Top 20 znanych szkockich piosenkarzy solo (z filmami)

O zagranicznych podróżach i europejskiej muzyce rockowej piszę w Internecie od ponad ośmiu lat.

Top 20 znanych szkockich piosenkarzy

Dla waszej uwagi, jest to lista, którą osobiście uważam za 20 najważniejszych solowych wokalistów, którzy przybyli ze Szkocji od lat 70-tych, szczególnie na scenie popowej i rockowej.

Oparłem tę listę na takich czynnikach jak jakość, wpływ, popularność i sukces, chociaż nie każdy piosenkarz ma to wszystko.

Nie oceniłem ich też według preferencji ani nie wybrałem absolutnego numeru jeden – zwłaszcza, że ​​każdy ma swoich faworytów. Zamiast tego wymieniłem je w kolejności alfabetycznej.

1. Ian Anderson

Najbardziej znany z bycia frontmanem legendarnego zespołu Jethro Tull od późnych lat 60. do dnia dzisiejszego, Ian Anderson był natychmiast rozpoznawalny na scenie, grając na swoim charakterystycznym flecie, stojąc na jednej nodze.

Sam zespół jest bardzo eklektyczny, eksperymentuje z bluesem, folkiem, jazzem, hardrockową klasyką iw późniejszych latach z elektroniką. Tull miał trzy hity w Wielkiej Brytanii w latach 70.: „Living in the Past”, „Sweet Dream” i „Witch's Promise”. „Living in the Past” był hitem w USA, podobnie jak „Bungle in the Jungle”.

Jednak Jethro Tull jest uważany bardziej za zespół albumowy, sprzedając ponad 60 milionów pojedynczych płyt na całym świecie. Najsłynniejszym z nich był Aqualung z 1971 roku. W latach 70. ich albumy sprzedawały się lepiej w USA niż w Wielkiej Brytanii, co odwróciło się w latach 80. i 90. XX wieku.

W 1988 roku wydali popularną piosenkę „Said She Was a Dancer”, która, co może zaskakujące, nie była wielkim hitem. Pomimo wielu zmian personalnych, Jethro Tull jest nadal aktywny, a Anderson zawsze prowadził.

Od 1983 roku wydał pięć solowych albumów, z których drugi, 12 Dances With God, odniósł wielki sukces w USA. Jest odnoszącym sukcesy biznesmenem (jest właścicielem kilku hodowli łososia), a także zaangażowanym ekologem, działającym na rzecz ochrony żbika w Szkocji.

2. Maggie dzwoneczek

Porównanie z Janis Joplin było zarówno pochlebne, jak i ważne dla tej damy z Glasgow. Bell miała potężny głos, który dodawał pasji do każdej piosenki, którą śpiewała, czy to jej własnej muzyki, czy jej interpretacji innych.

Przebiła się w 1969 śpiewając z zespołem Stone the Crows; jej numery obejmowały „Danger Zone”, „Sunset Cowboy” i „Touch of Your Loveing ​​Hand”. Zespół był zarządzany przez przyszłego menedżera Led Zeppelin, Petera Granta, a kontakt z Zep kontynuował, gdy podpisała kontrakt z ich wytwórnią Swansong, a Jimmy Page gościł w jej pracy w studio.

Niektóre z jej najlepszych piosenek to „We Had it All”, „As the Years Go Passing By”, „I Was in Chains” i funky cover „Wishing Well” Free. Śpiewała także chórki na albumie Roda Stewarta Every Picture Tells a Story w 1971 roku. Jej największym hitem był duet ze Scotem B.A. Robertson: cover utworu „Hold Me” w 1981 roku, który osiągnął jedenaste miejsce na brytyjskich listach przebojów.

Śpiewała także piosenkę przewodnią serialu o prywatnym detektywach Hazell i piosenkę „No Mean City” dla serialu Taggart o szkockich policjantach. Ona sama od czasu do czasu pojawiała się w rolach aktorskich. Dołączyła do British Blues Quintet w 2006 roku i nadal występuje na żywo w całej Wielkiej Brytanii i Europie.

3. Jack Bruce

Bez wątpienia jednym z największych szkockich artystów muzycznych w historii jest Jack Bruce, urodzony w Bishopbriggs w Glasgow w 1943 roku.

Największy sukces odniósł jako basista pionierskiego zespołu rockowego Cream, ocierając się łokciami o Erica Claptona i Ginger Baker.

Jego styl gry na basie był wówczas sensacją i od tego czasu ma wpływ na muzyków. Napisał muzykę do klasycznych piosenek „I Feel Free” i „White Room”, a także współtworzył „Sunshine of Your Love” z Claptonem i autorem tekstów Pete Brown.

Wypracował także godną szacunku karierę solową i wydał wiele albumów w ciągu ostatnich 40 lat. Połączył siły z innymi znanymi postaciami, takimi jak wielki Rory Gallagher, Robin Trower i Gary Moore. W 2003 roku zdiagnozowano u niego raka wątroby i prawie zmarł po operacji przeszczepu.

Od Spinditty

Powoli wracając do zdrowia, ponownie spotkał się z Claptonem i Ginger Baker w 2005 roku na serię koncertów jako Cream w londyńskim Albert Hall i nowojorskim Madison Square Garden.

Niestety Jack zmarł w październiku 2014 roku.

4. Edwyna Collinsa

Collins urodził się w Edynburgu i był pierwotnie wokalistą zespołu Orange Juice, którego pierwszym i jedynym hitem był „Rip It Up” z 1982 roku. (Piosenka jest nadal popularna.) Po rozstaniu zespołu Collins wydawał się skazany na względną ciemność jako undergroundowy akt o statusie kultowym.

