Spisu treści:
Formularz
W tym utworze znajdują się trzy sekcje, A. B i C, które można zobaczyć w każdym wierszu partytury oddzielone znakami powtórzeń. Znak D.C. al Fine oznacza powrót do pierwszego taktu lub taktu i granie ponownie bez dalszych powtórzeń, aż dojdziesz do znaku Fine na końcu sekcji B, czyli na końcu utworu.
Sygnatura czasowa i licznik
Sygnatura czasowa 68 (sześć-osiem) oznacza, że w każdym takcie są dwa uderzenia (oczywiście oprócz taktu „podnieś”) i że każdemu uderzeniu przypisywana jest wartość ćwierćnuty z kropką. Jeśli nie znasz tego metrum, możesz zacząć od naliczenia sześciu ósemkowych uderzeń na takt, aby uzyskać odpowiedni rytm „długo-krótkiego” rytmu, który możesz usłyszeć w większości taktów. Jak tylko dobrze wyczujesz rytm, wróć do liczenia w kropkowanych ćwierćnutach, co jest prawdziwym „metrem” tego utworu. Metr ten jest przykładem czasu „duple złożonego”, co oznacza dwa uderzenia na takt, z których każdy jest podzielny przez trzy (ćwierćnuta z kropką jest warta trzy ósemki).
Aplikatura
Pewne palcowanie ręki frettingowej jest podawane jako wskazówka, gdzie może nie być oczywiste, których palców użyć, ale palcowanie jest mniej lub bardziej proste i możesz sam wybrać, którego użyć. Jeśli chodzi o twoją rękę, użyj kciuka do wszystkich nut basowych. Są one pokazane na pięciolinii z laskami nut skierowanymi w dół. Użyj dowolnej naprzemiennej kombinacji palców ręki kostkującej, aby uzyskać górne nuty melodii (i sporadycznie harmonii).
Od Spinditty
Tempo
Tempo to andante, dlatego tytuł to Andante, co oznacza tempo około 80-90 BPM. Graj wolniej, jeśli musisz i stopniowo zwiększaj prędkość, aż będziesz mógł grać w tempie andante. Najważniejsze to być płynnym i płynnym w dowolnym tempie, w jakim grasz.
Klucz i akordy
Kluczową tonacją jest C-dur, ale istnieją wskazówki dotyczące dwóch blisko spokrewnionych tonacji: G-dur i A-moll.
Sekcja A jest w całości utrzymana w C-dur i składa się z rodzimych akordów: C-dur, G7 i D-moll. Wiele z nich jest niekompletnych i tylko sugerowanych - ale to wystarczy, aby zaliczyć je do akordów.
Sekcja B jest również w C-dur, ale krótko flirtuje z blisko spokrewnioną „dominującą” tonacją G-dur. Odbywa się to za pomocą F# i akordu D7, które są obce tonacji C-dur, ale ponieważ są rodzime dla tonacji G-dur, bardzo silnie prowadzą do G-dur i prawie powodują zmianę tonacji kiedy słychać G-dur. Jednak każde wyobrażenie o tym jest krótkotrwałe, ponieważ naturalne F, które jest obce G-dur, ale rodzime C-dur, sprowadza nas z powrotem do prawdziwej tonacji C-dur.
Sekcja C przechodzi bezpośrednio do względnej tonacji a-moll dla całej sekcji, z akordami: a-moll, e-moll i d-moll. Jednak powrót do sekcji A sprowadza nas z powrotem do rodzimej tonacji C-dur.
Funkcje muzyczne w skrócie
|
Opus 241: Andante nr 2 |
|
|
Ferdinando Carulli (1770-1841) |
|
|
C-dur |
|
|
Złożony Duplikat (6/8) |
|
|
24 (3x8) |
|
|
Andante 80-90 BPM |
|
|
Poz III w taktach 1, 5 i 9 |
Więcej utworów na gitarę klasyczną i fingerstyle
Możesz wypróbować wiele innych elementów, sprawdzając mój profil HubPages lub patrząc na poniższe linki. Jest więcej utworów z metody nauczania Carulli (Opus 241), kilka innych utworów Carulli z innych opusów i klasyczne utwory gitarowe innych kompozytorów, takich jak Giuliani, Aguado, Sor i Tarrega. Istnieją również utwory folkowe w stylu fingerstyle, w tym Scarborough Fair i Greensleeves. Wszystkie są w tym samym formacie co to centrum, tj. z tabulatorem gitary, standardową notacją, demo audio i notatkami do nauki.
Andante nr 2 z Opus 241 skomponował Ferdinando Carulli (1770-1841) i znajduje się w domenie publicznej
Partytura, dźwięk i obrazy są tworzone przez chasmac
