Spisu treści:
Taylor Ambrosio Wood to mieszkający w Seattle kompozytor gier wideo i marimba. Nagrała muzykę do wielu różnych gier, występowała na albumach muzycznych do gier Materia Collective i tworzyła oryginalne kompozycje poza sferą gier wideo. Studiowała perkusję i kompozycję w Boston Conservatory of Music, a tytuł magistra muzyki uzyskała w Berklee College of Music w Walencji w Hiszpanii.
Przeprowadziłam z nią wywiad na temat jej procesu twórczego, źródeł inspiracji i tego, jak naładowała swoje kreatywne baterie.
Taylor Ambrosio Wood: Kiedy miałem 9 lat, moja mama zapisała mnie do szkoły podstawowej w Zimbabwe. (Wiem, że to dziwne, ale to Oregon.) Od razu zakochałem się w ich brzmieniu (mają „brzęczenie” bardzo podobne do meksykańskich marimb) i granej na nich muzyce. Przeplatające się wzory, polirytmy i zawiłe melodie – byłem całkowicie zakochany w muzyce Zimbabwe. Codziennie chodziłem na lunch, żeby się pobawić i nigdy nie oglądałem się za siebie.
TAW: Zawsze grałem w gry wideo jako dziecko, ale właściwie nie zauważyłem muzyki aż do ukończenia szkoły. Podczas mojego programu magisterskiego, punktacja do filmu, telewizji i gier wideo w Berklee Valencia w Hiszpanii, musieliśmy wziąć udział w zajęciach z punktacji gier wideo. To właśnie tam odkryłem, jak niesamowita i złożona może być muzyka do gier wideo. Podobało mi się podobne do puzzli wyzwanie polegające na umieszczeniu razem różnych utworów muzycznych, aby dostosować się do działań gracza; nie ma drugiego takiego pola kompozycyjnego.
TAW: Jestem pewien, że większość kompozytorów powie Ci, że każdy utwór zazwyczaj wymaga innego podejścia. Czasami najpierw tworzę progresję akordów, a czasami melodię. Ale prawie zawsze zaczynam od palety dźwiękowej, wybierając instrumenty, których chcę używać, tak jak malarz wybierał ich paletę kolorów.
Następnie zacznę od najważniejszego elementu i otoczę wokół niego resztę. Jeśli więc wiem, że chcę, aby główną cechą utworu była melodia, zaczynam od tego, lub jeśli wiem, że najważniejszym elementem będzie linia basu lub rytm ostinato, zaczynam od tego. Pomaga to również później w orkiestracji, miksowaniu i produkcji, ponieważ skomponowałem utwór tak, aby każdy element pasował do hierarchii ważności. Dlatego żaden element nie rywalizuje o uwagę, co skutkowałoby błotnistą mieszanką lub orkiestracją, w której wszystkie instrumenty nakładają się na siebie w zakresie częstotliwości. Pomaga także słuchaczowi łatwiej załapać się na najważniejsze elementy, usprawniając emocjonalny wpływ tego, co próbujesz przekazać.
TAW: Do występów muzycznych podchodzę bardzo podobnie do kompozycji. Dla mnie celem jest komunikowanie czegoś i jednocześnie zabawianie publiczności – zarówno wyrażanie siebie jako artysty, jak i bycie opłacalnym komercyjnie. To połączenie jest szczególnie ważne jako kompozytor mediów. Jednym z kompozytorów, który moim zdaniem doskonale podszedł do tej linii, był tragicznie zmarły w tym roku Johan Johansson.
Od Spinditty
Inspirują mnie różne rodzaje muzyki! Przede wszystkim muzyka Zimbabwe i człowiek powszechnie znany jako „dziadek muzyki Zimbabwe”, Dumi Maraire. Uwielbiam też kompozytorów do mediów wizualnych, takich jak Joe Hisaishi. Ma tak bezprecedensową umiejętność orkiestracji, że zawsze jestem zachwycony każdą wskazówką. Wspaniałe melodie i pisanie smyczków romantycznych kompozytorów, takich jak Rachmaninow i Czajkowski, również są dla mnie głęboko inspirujące, podobnie jak chwytliwe melodie popowych autorów piosenek, takich jak Taylor Swift, oraz rytmiczna różnorodność i umiejętności raperów, takich jak Nicki Minaj.