Jednak w 1994 roku wydał uznany przez krytyków album Gorgeous George i najlepiej sprzedający się singiel „A Girl Like You”, który osiągnął czwarte miejsce w Wielkiej Brytanii i był skromnym hitem również w USA.

Chociaż od tego czasu nigdy nie osiągnął podobnych wyżyn na rynku, pozostaje szanowanym artystą za innowacyjne pisanie piosenek i różnorodność stylów. W 2005 roku doznał poważnego wylewu krwi do mózgu, co spowodowało jego fizyczną niepełnosprawność. Jednak dobrze wyzdrowiał: zachował swój śpiewny głos i do dziś jest aktywny w branży muzycznej.

5. Brian Connolly

Urodzony w Glasgow w 1945 roku Brian Connolly zyskał sławę jako wokalista glam-rockowej supergwiazdy The Sweet na początku lat 70-tych.

Cieszyli się ogromnymi hitami, takimi jak „Wig Wam Bam”, „Blockbuster”, „Fox on the Run”, „Hellraiser”, „Love is Like Oxygen” i legendarny „Ballroom Blitz”, który był relacjonowany przez wielu innych artystów .

Wywarli także ogromny wpływ na odradzające się glam-metalowe zespoły z USA w następnej dekadzie. Porównanie z takimi zespołami jak Motley Crue czy Poison jest oczywiste, ale nawet Gene Simmons przyznał, że The Sweet był jedną z inspiracji dla Kiss, który szybko poszedł w ich ślady.

Joe Elliott był wielkim fanem dorastania w Sheffield, więc nie było niespodzianką, że Def Leppard wypuścił swoją własną, grzmiącą wersję „Akcji” w 1995 roku.

Niestety, Brian miał problemy z alkoholem i opuścił zespół w 1978 roku. Rozpoczął nieudaną karierę solową, choć wciąż przyciągał tłumy w Europie, gdzie muzyka The Sweet była popularna na obiegu glam revival. Jego walka ze złym stanem zdrowia trwała nadal, a ostatecznie zmarł z powodu niewydolności wątroby w 1997 roku w wieku 51 lat.

6. Barbara Dickson

Dickson to utalentowana piosenkarka i aktorka, która wyprodukowała kilka fantastycznych piosenek w swojej karierze trwającej ponad 40 lat. Urodziła się w Dunfermline, jej wczesne inspiracje wiązały się z muzyką ludową, a od wczesnych lat odnosiła sukcesy w teatrze muzycznym.

Następnie stała się powszechnie znana w latach 70. w brytyjskiej komedii telewizyjnej The Two Ronnies, śpiewając podczas muzycznej przerwy w każdym programie.

Na listach przebojów jej najlepsze momenty to „Styczeń luty” i „Caravan Song” autorstwa Mike’a Batta, sugestywna ballada napisana do filmu o tym samym tytule.

Jej największym sukcesem był jednak jej duet z Elaine Page: „I Know Him So Well” ze scenicznego show Chess był numerem 1 w Wielkiej Brytanii w 1985 roku. Piosenka została napisana przez Benny'ego Anderssona i Bjorna Ulvaeusa z ABBA.

Rozpoczęła owocną karierę aktorki na scenie, w radiu i telewizji. Nadal nagrywa muzykę i gra wyprzedane trasy koncertowe po Wielkiej Brytanii.

7. Sheena Easton

Sheena stała się niepopularna w swoim kraju po tym, jak wyjechała w jasne światła USA i najwyraźniej przyjęła amerykański akcent. Ta dziewczyna z Bellshill została wyrwana z zapomnienia w 1980 roku przez BBC, kiedy pojawiła się w ich „wannabe” programie The Big Time.

Piosenka „Modern Girl” dała jej skromny hitowy singiel. Ale kolejny singiel „9 to 5” stał się hitem w pierwszej dziesiątce w Wielkiej Brytanii i postawił ją na drodze do sławy. Został wydany jako „Morning Train” w USA, aby uniknąć pomyłek z hitem Dolly Parton o tym samym tytule.

W latach 80. cieszyła się wielkim sukcesem, w tym prestiżem, że została wybrana do wykonania piosenki przewodniej do filmu o Jamesie Bondzie For Your Eyes Only w 1981 roku, wystąpiła w duecie z Princem za piosenkę „U Got the Look” w 1987 roku i wystąpiła w Program telewizyjny o policjantach Miami Vice.

Nie gra w swojej ojczyźnie od 1990 roku, kiedy na festiwalu w Glasgow natknęła się na wrogo nastawiony tłum, który rzucał rakietami na scenę. Nie wydała albumu od 2000 roku. Jednak od tego czasu w USA zrobiła udaną karierę aktorską i wokalną, w tym występy w Las Vegas oraz na Broadwayu i telewizji.

8. Ryby

Urodzony jako Derek Dick w 1958 w Dalkeith, Fish był najbardziej znany jako frontman progresywnego odrodzenia rocka Marillion w latach 80-tych. W stylu mocno przywodzącym na myśl Petera Gabriela zaśpiewał w kilku przebojach, gdy zespół odniósł sukces na listach przebojów.

Szybko dał się poznać jako pełen wyobraźni i poetycki autor tekstów, dobrze dopasowany do emocjonalnej złożoności niektórych jego materiałów. Najbardziej znanym był „Kayleigh” z 1985 roku, który osiągnął drugie miejsce w Wielkiej Brytanii. Zespół miał również hity Top 10 z "Lavender" i "Incommunicado".

