Dziwne nagrania, które możesz znaleźć w sklepie z używanymi rzeczami

Jestem fanem i kolekcjonerem hard rocka i heavy metalu od wczesnych lat 80-tych. Jeśli ma dobry gitarowy riff i nastawienie, wchodzę w to.

„Magiczny organ” Heh Heh Heh. . .

Tak, wiem, jestem całkowicie niedojrzały. Nie zawracaj sobie głowy wskazywaniem tego. Według kolekcjonerskiej biblii Discogs, to wydawnictwo „Electronic Jazz” z 1976 roku jest polecane fanom „An Innocent Man” Billy'ego Joela (?) i „Always On My Mind” (!) Williego Nelsona. Nie widzę związku między tymi trzema, ale jeśli jesteś ciekawskim fanem Billy'ego lub Williego i chcesz sam sprawdzić ten album, używane kopie tego albumu można kupić na rynku Discogs, zaczynając od zaledwie pięćdziesięciu centów . Zwariować.

„AHHHHHHHHH!”

Pop rocker Leo Sayer miał wiele przebojów po obu stronach Atlantyku w latach 70., chociaż muszę przyznać, że pamiętam go tylko dlatego, że był gościem w „The Muppet Show”, kiedy byłem dzieckiem. Myślę, że okładka Endless Flight z 1976 roku miała reprezentować radość i wolność, ale wyłupiasty wyraz twarzy Leo, gdy toczy się przez puste niebo, przywodzi mi na myśl Hansa Grubera spadającego z Nakatomi Plaza pod koniec „Szklanej pułapki”.

Art Mooney: Największy w historii Minstrel Show

Przeglądając płyty z minionych dni, nieuniknione jest, że natkniesz się na okładki albumów, które mogły być całkowicie do zaakceptowania w momencie ich wydania, ale nie mogłyby latać w dzisiejszych czasach. Powyższy album jest doskonałym przykładem. Ojej! Art Mooney był liderem big bandu o pewnej renomie w latach 40. i 50., najlepiej znanym z hitów takich jak „I'm Looking Over a Four Leaf Clover” i wakacyjnego wieloletniego „Nuttin' For Christmas”, ale co dziwne, jego strona w Wikipedii nie wspomina o tym jakże gustownym wydawnictwie, które twierdzi, że jest to „The Greatest Minstrel Show on Record”. Nie mogłem znaleźć żadnych utworów z niego na YouTube, więc myślę, że po prostu będziemy musieli uwierzyć im na słowo.

Środki zapobiegania stratom

W dawnych czasach wielu kolekcjonerów płyt oznaczało swoje cenne płyty swoimi nazwiskami i adresami na wypadek, gdyby się zgubiły, pożyczyły lub (niech Bóg bronił) skradziono. To zawsze zabawne, gdy po latach te adresowe etykiety wciąż są mocno przytwierdzone do okładek płyt. Zastanawiam się… gdybym kupił tę płytę, poszedł pod adres w tej wytwórni i zapukał do drzwi, czy właściciel nadal by tam był? Jeśli tak, to czy byłby wdzięczny za odzyskanie swoich danych, czy też wezwałby mnie na policję? Uwaga Kenneth z Hawthorne, New Jersey! Znaleźliśmy twoją kopię Honey In The Horn Ala Hirta! Skontaktuj się z nami, jeśli jesteś zainteresowany zorganizowaniem jego zwrotu!

Co do Błękitnego Piekła?

Nieumyślnie przerażające albumy z muzyką chrześcijańską są praktycznie gatunkiem samym w sobie. Te skierowane do dzieci są zwykle najdziwniejsze, a ten album z 1984 roku nie jest wyjątkiem. Jest to kompilacja „hitów”, w której występuje „Psalty the Singing Songbook” (czy to nie powinno być „Psinging Psongbook?”), przerażająca postać w kostiumie w stylu Barneya, która prowadzi grupę świeżo wyszorowanych dzieciaków przez stare ulubione czasy jak „Joy, Joy, Joy”, „Arky Arky” i „Clap De Hands”. To jest rodzaj rzeczy, które Ned Flanders grał w ciągłej pętli dla swoich dzieci. Kiedy szukałem na YouTube niektórych Psałtów Psample, dowiedziałem się, że pojawił się również w serialu z filmami aktorskimi, w którym wygląda jeszcze bardziej przerażająco niż rysunkowa wersja z okładki tego albumu. Kliknij poniższy film, jeśli jesteś wystarczająco odważny, aby doświadczyć horroru. Psorry, Psalty - twoje psongi psuj.

Czy poradzisz sobie z Psalmem?

OK, myślę, że to wystarczy

Myślę, że zaatakowałem twoje oczy i uszy wystarczającą ilością złego dźwięku i obrazu jak na jedną odsłonę, ale nigdy nie wiesz, co stanie się dalej w pojemnikach na płyty w sklepach z używanymi rzeczami, więc uważaj na tę przestrzeń i uważaj, więcej okrucieństw może być w drodze wkrótce!

Uwagi

Heidi Thorne z rejonu Chicago w dniu 08.07.2019 r.:

O MÓJ BOŻE! Wszystko, co musisz zrobić, to opublikować „dziwne znaleziska w sklepie z używanymi rzeczami” i nie mogę się doczekać, aby to przeczytać.

Po pierwsze, rzeczywiście widziałem/pamiętałem niektóre z nich. Co to mówi o moim dzieciństwie. ;)

Narząd? Ok, mój tata był muzykiem i całkowicie interesował się muzyką organową. Chyba nie mieliśmy tego. Ale mieliśmy mnóstwo tego typu płyt LP.

Album Leo Sayera był tym wszystkim, kiedy byłem w liceum. Podobnie Bobby Vinton. Mieszkaliśmy wtedy w polskiej dzielnicy i jego muzyka była wszędzie.

A skoro mowa o The Lawrence Welk Show, to w naszym domu trzeba było go obejrzeć. Więc całkowicie wiem o Joanne Castle. Nawet teraz mogę wymienić większość stałych ekip programu i to, co robili w programie. Tak, tyle to oglądaliśmy.

Ok, teraz całkowicie chcę przejść do Dobrej Woli, aby zobaczyć, co mogę wymyślić. Podzielę się, jeśli pójdę i znajdę coś godnego dziwactwa w sklepie z używanymi rzeczami. Dziękujemy za udostępnienie swoich skarbów!