Chuck Berry: ikona amerykańskiego rock 'n' rolla

Harry od wielu lat jest pisarzem internetowym. Jego artykuły dotyczą muzyki, historii, kultury i wielu innych tematów.

Wychowanie w klasie średniej

Chuck i jego pięcioro rodzeństwa urodzili się i wychowali w północnej dzielnicy St. Louis, znanej jako Ville. Mając baptystycznego pastora jako ojca i dyrektora szkoły dla matki, Chuck miał dobrze zorganizowane i dobrze prosperujące wychowanie. W młodym wieku był również narażony na dobrą muzykę, ponieważ dwie jego siostry celowały w sztukach klasycznych, a on sam starał się podążać ich śladami.

Chuck był buntownikiem w liceum; on i kilku przyjaciół obrabowali kilka sklepów w Kansas City z bronią w ręku, a następnie ukradli samochód, aby uciec. Wkrótce potem grupa została zatrzymana, w wyniku czego Chuck trafił do stanowej szkoły poprawczej w pobliżu stolicy stanu, Jefferson City. Tutaj, przed ukończeniem edukacji, młody przestępca stał się częścią zespołu śpiewaczego, któremu pozwolono występować poza granicami poprawczaka.

„Mabellene” rozpoczyna muzyczną karierę Chucka Berry'ego

Po pobycie w poprawczaku w Missouri, Chuck zaczął pracować w montowni samochodów i poślubił Themettę „Toddy” Suggs, która pozostała jego żoną do dnia jego śmierci. Jako młody żonaty mężczyzna, Chuck podjął dodatkową pracę jako muzyk w zespole, gdzie był wystawiony na bluesa i sceniczną osobowość T-Bone Walkera.

Po spotkaniu z Muddy Watersem w 1955, Chuck Berry połączył wszystko, nagrywając „Mabellene” dla Chess Records. Piosenka szybko wspięła się na listy przebojów, a muzyczna kariera Chucka Berry'ego szybko wspięła się na szczyt.

A hity toczą się dalej

Po „Maybellene” pojawił się kolejny popularny hit, zatytułowany „Roll Over Beethoven”. W rzeczywistości to przełomowe nagranie było czułym kopnięciem w jego siostrę Lucy Ann, która, gdy były młodsze, spędzała tyle czasu przy rodzinnym pianinie, grając klasyczne numery, których młody Chuck nie miałby szans zagrać. Po „Roll Over Beethoven” pojawił się szereg niezwykle popularnych piosenek, w tym „School Days”, „Rock and Roll Music”, „Sweet Little Sixteen” i „Johnny B. Goode”. W tym czasie rock 'n' roll był w pełnym rozkwicie, a Chuck Berry był bardzo blisko punktu zerowego ruchu.

Powrót do więzienia

W 1959 roku Chuck Berry został oskarżony na podstawie Ustawy Manna o przetransportowanie 14-letniej rdzennej Amerykanki przez granice stanowe z nieprzyjemnymi uwagami. Po dwóch procesach i dwóch wyrokach skazujących Chuck Berry wrócił do więzienia (tym razem federalnego), gdzie odsiedział mniej niż dwa lata.

Po wydaniu Chuck wrócił do nagrywania przebojów, chociaż magia późnych lat pięćdziesiątych opadła. Na początku lat 60. takie hity jak „Nadine”, „No Specific to Go” i „You Can Never Tell” utrzymywały Chucka w oczach opinii publicznej. Potem przyszła kolej na brytyjską inwazję, która zdawała się ugruntować pozycję Chucka jako głównej siły w amerykańskiej muzyce, ponieważ Brytyjczycy często nagrywali covery piosenek Chucka Berry'ego lub pokazywali jego wpływ, kiedy tworzyli własną muzykę.