Spisu treści:
Jim Dorsch jest pisarzem i redaktorem od 25 lat. Jest wieloletnim wielbicielem progresywnej i awangardowej muzyki rockowej.
Ginger Baker utworzył Ginger Baker's Air Force w 1970 roku. W skład jazz-rockowego zespołu fusion wchodzili: Phil Seamen, Steve Winwood, Ric Grech (skrzypce i bas), Alan White (perkusja), Chris Wood (saksofon tenorowy i flet), Graham Bond (tenor). saksofon), Harold McNair (saksofon tenorowy i flet), Remi Kabaka (perkusja), Jeanette Jacobs (wokal) i Denny Laine (gitara i wokal). Zespół wydał dwa albumy.
Baker grał z Felą Ransome-Kuti na początku lat 70. i nagrał trzy płyty winylowe z Baker Gurvitz Army. Baker spędził dużą część lat 70. w Nigerii, gdzie zbudował studio nagraniowe, które w końcu musiał sprzedać z ogromną stratą. Dzięki Ransome Kuti zainteresował się polo i poświęcił na to sporo czasu (i pieniędzy).
We wczesnych latach 80. Baker spędził trochę czasu na uprawie oliwek we Włoszech. Basista/producent Bill Laswell zwabił go do studia, aby nagrać Horses and Trees (1986) i Middle Passage (1990). Pracował z Hawkwind, Atomic Rooster i Public Image Ltd. Baker przyjął propozycję Bruce'a na wspólne tournee w 1989 i 1990 roku; to był ogromny sukces.
Baker założył trio z basistą Charliem Hadenem i gitarzystą Billem Frisellem, wydając Going Back Home (1994) i Falling Off the Roof (1996). Wychowywał kucyki polo w Kolorado, kiedy w 1999 roku nagrał zachwycającą płytę jazzową Coward of the County.
Cream zagrał niezwykle udaną serię koncertów w londyńskim Royal Albert Hall w 2005 roku. Koncert przeniósł się do Madison Square Garden w Nowym Jorku, gdzie Bruce i Baker ponownie występowali na scenie. To był ostatni występ zespołu.
Uwagi
Łosiak 72 21 listopada 2018:
Disraeli Gears był pierwszym LP, jaki kupiłem. Wiek 12. Świecą SWLABR i Tales of Brave Ulysses. Na kołach ognia, Urodzony pod złym znakiem, Siedzący na szczycie świata, Opuszczone Miasta Serca i To były czasy nie przypominały niczego, co w tamtym czasie wyprodukowano. Wokal Jacka Bruce'a przebijał się wirtuozowskim kunsztem muzycznym. Ich 15 najlepszych piosenek konkurowałoby z innymi (Neil Young prawdopodobnie też by tam był). Dziękuję za twój artykuł.
niewidzialny 1 października 2018 r.:
Dobra lektura, dzięki! Myślę, że zawsze lubiłem bardziej popularne piosenki Cream, kiedy słyszałem je w radiu. Właśnie teraz zagłębiam się w ich pierwsze 3 albumy. Zdaję sobie sprawę, że każdy członek zespołu był genialny. Chociaż kocham gitarę Claptona, absolutnie kocham bębnienie Ginger Baker.
zaczynać w dniu 04.10.2017:
Jeśli o mnie chodzi, to poza Beatlesami jest to najwspanialsza grupa lat 60-tych. Słychać też początki rocka progresywnego.
Edwardlane 29 maja 2017 r.:
Super! Kocham to! Może być najlepszy
Jim Dorsch (autor) z Aleksandrii w stanie Wirginia 22 maja 2012 r.:
Cieszę się, że artykuł Ci się podobał i dziękuję za napisanie artykułu Claptona! Jestem skonfliktowany, ponieważ mam obecnie obsesję na punkcie King Crimson. Ale nadal jestem wielkim fanem Ginger Baker.
Coolmon2009 z Teksasu, USA 22 maja 2012 r.:
Ładny artykuł o Cream i dziękuję za link do mojego artykułu Erica Claptona.
Jim Dorsch (autor) z Aleksandrii w stanie Wirginia 28 stycznia 2012 r.:
Przypuszczam, że życie w kulturze największych hitów grozi niebezpieczeństwem. Jest też fakt, że krem przetrwał tylko kilka lat.
KF Raizor 28 stycznia 2012:
Czy uważasz, że Cream zostaje przeoczony, gdy pojawia się dyskusja na temat najlepszych wszech czasów, ponieważ stacje „klasycznego rocka” grają tylko jedną ich piosenkę, „Sunshine of Your Love”, a to ma tendencję do minimalizowania tego, co ludzie wiedzą?
Dzięki za centrum!
Jim Dorsch (autor) z Aleksandrii w stanie Wirginia 28 stycznia 2012 r.:
Dziękuje za wszystko. Możesz podejrzewać z tego utworu, że moim faworytem w grupie jest Ginger Baker, i miałbyś rację. Twoje zdrowie.
Nemanja Boškov z Serbii w dniu 28 stycznia 2012 r.:
Bardzo pouczające i dobrze zbadane centrum!
Uwielbiam Cream, a Clapton jest jednym z moich ulubionych gitarzystów wszech czasów!
hlynnstephens z Dallas w Teksasie 28 stycznia 2012 r.:
Świetny! Celnie w cel.
Jools Hogg z północno-wschodniej Wielkiej Brytanii 28 stycznia 2012 r.:
Ciekawe centrum. Tak naprawdę nie wiedziałem zbyt wiele o Cream, chociaż słyszałem ich i widziałem Erica Claptona, odkąd zaczął grać solo. Najbardziej lubię „I Feel Free” ze wszystkich piosenek, które słyszałem, ale myślę, że po przeczytaniu tego muszę wejść na You Tube, aby usłyszeć więcej. Podobała mi się też piosenka „Badge”, którą mój przyjaciel zawsze odtwarzał dzień. Dziękuję! Głosowano za.
