki w oldschoolowym stylu – od folku, przez americanę, po neosoul, plus kilka aktualnych popowych melodii w stylu retro. Mam osobistą listę moich ulubionych piosenek i aktualizuję ją co kilka tygodni.

JoannaCA (autor) 19 listopada 2016:

balonowy,

Najważniejsze pytanie brzmi: gdyby Beatlesi byli dzisiaj w pobliżu, czy w ogóle mieliby swobodę muzyczną, której potrzebowali, aby być wielcy. To jest problem współczesnego przemysłu muzycznego. Niekoniecznie jest to brak talentu. To brak wolności. I myślę, że brak wolności i trudności, jakie młodzi artyści mają z tworzeniem muzyki, którą chcą tworzyć, mogą w przyszłości nawiedzać przemysł muzyczny.

balony 6 listopada 2016 r.:

Myślę, że wiele szczegółów w tym raporcie nie jest poprawnych i opiera się zarówno na nieludzkich danych statystycznych, jak i założeniach opartych na tym, jak wygląda scena muzyczna. istnieją ogromne różnice między wspomnianymi współczesnymi sukcesami komercyjnymi a starszą muzyką, głównie w zakresie surowego talentu. to dlatego Beatlesi sprzedają się lepiej niż wszyscy inni, nic więcej, i właśnie dlatego przemysł muzyczny spróbuje sprzedać Beatlesów, ale opiera się na statystykach sprzedaży, aby udawać twórczy sukces. adelle i katie perry, jeden kierunek i justin beiber nigdy nie mogą się równać z beatlesami i innymi starszymi artystami, ponieważ po prostu tego nie mają. ich obecność na scenie muzycznej reprezentuje monopolizację i kontrolę korporacji branżowych poszukujących bezpiecznych inwestycji. dopóki branża się z tym nie pogodzi, wszystkie debaty na temat sprzedaży są bezsensowne.

JoannaCA (autor) 29 października 2016:

Rey,

Widzę to tak, że dawni artyści działali z mniejszymi ograniczeniami niż artyści dzisiejsi. Pop radio było znacznie bardziej zróżnicowane pod względem tego, co grało w przeszłości. To fascynujące patrzeć na listy Billboard Hot 100 #1 z lat 70-tych, ponieważ były tak zróżnicowane pod względem gatunku, z piosenkami tanecznymi, country, rockowymi, R&B i współczesnymi piosenkami dla dorosłych. W 1975 roku było 37 #1, obejmujących wiele gatunków. W 2015 roku było tylko 11 #1 z bardzo podobnymi dźwiękami. Listy odtwarzania w radiu znacznie się zawęziły, przez co trudniej jest je odtwarzać na antenie. Ścisłe ograniczenia dotyczące tego, co może trafić do popowego radia, utrudniają artystom osiągnięcie zarówno sukcesu w mainstreamie, jak i tworzenie ponadczasowej muzyki. Porównywanie talentów staje się jakby pozbawione sensu, ponieważ dzisiejsze środowisko w niczym nie przypomina środowiska lat 60-tych i 70-tych. Zgadzam się również z wami, że jest wielu wspaniałych współczesnych artystów we wszystkich rodzajach gatunków spoza głównego nurtu.

Samuel Wiktor J 28 września 2016:

Pamiętasz popularne z lat 80. zdanie: Pop sam zje? Nie rozumiałem tego, kiedy byłem młody, ale teraz to rozumiem. Co się dzieje, gdy próbujesz zjeść gumę do żucia? Żujesz go wystarczająco długo, a gdy jest słaby i elastyczny, możesz z niego wydmuchać dużą bańkę. A w największym wydaniu….. 'POP'. Bamm, koniec historii… Candy jest dla dzieci. Dorośnij lub wysadź. Jeśli artysta nie dorośnie, to niedługo się skończy.