Po czterech albumach odszedł, aby rozpocząć karierę solową. Chociaż nie osiągnął komercyjnego sukcesu, jaki odniósł w czasie współpracy z Marillion, wciąż ma silną rzeszę fanów i regularnie pojawia się na żywo.

Piosenki takie jak „Credo”, „Big Wedge”, „A Gentlemen's Excuse Me” i „Long Cold Day”, wśród wielu innych, ukazują jakość jego pisania do dnia dzisiejszego. Fish od czasu do czasu próbował również swoich sił w aktorstwie i służył jako prezenter radiowy w Planet Rock Radio w Wielkiej Brytanii.

9. Pat Kane

Kane jest eleganckim i wytwornym piosenkarzem należącym do szacownych legend takich jak Frank Sinatra, Nat King Cole i Tony Bennett. Kane śpiewał jako część podwójnego aktu ze swoim bratem Gregiem, zwanym Hue and Cry.

Nagrali wyrafinowane melodie w utworach takich jak „Labour of Love” i „Looking Out For Linda”, które dotarły odpowiednio na 6. i 15. miejsce list przebojów w Wielkiej Brytanii.

Na długo przed tym, jak Harry Connick Jr. i Jamie Cullum spopularyzowali popową muzykę jazzową na masowym rynku, Kane był doskonałym przykładem tego gatunku w latach 80. i później. Interesuje się także polityką i sztuką, prowadząc kampanię na rzecz szkockiego samorządu oraz występując w mediach jako felietonista i prezenter telewizyjny.

Jego solowa praca przeplatała się z Hue i Cry przez lata z różnym powodzeniem. Jednak zespół grał wyprzedane koncerty w 2006 i 2007 roku i regularnie występuje na festiwalach w Wielkiej Brytanii. Obecnie wydaje się, że przeżywają zasłużone odrodzenie w fortunie.

10. Marek Knopfler

Nie jest powszechnie wiadomo, że Mark Knopfler urodził się w Glasgow. Jego matka była Angielką, a ojciec Węgierem; niemniej jednak uważanie go za Szkota może nie wysilać wyobraźni.

Oczywiście jego reputacja rozciąga się na całym świecie jako lidera i główna inspiracja dla multi-platynowych stadionowych rockmanów Dire Straits.

Ich płyta Brothers in Arms z 1985 roku stała się ponadczasowym klasykiem, słusznie uważanym za jeden z najlepszych albumów, jakie kiedykolwiek powstały. Z albumu zrodziły się między innymi hity „Money For Nothing”, „Walk of Life” oraz utwór tytułowy i stał się światowym fenomenem.

Jednak wcześniej Dire Straits cieszył się wielkim sukcesem, z utworami takimi jak „Romeo i Julia”, „Private Investigations” i nieśmiertelnym „Sultans of Swing”, z charakterystycznym gitarowym stylem Knopflera na czele.

Odniósł także solowy sukces i jest czule wspominany w Szkocji za porywający finał „Going Home” na ścieżce dźwiękowej do filmu Local Hero z 1983 roku, z Burtem Lancasterem i Peterem Reigertem w rolach głównych. Mark był szczególnie płodny jako artysta solowy, komponując muzykę do różnych projektów filmowych i nagrywając solowe albumy, a także uczestnicząc w muzycznych partnerstwach z Chetem Atkinsem, Jamesem Taylorem i The Notting Hillbillies.

11. Annie Lennox

Dziewczyna z Aberdeenshire, Annie Lennox, już za życia stała się legendą, rozpoczynając karierę z nowofalowymi artystami The Tourists. Odnieśli pewien sukces na listach przebojów, przede wszystkim dzięki punkowej wersji „I Only Wanna Be With You”, pierwotnie hitu z lat 60. dla Dusty Springfield.

Jednak dopiero wtedy, gdy połączyła się z innym Tourist Davem Stewartem, podbiła scenę muzyczną lat 80-tych. The Eurythmics, ich zespół, odniósł ogromny sukces po obu stronach Atlantyku i wydał jedne z najlepszych piosenek tamtej epoki, w tym „Sweet Dreams”, „Cud miłości”, „Here Comes the Rain”, „Thorn in My”. Side, ” i „By Your Side”.

Udało im się sprawić, by muzyka elektroniczna wydawała się delikatna i pełna gracji, podczas gdy wielu mniejszych rywali mogło brzmieć tylko chłodno i technicznie. Annie odniosła solowy sukces wydając album Diva w 1992 roku i przeboje, takie jak „Why”, „Walking on Broken Glass”, „Little Bird” oraz zniewalająco piękny, ale ciekawie zatytułowany „Love Song for a Vampire” z Film Francisa Forda Coppoli Dracula, z udziałem Gary'ego Oldmana.

Eurythmics wrócili w 1999 roku i pokazali, że nie stracili kontaktu z pamiętną piosenką „I Saved the World Today”, którą zaśpiewali podczas obchodów Tysiąclecia w Londynie. Pomiędzy solowymi projektami zachowali tylko sporadyczną obecność, ale w 2005 r. mieli też przebój „I've Got a Life”. Annie nadal nagrywa, a także prowadzi działalność charytatywną w Trzecim Świecie. Na pewno ma swoje miejsce jako jedna z najlepszych szkockich piosenkarek w muzyce popularnej.

12. Lulu

Urodzona Marie Lawrie w Lennoxtown w 1948 roku i wychowana na East End w Glasgow, Lulu stała się jedną z głównych celebrytek w wielu dziedzinach przemysłu rozrywkowego.

