Spisu treści:
Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.
Wrażenia początkowe
Ciężki, szorstki i ciemny to przymiotniki, które przychodzą na myśl słuchając Staircases A Nundale. To wcale nie jest łatwa ani delikatna muzyka. Zamiast tego jest surowy, ostry i industrialny, z agresją i zagrożeniem przenikającym każdy aspekt EPki. Zwykle nie mam zwyczaju słuchania muzyki z tym uczuciem, ale uważam, że jest to dość trudne i dlatego jest dla mnie interesujące. Doceniam sposób, w jaki Nundale był w stanie wywołać we mnie niepokojące i mroczne uczucia za pomocą Staircases A .
Użycie głębokiego, growlującego i gęstego basu to pierwszy sposób, w jaki Nundale zaczął wywoływać we mnie uczucie podwyższonego lęku. Jest coś intensywnie zacienionego i niewygodnego w sposobie, w jaki bas zdaje się opadać w otchłań, wciągając słuchacza w te głębiny.
Innym sposobem, w jaki Staircases A generuje niepokojące uczucia, są ostre, zgrzytliwe dźwięki i wrażenie zniekształceń, które poruszają się w muzyce. Wszystko jest na granicy histerii, a poruszenie jest namacalne, gdy wszystkie te połamane, szorstkie dźwięki wcinają się w muzykę ponad ciężkimi basowymi cieniami, które poruszają się pod nimi.
Podział według ścieżki
W „Cosimaa” dominuje głęboki pomruk basu i szybki, pulsujący beat. Słychać drapanie, szorowanie, które ma owadzie wrażenie, a ostre, glitchy dźwięki syntezatora dodają poczucia zagrożenia. Cały utwór jest zaniepokojony wybuchami wysokich, wędrownych dźwięków i ogólnym poczuciem chaosu, który dominuje w całym pejzażu dźwiękowym utworu. Stwierdziłem, że chrząkające, zgrzytliwe tło utworu sprawiało, że czułem się zdenerwowany.
Poszarpany, glitchy charakter „DisformLL” sprawił, że utwór wydawał się szorstki i agresywny. To nie jest łatwa muzyka, z twardymi, mrocznymi i pokręconymi dźwiękami wbijającymi się w uszy słuchacza. To mroczna, szorstka i ciężka muzyka pełna bezładności i nieładu. Zatacza się i drży, potyka się i łamie, gdy tor się przesuwa. To jest muzyka, która nie prosi o nic i nic nie daje.
„Regress” jest pełen niezwykle głębokich dźwięków basowych i ostrych wybuchów wyższego hałasu. To nie jest muzyka melodyjna, ale opiera się na bitach, agresywnych dźwiękach i powtarzających się schematach, aby stworzyć ciemność, napięcie i poczucie zagrożenia. Czuje się jak atakowany przez roje owadów. W tle czai się coś głodnego i niebezpiecznego. Mimo że ostatni segment ma w sobie trochę więcej powietrza i przestrzeni, nadal wydaje się groźny.
Od Spinditty
Werdykt
Staircases A Nundale to muzyka, która była dla mnie wyzwaniem. To pozwoliło mi ocenić, co sprawia, że muzyka jest skuteczna i potężna. Jestem frajerem świetnej melodii i ciepła, więc nie mogę powiedzieć, że ustawiłbym Staircases A na regularną rotację. Jednak mogę uszanować sposób, w jaki stworzyli dźwiękowy krajobraz, który eksploruje ostrzejszy, mroczniejszy i bardziej pokręcony koniec spektrum muzyki elektronicznej.