JoannaCA (autor) w dniu 4 marca 2016 r.:

Saro,

Zgadzam się z Tobą. Muzyka, którą teraz słyszymy z przeszłości, była najlepsza z najlepszych. Niektóre klasyczne stacje radiowe odtwarzają stare odliczanie 40 najlepszych Casey Kasem z wcześniejszych lat. Jeśli posłuchasz topowych 40-tych z lat 70-tych i 80-tych, jasne jest, że dużo muzyki w tamtych czasach było nijakie i ogólne. Myślę, że rock lat 70-tych był lepszy niż współczesny rock, ale myślę, że współczesna muzyka pop jest teraz znacznie lepsza niż w latach 70-tych czy 80-tych.

Myślę, że zdecydowanie nadal jest tak, że artyści mogą iść w kierunku dojrzałej muzyki. Justin Timberlake to oczywisty przykład. Z kolei Katy Perry jest przykładem wytwórni, która nie chce pozwolić artyście na dojrzewanie. Myślę, że na swoim następnym albumie musi stać się bardziej dojrzała, aby utrzymać karierę przez następne kilka dekad. Jeśli ktoś ma wystarczająco dużo władzy w swojej karierze, może przejąć większą kontrolę. Ale wielu artystów nigdy tak naprawdę nie ma takiej szansy. Często zanikają, zanim mogą przejść do bardziej dojrzałego brzmienia. Britney jest tak naprawdę przykładem kogoś, kto zdołał zostać w pobliżu, ale nigdy tak naprawdę nie miała szansy pokazać bardziej dojrzałej lub dojrzałej strony. Nie czuję, że ludzie traktują ją poważnie. Postrzega się ją bardziej jako postać popkultury niż prawdziwą artystkę.

Sarah 17 lutego 2016:

Wiesz, wszystko, o czym ciągle słyszałem, to dni chwały od dorosłych z czasów, kiedy mieliśmy „talenty”, takie jak Elvis Presley, The Beatles i Michael Jackson. Pomyślałem to samo, co się stało z przemysłem muzycznym? Z biegiem czasu zdałem sobie sprawę, że ludzie patrzą w przeszłość w przyciemnianych okularach. Ci artyści nie są lepsi od współczesnych artystów. Muzyka właśnie się zmieniła, ponieważ dźwięki zmieniają się i zmieniają się wraz ze stylem życia młodych ludzi. Wątpię, aby osoba nade mną, która przewróciła się w porównaniu z Elvisem Presleyem i Justinem Bieberem, nawet zrozumiała własne złudzenia swojego pokolenia.

To tym bardziej hipokryzja, że ​​był głównie artystą z przeszłości lub dlatego, że jest mężczyzną. Tak czy inaczej wiemy, dlaczego Elvis sprzedał więcej płyt niż jakikolwiek inny artysta. Czy był utalentowanym wokalistą? Jasne, ale wielu innych śpiewaków też. Myślę, że ludzie zdają się zapominać, że jego seksapil, kolor skóry i jego absurdalnie krzykliwe stroje sceniczne miały w zasadzie wszystko, co miało związek z jego popularnością, a ludzie żyją w zaprzeczeniu, kiedy zapominają, że Elvis nie napisał ani jednego słowa jego własne piosenki i ukradł autorów piosenek, tak jak robi to Beyonce w dzisiejszych czasach. Nie zapominajmy, że wszelkie nagrania z koncertów Beatlesów zawierały mnóstwo fanek, a oni tak jak dzisiaj nie dbają o to, jak prowokująca do myślenia lub sprytna jest treść liryczna. Pamiętam też, jak słyszałem o tym, jak starsze pokolenie tamtych czasów narzekało na te zespoły i że nie grały prawdziwej muzyki lub nie śpiewały za dużo o seksie, jak to się nazywa diabelska muzyka? Muzyka pop istniała zawsze, a wizerunek był ważnym czynnikiem, jeszcze zanim Michael Jackson spopularyzował teledyski. Najlepiej sprzedającymi się artystami wszechczasów są ludzie, którzy sprzedali więcej za swój wizerunek i bezpieczne hity radiowe niż za swój rzeczywisty talent, chociaż uważam, że wszyscy artyści mają talent. Przeszłość zdaje się powtarzać i nikt się z niej nie uczy.