Miała niesamowity głos śpiewający w młodym wieku i szturmem zdobyła listy przebojów w 1964 roku, osiągając 7. miejsce w Wielkiej Brytanii. Jej wersja „Krzyku” Isley Brothers nadal brzmi ekscytująco i została wówczas nawet poparta przez Johna Lennona. Miała zaledwie 15 lat.

Miała szereg przebojów w latach 60. z piosenkami takimi jak „Zostaw małą miłość”, „Łódź, którą wiosłuję”, „Ja, spokojne serce” i „Jestem tygrysem”. Następnie, w 1967 roku, zdobyła przebój nr 1 w USA z „To Sir, With Love” z filmu o tym samym tytule, w którym zagrała u boku Sidneya Poitiera.

W 1969 roku jej piosenka „Boom Bang-a-Bang”, zwycięzca corocznego Konkursu Piosenki Eurowizji, stała się hitem w Wielkiej Brytanii i Europie. W tym samym roku wyszła za mąż za Maurice'a Gibba z Bee Gees w Londynie.

W 1974 roku miała przebój z coverem „Człowieka, który sprzedał świat” Davida Bowiego, a także zaśpiewała motyw przewodni do filmu Bonda „Człowiek ze złotym pistoletem”. Przeboje wyschły pod koniec lat 70., aż do niespodzianki, która znalazła się na liście Top 20 w Ameryce: „I Could Never Miss You (More Than I Do)” w 1981 r.

Odniosła większy sukces w latach 80., kiedy jej nowa wersja „Shout” trafiła do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii, a także osiągnęła kilka mniejszych singli. Ale naprawdę przedstawiła się całemu nowemu pokoleniu, gdy wystąpiła gościnnie z boysbandem Take That w ich singlu nr 1 „Relight My Fire” w 1993 roku.

Udowadniając swoją wszechstronność, prezentowała programy telewizyjne i radiowe, występowała zarówno na scenie, jak i na ekranie, a także promowała własne kosmetyki.

13. Jan Martyn

Urodzony w Anglii w 1948 roku z matki Angielki i Szkockiego ojca, John Martyn był wychowywany w Szkocji przez swoją babcię.

Jego kariera rozpoczęła się w latach 60., kiedy wyruszył w muzyczną podróż łącząc tradycyjny folk z jazzem, bluesem i rockiem.

Miał charakterystyczny, rozkloszowany styl śpiewania, prawie nieprzejrzysty, który dobrze pasował do wysublimowanej atmosfery takich ballad jak „Couldn't Love You More” i eterycznego „Small Hours” z jego albumu One World z 1977 roku.

Jednak jego głównym albumem był Solid Air w 1973 roku, zawierający tak znakomite utwory jak „Man at the Station” i klasykę „May You Never”, którą Eric Clapton wykonał później na swoim albumie Slowhand.

Podczas swojej kariery Martyn współpracował ze Stevem Winwoodem, Paulem Kossoffem i Philem Collinsem, a Paula Wellera zaliczał do swoich wieloletnich wielbicieli. W ciągu swojej 40-letniej kariery kontynuował tworzenie albumów, ale bez znaczącego sukcesu komercyjnego.

Niemniej jednak jego niesamowita, nastrojowa muzyka i przemyślane teksty były bardzo podziwiane zarówno przez muzyków, jak i fanów. Jego śmierć w styczniu 2009 roku na zapalenie płuc była ogromną stratą dla świata muzyki.

14. Frankie Miller

Urodzony w Glasgow w 1949 roku Frankie Miller jest znany w całym świecie muzycznym jako fantastyczna piosenkarka bluesowa i rockowa. Śpiewał z Robinem Trowerem w latach 60., zanim w latach 70. wystąpił solo.

W 1977 roku trafił na brytyjskie Top 40 hitem „Be Good to Yourself”, napisanym przez Andy'ego Frasera z Free, zanim w następnym roku trafił do pierwszej dziesiątki ze swoją najsłynniejszą piosenką „Darlin”, która stała się 6. w Wielkiej Brytanii. .

Kolejny singiel „When I'm Away From You” był prawdopodobnie lepszym utworem, ale nie miał takiego samego wpływu. Jak na ironię, w 1983 roku stał się numerem jeden w USA na listach przebojów krajów Bellamy Brothers.

Jego piosenki zostały pokryte przez wiele gwiazd branży muzycznej, w tym Raya Charlesa, Boba Segera, Roya Orbisona, Johnny'ego Casha, Roda Stewarta i The Eagles. Śpiewał także u boku wokalisty Phila Lynotta w pamiętnej balladzie Thin Lizzy „Still in Love With You” z albumu Nightlife z 1974 roku. W Szkocji jego najpopularniejszą piosenką jest bez wątpienia jego wersja „Caledonia” Dougiego MacLeana, wydana w 1990 roku w w połączeniu z reklamą telewizyjną dla Tennent's Lager.

W 1994 roku doznał niszczącego wylewu krwi do mózgu, który pozostawił go w śpiączce na 5 miesięcy, po czym rozpoczął długą rehabilitację. Jest tak wielki szacunek, jakim cieszy się, że Joe Walsh przyleciał do Glasgow, aby w szczególny sposób wystąpić podczas wieczoru w hołdzie Millerowi w Barrowland. Trzypłytowy album z coverami jego piosenek powstał w 2002 roku, a jego własne albumy zostały ponownie wydane na CD.