Myślę, że bardzo ważne jest, aby kompozytorzy byli otwarci na wszystkie rodzaje muzyki i nigdy nie odrzucali artysty, ponieważ jest zbyt „popularny” lub jego muzyka jest uważana za „zbyt uproszczoną” akademicką. Czasami najbardziej uproszczone rzeczy są najskuteczniejsze.
Kyoto - Taylor Ambrosio Wood (pod wpływem Zimbabwe mbira).
Mhondoro - Taylor Ambrosio Wood (pod wpływem Joe Hisaishi)
TAW: Jestem bardzo dumny z mojej ścieżki dźwiękowej do Balthazar’s Dream. Dało mi to możliwość eksperymentowania z dziwnymi kombinacjami instrumentów i dźwięków. Aby przekazać świat marzeń Balthazara poprzez muzykę, chciałem użyć instrumentów i tekstur, których normalnie nie słyszelibyście razem. Zabawkowe pianino z mbirą, hang drum, marimba, głosy, metaliczna perkusja, udu, bębny ramowe, syntezatory pokryte smyczkami i wiele innych nietypowych dźwięków. Eksperymentowałem również z tym, jak strojenie wpływa na nasze postrzeganie muzyki, używając „rozstrojonych” instrumentów połączonych z tymi w standardowym zachodnim stroju. Połączenie rozstrojonych instrumentów, niezwykłych tekstur i cyklicznych zazębiających się wzorów tworzy wrażenie, że rzeczy w tym dźwiękowym świecie nie są do końca właściwe.
The Window Box to gra, którą właśnie skończyłem zdobywać punkty i jestem bardzo dumny z tego, jak się udało. CEO i założycielka Sundew Studios, Allie Ast, zwróciła się do mnie z prośbą o ścieżkę dźwiękową będącą mieszanką Debussy'ego i jazzu, więc rezultatem, który wymyśliliśmy, jest zabawna jazzowo-klasyczna ścieżka dźwiękowa, która jest wyjątkowo wyjątkowa. Allie pozwoliła mi na swobodę kreatywności, jednocześnie popychając mnie muzycznie w kierunkach, których nigdy bym nie posunął bez jej fantastycznego kierunku.
Nigdy nie wiesz, dokąd zaprowadzą Cię inni, więc nie bój się naprawdę współpracować z twórcami gier.
TAW: Myślę, że zyskuje coraz większe uznanie krytyków, podobnie jak ścieżki dźwiękowe do filmów i telewizji. Muzyka do gier wideo jest bardziej popularna niż obecna muzyka koncertowa i myślę, że bardziej współbrzmi z dzisiejszą młodzieżą. Nie zdziwiłabym się, gdybym pewnego dnia zobaczyła muzyków grających w gry wideo na rozdaniu Grammy lub pojawiała się w magazynach. Muzyka do gier wideo to kolejny logiczny sukces muzyki współczesnej, często wykorzystujący awangardowe podejścia i 20ten technik muzycznych stulecia… ale z komercyjnym zacięciem. To dlatego jest tak przyjemny dla mainstreamowej publiczności, a także szanowany przez wyszkolonych muzyków.
Oto kuratorowana kolekcja progresywnej i awangardowej muzyki z niezależnych gier wideo z lat 2010–2018, z których jeden to mój utwór:
https://believermag.com/specular-maps/
TAW: Chciałbym znowu pisać i nagrywać z pełną orkiestrą, rozwijać się i eksperymentować jako kompozytor. Chciałbym kiedyś zagrać koncerty mojej muzyki, a także kontynuować pracę z ludźmi, których lubię i projektami, z którymi rezonuję.
TAW: Ładuję się grając w gry i słuchając muzyki, chodząc na symfonię i po prostu odchodząc od tego, nad czym obecnie pracuję. Kiedy utknąłem kompozycyjnie, lubię słuchać czegoś, co kocham lub oglądać koncert. Ostatnio widziałem basistę Victora Wootena i to bardzo mnie zainspirowało! Uważam, że ważne jest, aby zawsze cieszyć się i pielęgnować moją miłość do muzyki, bez względu na to, co dzieje się w moim życiu lub karierze.