Nie zgadzam się również z komentarzami, że nastoletni artyści pop nie wyrastają na odnoszących sukcesy dorosłych artystów. Czy słyszałeś kiedyś o Britney Spears? Przeszła od śpiewania kiddy pop do przekształcenia się w bardziej dojrzałą artystkę i ma już wystarczająco dużo hitów z Youtube i radia, a nawet więcej numerów 1, niż kiedykolwiek miała ze swoimi pierwszymi pięcioma albumami. Okej, więc poszła w dół ze swoim ostatnim albumem, ale bycie w grze i pozostawanie przynajmniej trochę na czasie przez 15 lat to wiele do powiedzenia o tym, jak bardzo możesz się rozwijać i iść dalej, nawet jeśli młodsze pokolenie wydaje się poruszać na. W przeszłości nie widzieliśmy takiego trwałego sukcesu, zwłaszcza ze strony takich artystów jak Tiffany i Debbie Gibson z lat 80-tych. Poza tym grupy takie jak N'sync i Backstreet Boys rozpadają się tylko dlatego, że znudzi im się ich muzyka, która jest dla nich zbyt młoda i próbują przejść do bycia poważniejszymi artystami, ale nie wiedzą jak, nie dlatego, że są skazani na typ. Wydaje się, że Nick Jonas i Zayn Malik cieszą się wystarczającym szacunkiem jako bardziej dojrzali artyści (mimo że ich kariery są w tym momencie wciąż przedwczesne). Taylor Swift ma ten sam rodzaj młodego brzmienia, co zawsze, nawet w wieku około 20 lat, i wydaje się, że idzie jeszcze dalej w kierunku niesamowicie bezpiecznych, chwytliwych i bardzo długich przebojów radiowych niż kiedykolwiek ma w swoich rzeczywistych latach nastoletnich. Justin Bieber ma również bardziej dorosły album, który wyszedł i wydaje się, że ma się dobrze, pokazując, że jest przynajmniej trochę bardziej utalentowany niż włożył, gdy po prostu jeździł w chwale bycia marzeniem każdego 11-latka.

JoannaCA (autor) 1 września 2014 r.:

Laudemhir Jan,

Nastolatkowie kupują wiele singli, więc lista top 40 jest pod silnym wpływem młodszych kupujących, chociaż wiele dorosłych (zwłaszcza kobiet) kupuje również top 40 piosenek. Starsi nabywcy kupują dużo albumów, a wielu nadal kupuje płyty CD. Byłoby wspaniale, gdyby ludzie kupowali poważniejszą muzykę, ale kupuje się jej wystarczająco dużo, aby nadal było jej dużo.

Laudemhir Jan z Davao City, Filipiny w dniu 1 września 2014 r.:

Jestem zaskoczony, myślałem, że nastolatki na pewno to dostają! Hehe. Chciałbym, żeby ludzie kupowali bardziej poważną muzykę, jeśli tak jest, na przykład muzykę Bon Ivera lub inne alternatywne melodie!

JoannaCA (autor) 15 czerwca 2013 r.:

Rokka,

Dzięki za twoją odpowiedź. Nie zgadzam się, że porównanie jest śmieszne. Pamiętam, kiedy Madonna pojawiła się na scenie. Uważano ją za wielki żart. Jednak spójrz na długowieczność, jaką miała, i na kultowy status, który osiągnęła. Kto by pomyślał, że marionetki z wytwórni The Jackson 5 wyprodukują kogoś takiego jak Michael Jackson, który miałby tak ogromny wpływ zarówno na muzykę, jak i taniec? Albo że N'Sync stworzyłby kogoś tak skutecznego jak Justin Timberlake?