15. Gerry Rafferty

Urodzony w Paisley Rafferty to kolejna piosenkarka, która na zawsze zostanie zapamiętana dzięki jednej piosence. Ale nie na darmo „Baker Street”, wydany w 1978 roku, nadal uważany jest za jedną z najlepszych piosenek, jakie kiedykolwiek napisano.

W "Baker Street" miękki i dyskretny wokal Rafferty'ego ładnie kontrastuje ze słynnym strzelistym saksofonem Raphaela Ravenscrofta i trzeźwą solówką gitarową w finale.

Dzięki Quentinowi Tarantino Rafferty odniósł podwójny sukces z klasykiem Stealers Wheel „Stuck in the Middle”, pierwotnie wydanym z partnerem Joe Eganem w 1972 roku. Stał się hitem Top 10 po obu stronach Atlantyku i ponownie pojawił się jako hit amerykański w 1992 roku po tym, jak pojawił się w niesławnej scenie w Wściekłych psach.

Rafferty nagrał także wiele innych znakomitych melodii, takich jak „Night Owl”, „Shipyard Town”, „Moonlight and Gold” i „Get it Right Next Time”, a także pisał i nagrywał z innymi artystami. Wyprodukował słynny szkocki hymn „Letter From America” dla The Proclaimers w 1987 roku.

W swojej karierze Rafferty zwykle unikał światła reflektorów i pojawiły się doniesienia, że ​​pod koniec 2000 roku był poważnie chory i zmagał się z alkoholizmem. Niestety zmarł w styczniu 2011 roku.

16. Eddi Czytelnik

Reader osiągnął wielki sukces jako główny wokalista z brytyjskim zespołem Fairground Attraction, który w 1988 roku osiągnął nr 1 w Wielkiej Brytanii dzięki singalongowemu klasykowi „Perfect”.

Zespół wkrótce się rozpadł, a Eddi nagrała piękną balladę „Patience of Angels” ze swojego drugiego solowego albumu w 1994 roku.

Album przyniósł jej nagrodę BRIT dla najlepszej wokalistki. Pozostała zdecydowanym faworytem na scenie na żywo, a także regularnie pojawiała się w radiu i telewizji. Wykonała też wiele wspaniałych muzycznych wersji poezji Roberta Burnsa, a w 2003 roku wydała cały album materiału opartego na jego twórczości.

Łącznie w ciągu swojej solowej kariery w ciągu ostatnich 20 lat nagrała dziewięć albumów. Występowała również na scenie, w radiu i na ekranie, ale jako piosenkarka pozostaje regularnym wykonawcą na scenie iw telewizji.

17. Mike Scott

Urodzony w Edynburgu w 1958 roku Scott jest bardzo niedocenianym piosenkarzem i autorem tekstów, który zasługuje na zaistnienie na międzynarodowej scenie. Najlepiej pamięta się go jako lidera The Waterboys, z ich klasykami „Whole of the Moon” i „Fisherman's Blues” w latach 80-tych. W 1984 roku supportowali U2 podczas ich trasy po Ameryce Północnej.

Mike Scott z powodzeniem łączy soft-rock i celtycki folk w eklektyczną mieszankę, która zawsze rezonuje z pasją i emocjami, jak w porywającym „This is the Sea” z albumu o tej samej nazwie z 1985 roku. Wyprodukował dwa solowe albumy - Bring 'em All In i Still Burning w latach 90. - plus kolejne dwa ograniczone do jego fanklubu (Lion of Love i Sunflowers).

Ma tę rzadką umiejętność tworzenia genialnej melodii z niczego: powiedzenie „prostota jest geniuszem” nigdy nie ma większego zastosowania niż w jego wzruszających balladach miłosnych „Open”, „She is So Beautiful” i „A Man Is In Love”. " Przez cały czas jego muzyka jest przesiąknięta duchowością i miłością do natury, niezależnie od tego, czy gra celtycki folk, czy też cięższą muzykę inspirowaną rockiem. Nadal nagrywa i koncertuje z The Waterboys.

18. Rod Stewart

Stewart to absolutna legenda w annałach muzyki szkockiej, choć urodził się w Highgate w Londynie. Zawsze z angielskim akcentem, Stewart miał szkockiego ojca i angielską matkę, ale z dumą powiewa flagą, zwłaszcza jeśli chodzi o jego miłość do piłki nożnej.

Bez wątpienia jest najsłynniejszym szkockim piosenkarzem na świecie, a wraz z Seanem Connery, Ewanem McGregorem i Billym Connolly jednym z najsłynniejszych Szkotów.

Przez dziesięciolecia miał na koncie szereg międzynarodowych przebojów, od pierwszych dni jako frontman The Faces i ich sprośny klasyk „Stay With Me” po stratosferyczną karierę solową z niezłomnymi „Maggie May”, „You Wear it Well”, „Sailing ” i inspirowany dyskoteką „D'Ya Think I'm Sexy”.

Jego liczne hity kontynuowane były w latach 80. i 90. w „Baby Jane”, „Every Beat of My Heart” i „Downbound Train”. Zawsze odkrywający siebie na nowo i zawsze obecny na scenie, Stewart odniósł niezwykły sukces dzięki swoim albumom z coverami klasycznych melodii crooner z lat 30. i 40. Nadal jest aktywny w karierze, która osiągnęła ponad 100 milionów rekordów sprzedaży na całym świecie.

19. KT Tunstall

Od jazdy na ulicach Burlington, Vermont i Camden Town w Londynie po występowanie przed tysiącami festiwalowych tłumów w całej Europie, KT Tunstall z St. Andrews powoli zdobywa sławę.

