Muzyka country i western: śpiewający kowboje

Jim Dorsch jest pisarzem i redaktorem od 25 lat. Jest wieloletnim wielbicielem progresywnej i awangardowej muzyki rockowej.

Pieśni kowbojskie z lat 1910-1930

Wczesne piosenki kowbojskie były zazwyczaj wykonywane a cappella lub z prostym akompaniamentem gitary, skrzypiec lub harmonijki ustnej. Dotyczyły pracy, koni, bohaterów i tułaczki. Wokalom brakowało nosowej jakości hollywoodzkich kowbojów z lat 30., którzy mieli pełne zespoły.

Przed latami 30. kilku śpiewaków nagrywało piosenki kowbojskie. Bentley Ball, który śpiewał patriotyczne i tradycyjne piosenki, nagrał The Dying Cowboy i Jesse James dla Columbia w 1919, według Country Music U.S.A. Billa Malone'a, a Charles Nabell wyciął kilka kowbojskich stron dla OKeh w 1924.

Wcześnie śpiewający kowboje

Poniżej kilka szczegółów na temat znanych śpiewających kowbojów z wczesnych lat gatunku.

Carl Sprague

Carl Sprague (1895-1979) był pierwszym śpiewającym kowbojem, który nagrał komercyjnie. Sprague dorastał na farmie w pobliżu Houston w Teksasie. W 1925 roku podpisał z nim kontrakt, nagrywając swoje pierwsze strony w Camden w stanie New Jersey. Muzyka: Podręcznik szorstki. (Inne źródła podają, że sprzedaż przekroczyła 900 000 egzemplarzy). Kariera Sprague'a uśpiła się pod koniec dekady; grał na festiwalach folklorystycznych w latach 50-tych i 60-tych.

Juliusz Verne Allen

Jules Verne Allen (1883–1945) w młodości jako kowboj nabrał się do wielu piosenek. Występował w kilku stacjach radiowych i nagrywał dla Victora. Allen napisał książkę Cowboy Lore, która jest dostępna za około 20 dolarów, gdy jest napisana.

Harry McClintock

Harry McClintock (1882-1957) pracował jako kowboj i podróżował po Azji i Afryce. Zagrał mieszankę piosenek kowbojskich i związkowych, a także kilka własnych, z których najbardziej znana to Big Rock Candy Mountain. (Śpiew McClintocka przypomina temu pisarzowi wokal kapitana Beefhearta w The Dust Blows Forward 'n the Dust Blows Back na albumie Trout Mask Replica).

Jimmie Rodgers

Czasami nazywany ojcem muzyki country, urodzony w Mississippi Jimmie Rodgers (1897–1933), „śpiewający hamulec”, często śpiewał kowbojskie piosenki, przystrajając je swoim niebieskim jodłowaniem podczas śpiewania. Gene Autry wpłynął na jego styl na swoich wczesnych nagraniach, a Rodgers wpłynął na wielu zachodnich piosenkarzy swingowych.

Jesse Rodgers/Rogers

Po śmierci Rodgersa na gruźlicę, Victor podpisał kontrakt ze swoim kuzynem, Jesse Rodgersem (1911-1970), do ich wytwórni Bluebird. Jesse po pewnym czasie przybrał postać kowboja i zmienił swoje nazwisko na „Rogers”, prawdopodobnie po to, by kojarzyć się z kowbojską gwiazdą Royem Rogersem.

Od Spinditty

Śpiewający kowboje z Hollywood

Westerny były podstawą Hollywood od samego początku.

Ken Maynard

Ken Maynard (1895-1973) został pierwszym śpiewającym kowbojem w filmie z 1929 roku „Władca wagonu”. Urodzony w Indianie Maynard pracował w karnawałach i cyrkach w wieku 16 lat i był doskonałym jeźdźcem. Pracował jako jeździec dla Ringling Brothers, podpisując kontrakt z Fox Studios, gdy cyrk grał w Los Angeles. Maynard pojawił się w filmach niemych w 1923 roku, a także robił akrobacje.

Wystąpił w 90 filmach dla kilku studiów od lat 20. do 40. XX wieku. Nagrał The Lone Star Trail i The Cowboy's Lament dla wytwórni Columbia w 1930 roku, aw tym samym roku zaśpiewał dwie piosenki w Sons of the Saddle (Universal).

Gene Autry

Gene Autry (1907–1998) uosabiał gatunek serią dziesiątek westernów, w których śpiewał. Odkryty przez Willa Rogersa, Autry był uznanym piosenkarzem, kiedy zadebiutował w filmie Kena Maynarda z 1934 roku, In Old Santa Fe. Zagrał w około 90 filmach, zwykle grając samego siebie, a także nakręcił 91 odcinków The Gene Autry Show dla telewizji CBS. Sprzedał ponad 100 milionów płyt, nagrał 640 piosenek, prawie połowę z nich napisał lub współtworzył.

Tex Ritter

Tex Ritter (1905-1974) śpiewał piosenki kowbojskie w KPRC-AM w Houston w 1928 roku, zanim przeniósł się do Nowego Jorku, by występować na Broadwayu. Pracował dla różnych stacji radiowych na wschodnim wybrzeżu, zanim podpisał kontrakt z Columbią w 1933. W 1935 przeniósł się do Decca. W 1936 Ritter przeniósł się do Los Angeles iw tym samym roku pojawił się w Song of the Gringo. Zrealizował kilkadziesiąt westernów dla różnych studiów. Pracował w telewizji w latach 50. i 60., przenosząc się do Nashville w 1965, gdzie pracował dla Radia WSM i Grand Ole Opry.