Czy Justin Bieber i One Direction mogli stworzyć świetną muzykę? Nie wiem Musieliby otrzymać szansę. Nie odrzuciłbym ich zdolności, bo nie mam pojęcia, do czego byliby zdolni, gdyby mieli swobodę twórczą. Dlatego mówię, że kiedy już zaistnieje jakiś akt, wytwórnie powinny dać im swobodę tworzenia lepszej muzyki i pozwolić im dorastać ze swoimi fanami. Nie sądzę, by ktokolwiek, kto słyszał pierwsze piosenki Beatlesów, mógł sobie wyobrazić, do czego był zdolny później. Z perspektywy czasu łatwo powiedzieć, że byli utalentowani. Ale ich wczesne piosenki były w dużej mierze stworzone do radiowego popu z gumą do żucia.

Ale zgadzam się z Tobą, że ludzie muszą przestać narzekać na brak jakości i faktycznie dać szansę młodszym artystom. Problem polega na tym, że kiedy ludzie myślą o muzyce z przeszłości, myślą o The Rolling Stones i Bobie Dylanie i zapominają o wszystkich śmieciach, które powstały. Kocham wielu młodych artystów i kupuję dużo nowej muzyki. Chciałbym, żeby zrobiło to więcej ludzi w średnim wieku, takich jak ja.

Rokki 14 czerwca 2013 r.:

Jako starsza osoba aktywnie zaangażowana w produkcję muzyki dla iz młodszymi ludźmi, mogę szczerze powiedzieć, że dzisiaj jest dużo dobrej jakości muzyki, jeśli chcesz jej szukać i masz otwarty umysł. Jeśli ograniczasz się do katalogowania muzyki i słucha tylko określonych stylów lub gatunków, nie różnisz się niczym od młodej osoby, która słucha tylko określonego gatunku. Powiedziawszy to, niektóre porównania dokonane w tym artykule są absurdalne. Różnica między The Beatles lub Elvisem a Beiberem lub One Direction polega po prostu na prawdziwym artyzmie, jakości i talentu kontra bezbłędny przeciętny talent i kiepski materiał. Jest powód, dla którego Gotye wygrał Grammy w kategorii Płyta Roku przed Beiberem czy One Direction i jest prosty: Somebody That I Used To Know to wysokiej jakości piosenka z klasą i pomysłową produkcją. Problem, w jaki sposób zapewnić, że wysokiej jakości muzyka dotrze do kupujących, jest prawdziwym problemem, który nie jest nowy, ale z pewnością został spotęgowany przez coraz mniejszą skłonność branży do podejmowania ryzyka. Problemem jest również klasyfikacja gatunkowa.Na przykład, kiedy płyta tak doskonała i różnorodna jak album „Beautiful Imperfection” ASA z 2010 roku zostaje wrzucony do kategorii „muzyka świata” tylko dlatego, że jest Nigeryjką; chociaż większość piosenek jest śpiewana w języku angielskim i jej stylu, a piosenki bardziej zasługują na uznanie i sukces w świecie Soul/R'n'B/Pop niż cokolwiek, co zrobiły Beyonce czy Adele, masz problem. Współcześni słuchacze głównego nurtu zwykle nie wyszukują „muzyki świata”, gdy filtrują według gatunku w iTunes itp.

Zespoły Throwaway Pop, takie jak Beiber i One Direction, istnieją od lat 50. lub dłużej. Jeśli chcesz usłyszeć więcej jakościowej muzyki, po prostu spędź czas, który spędzasz na narzekaniu na brak jakości, aktywnie szukając tej jakości, a możesz być mile zaskoczony.

JoannaCA (autor) 5 kwietnia 2013 r.:

Obrabować,

Nie chodzi o to, że młodsi ludzie w ogóle nie kupują muzyki. Kupują więcej singli niż albumów. Ale Adele, która jest bardziej atrakcyjna dla starszych nabywców muzyki, znacznie przewyższa sprzedażą Biebera, jeśli chodzi o albumy.