Wydała swój debiutancki album Eye to the Telescope w 2004 roku w wieku 29 lat, który spotkał się z uznaniem krytyków i publiczności. Zdobył jej wielu fanów, a także dwa single z listy Top 20 w Wielkiej Brytanii: „Suddenly I See” i „The Other Side of the World”. Jej soft-rockowa i akustyczna muzyka była dostępna dla wielu w radiu i na żywo. Miała przełom w USA, kiedy jej piosenka „Black Horse and the Cherry Tree” została coverowana przez uczestnika telewizyjnego talent show American Idol w 2005 roku.

Jej muzyka została również wybrana do ścieżek dźwiękowych różnych amerykańskich programów telewizyjnych. Jej drugi album, Drastic Fantastic, był kolejnym hitem, osiągając Top 10 zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i USA, chociaż pojedyncze wydawnictwa odniosły jedynie skromny sukces. Jednak najbardziej znana jest z występów na żywo i jest regularną atrakcją na głównych festiwalach, takich jak Glastonbury i T-in-the-Park. Jest również aktywna w kampanii przeciwko zmianom klimatycznym.

20. Midge Ure

Ure to szkocka legenda z Cambuslang, która pojawiła się na scenie w 1976 roku jako piosenkarka ze szkockim zespołem Slik, która trafiła na pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii dzięki „'Forever and Ever”.

Później zastąpił Johna Foxxa jako wokalista Ultravoxem, a jego magiczny dotyk przekształcił ich z kultowego statusu w supergwiazdy list przebojów. Mieli hity z „Wielką przygodą miłości”, „Sleepwalk” i „Tańcząc ze łzami w oczach”.

Współpracował także z Philem Lynottem przy Thin Lizzy i koncertował z zespołem w 1979 roku. Byłby najlepiej zapamiętany ze swojego wznoszącego się wokalu w przeboju Ultravox „Wiedeń”, gdyby nie fakt, że był siłą napędową w zespół Band Aid w 1984 roku.

Wraz z Bobem Geldolfem był współautorem i producentem przełomowej piosenki charytatywnej Band Aid „Do They Know It's Christmas” i był głównym protagonistą niesamowitego ruchu „Live Aid”, którego kulminacją były dwa legendarne koncerty w Londynie w 1985 roku i Filadelfii, aby zebrać pieniądze i zwiększyć świadomość ofiar etiopskiego głodu.

Ure odniósł także solowy sukces z „If I Was”, który osiągnął pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii, a jego wersja „No Regrets” Scotta Walkera została dobrze przyjęta. Ponownie spotkał się z Bobem Geldofem, aby zorganizować koncerty „LIve8” w 2005 roku. Ultravox zreformował się, by w 2009 roku wyruszyć na ściśle jednorazową trasę koncertową, włączając w to występ na Isle of Wight Festival.

Mam nadzieję, że spodobało Ci się czytanie tego artykułu i oglądanie niektórych filmów. Jeśli masz swoich własnych faworytów lub jeśli jest to Twoje pierwsze wprowadzenie do niektórych z tych wspaniałych artystów, daj mi znać w komentarzach.

Pytania i Odpowiedzi

Uwagi

Keira 24 lutego 2020:

Nie było tam Capaldiego Lewisa

Ja 11 października 2018 r.:

Nie mogę znieść Roda Stewarta….

Kevin 2 czerwca 2018 r.:

A co z Paolo Nutini? Jest jednym z najlepszych, jakie miała Szkocja

Jaskółka oknówka 20 października 2017 r.:

Jackie Leven przewyższa je wszystkie.

Fran 25 sierpnia 2016:

Lista jest gówniana bez Marti Pellow – a przy okazji prawdziwy Szkot, coś, czego Rod Stewart NIE jest! Rod urodził się w Emgland, nigdy nie mieszkał w Szkocji i był równie bogaty jak on – nigdy nie miał domu w Szkocji. Marti Pellow ma fenomenalny głos i prezencję sceniczną.

robbie 28 czerwca 2016:

wspaniały

Ray Conn 11 czerwca 2016 r.:

Jak możesz przegapić Alex Harvey, rewelacyjny Alex Harvey Band. No 1 zespół ze Szkocji.

miaFayr 23 marca 2016:

Donovanie!

zły 16 października 2015 r.:

co się stało z Johnnym Reidem?

Nie mogę powiedzieć dnia 08.05.2014 r.:

To było bardzo przydatne, miałem pracę domową, aby dowiedzieć się, szkockich piosenkarzy, to było bardzo pomocne?

Jan. Allan. 17 marca 2014 r.:

Cześć, nagranie Sae dear tae Me nagrane 40 lat temu wciąż dobrze się sprzedaje. To niesamowite zainteresowanie, które wciąż jest okazywane na całym świecie.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 10 maja 2013 r.:

Tak Billy. Całkowicie prawdziwe. Muszę poprawić to rażące pominięcie. Twoje zdrowie

billybamz 09.05.2013:

ehh, no dalej, gdzie do diabła jest nazwisko Ronalda Belforda Scotta, frontmana najlepiej sprzedającego się zespołu hard rockowego wszechczasów, AC/DC..BON SCOTT to legenda, prawdziwy BÓG ROCKA

Sheeba 27 stycznia 2013 r.:

http://www.youtube.com/watch?v=d6a06SwocQU

John Buchanan Mackenzie 1 grudnia 2012 r.:

Dlaczego Susan Boyle nie ma na tej liście?