Roy Rogers

Jedyny prawdziwy konkurent Autry'ego, Roy Rogers (1911-1998) urodził się w Ohio pod nazwiskiem Leonard Slye. Po raz pierwszy śpiewał z Sons of the Pioneers, grupą, która powstała w Los Angeles w 1931 roku i pojawiła się w filmach od połowy lat 30. XX wieku. The Sons of the Pioneers podpisali kontrakt z Decca w 1934 roku. Utożsamiali się z jednym z ich pierwszych wydawnictw, Tumbling Tumbleweeds. Na przestrzeni lat przeszli liczne zmiany personalne i podpisali kontrakt z RCA Victor w 1944 roku, gdzie pozostali przez ponad dwie dekady.

Rogers po raz pierwszy zagrał samodzielnie w Under Western Skies w 1938 roku. Rogers wystąpił w ponad 100 filmach, a także w The Roy Rogers Show w radiu przez dziewięć lat, a następnie w telewizji (1951-1957), u boku żony Dale'a Evansa, jego konia Trigger i jego owczarka niemieckiego Bulleta.

Po śmierci wszystkich pierwotnych członków, Synowie Pionierów są nadal aktywni do dziś.

Jeźdźcy na niebie

The Riders in the Sky wykonują muzykę komediową i zachodnią od 1977 roku. Grupa początkowo była trio, ale od lat 90. pracowała jako czwórka, grając na gitarze, skrzypcach, basie i akordeonie. Grupa ma na swoim koncie liczne albumy, wiele z nich dla wytwórni Rounder, a w ostatnich latach dla Riders Radio Records.

Założyciel The Riders, Ranger Doug, w rzeczywistości znany jest jako Douglas B. Green. Redaktor Journal of Country Music od 1974 do 1977, Green napisał do tej publikacji w 1978 roku obszerne studium „The Singing Cowboy: An American Dream”. Można je przeczytać w The Country Reader. Wydana w 1996 roku książka jest nadal w druku.

Powiązane artykuły

Uwagi

JJCampbell 28 kwietnia 2017:

Był album nagrany w latach 60-tych ?? Przez grupę

czołowych gwiazd country, w tym Johnny Cash. Były to piosenki o życiu wyjętego spod prawa Jessego Jamesa. Czy ktoś zna jego nazwę lub gdzie można go znaleźć, jeśli w ogóle.

Jim Dorsch (autor) z Aleksandrii w stanie Wirginia 18 stycznia 2012 r.:

Sprawdziłem, tylko 1:22! Obejrzałem starą wersję programu telewizyjnego, a następnie wymieniłem wersję Van Morrisona. Nie miałem pojęcia, że ​​Van śpiewa country, ale nie jest to zaskakujące.

Bill Russo z Cape Cod 18 stycznia 2012:

Gio, sprawdź "There Stands the Glass" Webba Pierce'a. Możesz to zobaczyć na youtube. Jedna z najlepszych piosenek country wszech czasów.

Jim Dorsch (autor) z Aleksandrii w stanie Wirginia 18 stycznia 2012 r.:

To są świetne ciekawostki! Dzięki za udostępnienie. Zdałem sobie sprawę, że Autry na początku kierował Rodgersem, ale wygląda na to, że chodziło o coś więcej.

Większość informacji o Walserze uzyskałam z Rough Guide, który jest świetną książką. Gorąco polecam jako doskonały przegląd muzyki country, z sekcjami na temat każdego podgatunku. Twoje zdrowie.

KF Raizor 17 stycznia 2012 r.:

Trzy ciekawostki. Po pierwsze, kiedy Gene Autry początkowo występował w WLS National Barn Dance w Chicago, był w istocie naśladowcą Jimmiego Rodgersa. Dopiero po tym, jak przeniósł się do Hollywood, aby zagrać w filmach, rozwinął dźwięk, który wszyscy poznali i pokochali od niego.

Po drugie, jeśli chodzi o Sons of the Pioneers, jednym z post-pierwotnych członków tego aktu był pan Ken Curtis, który później zagrał Festusa w „Gunsmoke”.

I wreszcie, kulminacją historii Texa Rittera jako zachodniego wykonawcy było prawdopodobnie nagranie utworu „High Noon (Do Not Forsake Me”), będącego motywem przewodnim filmu „High Noon”. Wykonał piosenkę podczas ceremonii rozdania Oscarów, kiedy piosenka otrzymała Oscara w 1953 roku.

I dziękuję BARDZO za wspomnienie Dona Walsera. Był prawdziwym oryginałem, a za jego muzyką bardzo brakuje!

Cudowne centrum, dzięki!

Jim Dorsch (autor) z Aleksandrii w stanie Wirginia 17 stycznia 2012 r.:

Dziękuję! Właściwie przez całe życie jestem fanem awangardowego rocka progresywnego i wiele się tego nauczyłem podczas badań. Powiedziałem bratu, że zaczynam się martwić, że teraz mogę rozpoznać głos Webba Pierce'a, kiedy go słyszę! Twoje zdrowie.

Bill Russo z Cape Cod 17 stycznia 2012:

Doskonała piasta. Dobra robota. Słucham C&W od ponad 50 lat i nigdy nie słyszałem o Jules Verne Allen czy Carlu Sprague. Dziękuję.