Obrabować 5 kwietnia 2013 r.:

Interesujące, ale to nie wyjaśnia, dlaczego artyści tacy jak Justin Bieber są tak popularni.

JoannaCA (autor) 27 września 2012 r.:

LA,

Myślę, że masz rację, że piosenkarze są prawdopodobnie bardziej skłonni do typowania teraz niż w przeszłości. Mieszanie komercyjnego i mniej komercyjnego ma sens, aby piosenkarz lub zespół nie był postrzegany jako jedna rzecz i może przemawiać do szerszej publiczności.

LA 26 września 2012 r.:

Myślę, że czasy się zmieniły. The Beatles i Michael Jackson byli w stanie bez problemu przejść od muzyki skierowanej do nastolatków i nastolatków do muzyki poważnej. Myślę, że teraz nie jest to takie proste. Snobizm muzyczny szerzy się. Kiedy już zostaniesz oznaczony jako dziecięcy artysta pop, prawie niemożliwe jest, aby później traktować cię poważnie. Może dlatego wytwórnie są mniej zainteresowane rozwojem swoich artystów. Katy Perry zawsze robiła mieszankę dzieciaków i poważnych rzeczy, więc prawdopodobnie będzie w pobliżu przez lata.

JoannaCA (autor) 16 września 2012 r.:

Psychiczny pies,

Zdecydowanie jestem narażony na dużo nowej muzyki z powodu moich dzieci. Zaczynam zdawać sobie sprawę, że jest wiele nowszych piosenek, które mi się podobają, a których inaczej bym nie usłyszał. Myślę, że kiedy ludzie się starzeją, bardziej skupiają się na tekstach. Zauważyłem, że lubię piosenki, na których początkowo nie zależało, kiedy zacząłem koncentrować się na tekstach.

psychika.net 16 września 2012 r.:

Dzięki JoanCA. Świetne centrum. Myślę, że śmietanka zawsze rośnie, więc jeśli muzyk ma zamiar zrobić to jako artysta, to zrobią - chociaż mogę być inny, ponieważ zawsze znajduję coś, co lubię w nowej i starej muzyce, a moje dziewczyny wprowadzają mnie w najnowszą - moja najmłodsza dziewczyna rozwaliła mnie pewnego dnia śpiewając Good Night Reece Mastin - nigdy nie słyszałem o nim ani o piosence, ale w wieku trzech lat śpiewała Good Night! Śledziłem to z nią na YouTube – teksty są dobre – słyszałem, że dla wielu ludzi teksty są główną częścią, a nie muzyka, więc teksty często trwają dłużej.

JoannaCA (autor) 14 września 2012 r.:

Dzięki Aleciu. Wiele boysbandów, takich jak N'Sync i Backstreet Boys, miało dość krótką karierę. Myślę, że dlatego, że ich fani stali się za starzy na ich muzykę i zawsze pojawia się jakaś młodsza grupa robiąca ten sam rodzaj muzyki. To bardzo krótkoterminowe myślenie o częściach etykiet. Jeśli poniosą koszty początkowej promocji jakiegoś aktu, myślę, że sensowne jest trzymanie się tego aktu jako zarabiającego pieniądze przez wiele lat.

Alecia Murphy z Wilmington w Północnej Karolinie 13 września 2012 r.:

Szczerze mówiąc, patrząc na branżę muzyczną, można by pomyśleć, że nabywcy muzyki są w większości młodsi, ale Twoje centrum dostarczyło ciekawych informacji.

A teraz ma sens, dlaczego boysbandy z ostatnich dziesięciu czy piętnastu lat rozpadają się po może kilku albumach. Dorastałem z N'Sync i chociaż osiągnęli wielki sukces, ich ostatni album wyglądał na to, że nie potrwa długo - nawet jeśli krytycznie był to ich najlepszy album.

Przemysł muzyczny wydaje się skupiać na dolarach i centach, dlatego widzę, jak pociągający jest artysta taki jak Adele.

Świetne centrum, to była bardzo przyjemna lektura.