Ken Ross 26 listopada 2012 r.:

świetny post i wiem, że to tylko twoja opinia, ale przegapiłeś najwspanialszego szkockiego wokalistę w historii. Jest oczywiście JimDiamond

kto był 26 sierpnia 2012:

Dobra lista i świetne wybory wideo, ale poważnie, musisz dodać Amy Macdonald. Czy słyszałeś Życie w pięknym świetle?

kto był 10 sierpnia 2012 r.:

Fajne centrum, ale naprawdę niekompletne bez wzmianki o Amy MacDonald.

http://www.amymacdonald.co.uk/gb/home/

Ona jest najlepsza z nich wszystkich!

Jstyl 27 czerwca 2012 r.:

Więc… Pat Buchanan nie jest Irlandczykiem, czy nie jest dobrym piosenkarzem? Muszę być głucha, bo on i Liz fraser powinni byli znaleźć się na liście. Dlatego ta lista jest nieważna i nieważna

scottishbuckeyeD 11 czerwca 2012 r.:

Shelagh McDonald mogłaby trafić na twoją listę, gdyby jej kariera nie zakończyła się tragicznie, gdy miała „wybuchnąć” na początku lat 70-tych. Niedługo przed wydaniem trzeciego albumu nagle zniknęła z pola widzenia (i pozostała tak przez ponad 30 lat), aż na krótko pojawiła się ponownie kilka lat temu. Jej miejsce pobytu w ciągu tych 3 dekad było najwyraźniej nieznane nawet jej najbliższym przyjaciołom i krewnym. To wywołało niezliczone spekulacje w sieci jej fanów, z których wielu znało ją tylko z piosenek wydanych na jej pierwszych dwóch albumach.

Fakt, że takie zainteresowanie trwało tak długo, a nawet wzrosło, gdy jej piosenki pojawiły się w sieci, świadczy o talencie tej piosenkarki/autorki piosenek.

Historia Shelagh musi być naprawdę jedną z najdziwniejszych w najnowszej historii muzyki.

Brett 7 czerwca 2012 r.:

Dobra lista. Chociaż Amy Macdonald powinna być uwzględniona.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 30 maja 2012 r.:

Cześć Mięsożnik

Tak! Jest Szkotem. Przez ojcowski rodowód.

Koniec! :-)

Okrzyki za czytanie i komentowanie.

Mięsożer 29 maja 2012 r.:

Więc Rod Stewart jest Szkotem, ponieważ…jego ojciec jest Szkotem???

Zawsze zastanawiałam się, jaki był powód, dla którego twierdził, że jest Szkotem – teraz wiem, że nie istnieje!

LEŚNICZY 19 maja 2012 r.:

https://www.youtube.com/watch?v=AhJ6QaryM6g

warte obejrzenia

Shinkicker (autor) ze Szkocji 5 kwietnia 2012 r.:

Cześć Erin, więc czy oni też są ze sobą spokrewnieni?

Erin Louise Clare Cox 5 kwietnia 2012 r.:

Jestem spokrewniony z Ianem Andersonem, Jackiem Bruce'em i Mike'iem Scottem

Darlene Yager z Michigan 1 sierpnia 2011 r.:

To bardzo pouczające centrum. Nauczyłem się czegoś nowego. Kocham wielu z tych artystów. Zawsze myślałem o Lulu jak o Angliku. Dobra robota! Dzięki za udostępnienie.

kyzmet27 29 czerwca 2011 r.:

brakuje tu dwóch ważnych dziewczyn. Shirley Manson ze Śmieci. Może nie najwspanialszy wokalista, ale świetny zespół. I oczywiście Elizabeth Fraser, dawniej z Cocteau Twins. Ma jeden z najbardziej unikalnych głosów i niesamowitych talentów w branży, znakomitą reprezentantkę Szkocji.

Bilety na JLS 18 maja 2011 r.:

Annie Lennox i KT Tunstall przez cały dzień!

Oboje są genialni, zwłaszcza Annie Lennox. Kochaj ją do życia!

DaveysPrzepisPrzeczytaj 27 marca 2011 r.:

Teraz to nazywam kompleksowym! Jethro Tull były naprawdę ostateczne dla tamtej epoki - to fakt, o którym zbyt często się zapomina

Micky Dee 21 lutego 2011 r.:

Yo Shinkicker! Po prostu muszę do tego wracać - często. To naprawdę świetna kolekcja. Większość, których nie znam. Niektóre są tak znane na całym świecie. Dodaję większość do mojej playlisty na youtube (TheBikingDude -nie Micky). Dzięki ziom!

Shinkicker (autor) ze Szkocji 13 stycznia 2011 r.:

Tak. Straszna wiadomość Izzy, był chory od dłuższego czasu. Najwyraźniej stara plaga alkoholu.

Był świetnym autorem piosenek i muzykiem

Shinkicker (autor) ze Szkocji 13 stycznia 2011 r.:

Cześć Nell

Tak! Rod to legenda i wciąż jeden z najlepszych live actów. Dzięki za komentarz

IzzyM z Wielkiej Brytanii 10 stycznia 2011 r.:

Słyszałem w wiadomościach, że Gerry Rafferty zmarł. Tak zmartwiony słyszeć o tym. Świetny piosenkarz i autor tekstów.

Nell Rose z Anglii 1 stycznia 2011 r.:

Cześć, pamiętam Sheenę Easton z dawnych czasów! Zastanawiałem się, co się z nią stało, miałem też płytę z Barbarą Dickson, śpiewałem do wszystkich jej piosenek! Ale moim ulubionym jest oczywiście Rod Stewart, jak ktokolwiek mógłby go nie lubić? kupa śmiechu

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 06 grudnia 2010:

Dzięki za link Piotrek, sprawdzę

Dobry dzwoni tam Bill, zwłaszcza David Byrne, założę się, że zrobił Dumbarton Rock od kołyski :-)

Dzięki za przeczytanie.

Bill Kennedy 5 grudnia 2010 r.:

David Byrne jest Szkotem, podobnie jak Colin Hay, który zyskał sławę dzięki „Men at work”

Piotra Allisona z Alameda, CA w dniu 3 grudnia 2010 r.:

Wiem, że wielu ludzi będzie się wyróżniać w swoich faworytach, ale Alasdair Roberts jest jednym z moich obecnych faworytów. Niezależna amerykańska wytwórnia Drag City http://www.dragcity.com/ podchwyciła go i wypuściła mnóstwo świetnego materiału.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 3 września 2010 r.:

Cześć Lukey

Dołączyłem Primal Scream do mojego drugiego szkockiego centrum muzycznego. The View są OK, Glasvegas są naprawdę fajne, podobają mi się szkockie wokale, a Biffy Clyro po prostu stają się coraz lepsze. Piosenki „Folding Stars” i „Many of Horror” to klasyka.

lukeyg83 z Leicester 2 września 2010 r.:

Haha, w porządku. Prawdopodobnie dodałbym do listy Bobby'ego Gillespiego - ale jestem ogromnym fanem Primal Scream! Co sądzisz o nowym typie szkockich zespołów, takich jak The View, Biffy Clyro i Glasvegas?

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 1 września 2010 r.:

Zawsze możemy się podzielić lukeyg83 :-) Odkąd urodził się w Szkocji, będziemy rościć sobie prawo do dziedziczenia, a Geordie mogą uważać go za jednego z jego dzieci przez wychowanie.

lukeyg83 z Leicester w dniu 1 września 2010 r.:

Świetny hub, z jakiegoś powodu zawsze myślałem, że Knopfler to Geordie???

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 25 sierpnia 2010 r.:

Cześć Erica

Myślę, że trochę go jeszcze nie ma :-) Bardzo go lubię, ale nie ma go wystarczająco długo.

Erica 25 sierpnia 2010 r.:

co z Paolo Nutini?

Shinkicker (autor) ze Szkocji 18 sierpnia 2010 r.:

LOL atH!

Każdy, kto może zjeść smażony w głębokim tłuszczu batonik Mars, musi być Szkotem :-)

próba humoru 18 sierpnia 2010:

Sąsiad z sąsiedztwa siostry mojej cioci Alice poszedł do sklepu z frytkami w Glasgow na smażony w głębokim tłuszczu batonik Mars, ale był zamknięty. Czy teraz jest Szkotką, jak Mark Knophler.

Shinkicker (autor) ze Szkocji 7 sierpnia 2010 r.:

Witaj BallantraeBear

Dzięki za komentowanie. Bardzo lubię „Matkę Glasgow”. Zastanawiam się, co obecnie robi pisarz Michael Marra. Był utalentowany.

BallantraeNiedźwiedź 06.08.2010:

Eddi Reader - Niebiański głos i talent !!

Pat Kane - również dla Matki Glasgow, której gwoździe są idealne !!

Shinkicker (autor) ze Szkocji w dniu 06 czerwca 2010:

Cześć Potężna Mamo

Dzięki, że wpadłeś, masz nienaganny gust muzyczny :-) To musiało być niesamowite zobaczyć Eurthymics w małym teatrze.

I myślę, że Proclaimers są genialne, więc nie ma się o co martwić.

Susan Reid od Where Left is Right, Kalifornia, 06 czerwca 2010 r.:

Wow! To centrum wiele mnie nauczyło — i pomyślałem, że mam rozsądną wiedzę o muzyce! Ludzie, których nie znałem, byli Szkotami: Ian Anderson (MIŁOŚĆ, MIŁOŚĆ, MIŁOŚĆ Jethro Tull), Annie Lennox (Czuję się szczęśliwym, widząc Eurythmics w 500-osobowym teatrze w Bostonie na początku lat 80.), Mark Knopfler, Sheena Easton ( Yanki akcent ukrywa jej prawdziwe korzenie), Jack Bruce i Lulu. Więc tak, całkiem sporo twoich przedmiotów!

Dobrze zbadane i dobrze napisane.

Będę szukał od ciebie więcej muzycznych hubów, Shinkicker!

MM

PS Może i jestem beznadziejnie komercyjny, ale muszę przyznać, że naprawdę lubię Proclaimers!

Shinkicker (autor) ze Szkocji 18 stycznia 2010 r.:

Eddi Reader to wspaniały Tony, cudowny piosenkarz

Tony McGregor z RPA w dniu 17 stycznia 2010 r.:

Dzięki za ten wstęp dla śpiewaków ze Szkocji. Moim faworytem z twojej listy jest właściwie Eddie Reader. Chociaż John Martyn też jest kimś, kogo mogę słuchać.

Dzięki jeszcze raz

Miłość i pokój

Tony

Shinkicker (autor) ze Szkocji 17 stycznia 2010 r.:

Pozdrawiam habee, podobała mi się wersja Celtic Thunder na Youtube

Holle Abee z Gruzji w dniu 07.01.2010:

Wow! Nie wiedziałem, że niektórzy z tych ludzi byli Szkotami! Kocham Iana Andersona od lat 70-tych. Czy słyszałeś wersję Brothers in Arms w Celtic Thunder? Świetne centrum!