Bubba B the MC: kanadyjski profil artysty hip-hopowego

Karl jest długoletnim freelancerem, który pasjonuje się muzyką, sztuką i pisaniem.

Bubba B the MC dorastał z muzyką, która przenikała jego życie. Był trzecim z czwórki dzieci i z pewnym marginesem najmłodszym. Od najmłodszych lat jego uszy wypełniała muzyka i słowa. Wskazuje: „Byłem w wyjątkowej sytuacji, ponieważ moja mama śpiewała mi jako niemowlę. Później dowiedziałam się, że zanim została gospodynią domową, była pisarką, poetką i śpiewaczką”.

Jego rodzeństwo i ojciec również pomogli ukształtować jego muzyczny krajobraz. B mówi: „Miałem dwoje starszego rodzeństwa, znacznie starszego ode mnie. Kiedy miałem świadomość i zrozumienie, oni już grali na instrumentach. Mój tata grał również na gitarze rytmicznej w zespole soca/calypso, więc to właśnie stąd wziął się dla mnie rytm”.

Ojciec B był monterem rur i spawaczem, który pomagał budować infrastrukturę naftową w Północnej Albercie „spawanie po spawaniu”, więc nie było go przez większość dzieciństwa B. Kiedy wracał do domu w weekendy, zwłaszcza w soboty, grał muzykę. Dodaje: „Soboty były jego czasem dekompresji. Grał kilka płyt. Miał światowej klasy domowy system audio i grał wszystkie dobre rzeczy. Zagrał Smokeya Robinsona, Temptations i Miracles. Grał soul, R&B i muzykę ruchu praw obywatelskich”.

Podczas gdy to wszystko się działo, starszy brat B zajął się wczesną muzyką hip hop i rap. Nauczyłby go nowych ruchów tanecznych, a B spędzał godziny ćwicząc różne blokady i przerwy. Kontynuuje: „Kilku nauczycieli w szkole chciało, żebym nauczył młodsze dzieci ruchów tanecznych w porze lunchu, więc zacząłem zajmować się choreografią i uczyć dzieci różnych ruchów i jak je wszystkie połączyć”.

Jest jedno wydarzenie, które pomogło ukształtować jego tożsamość jako artysty hip-hopowego. Był w samochodzie z ojcem i siostrą po rodzinnej wycieczce. mówi B. „Moja młodsza siostra siedziała na tylnym siedzeniu, mój tata prowadził, a ja siedziałem na przednim siedzeniu obok mojego taty. Grał piosenkę Whodiniego Freaks Come Out at Night. Miał ten rowek, który był tak ciasny. Spojrzałem na mojego zwykle skromnego ojca, a on pukał w dłonie i wciskał się w to. Spojrzałem wstecz na moją siostrę, która jest o pięć lat młodsza ode mnie i siedzi na tylnym siedzeniu i kiwa głową. Zdałem sobie sprawę, że były trzy pokolenia, wszystkie o różnym sposobie myślenia, wszystkie w jednym rytmie. Hip hop miał taką moc!”

B pracował na wszystkich poziomach przemysłu muzycznego, od DJingu przez radio do pisania rymów. Początkowo zaczynał jako imprezowy MC. Wyjaśnia: „Byłem facetem, do którego ludzie dzwonili, gdy impreza była do niczego i musieli przenieść ją na wyższy poziom. To było świetne i bardzo mi się to podobało. Podobała mi się moc, kontrola i uznanie dla mojej formy sztuki, która może być wykorzystana w ten sposób.”

Kiedy przeniósł się do radia, zwrócił uwagę na trend, który go niepokoił. B mówi: „Otrzymywałem wiele próśb i zacząłem czuć, że wielu naszych słuchaczy nie było dorosłych, to byli młodzi ludzie. Zdałem sobie sprawę, że wiele muzyki, która wychodziła, nie miało tak naprawdę pozytywnego przesłania. Powiedziałbym, że w całej mojej karierze 98,9 procent mojej muzyki było pozytywne lub zawierało jakieś inspirujące przesłanie. Nie mówiłem o „dziewczynach z dużymi łupami”. Moja muzyka rzeczywiście miała treść i teksturę.”

Od Spinditty

Dodaje: „Zadzwoniły do ​​mnie dzieci i prosiły o piosenki, które były dla nich całkowicie nieodpowiednie. Chciałem zapewnić dzieciom piosenki, do których mogą się zwrócić, które pomogłyby im poczuć pewnego rodzaju pozytywność. Moja muzyka była również dla rodziców tych dzieci. Chciałem stworzyć coś, co będzie miało dla nich wpływ.”

Pisanie rymów zaczyna się od obserwacji lub doświadczenia dla niego. B mówi: „Pomyślę o tym, co powiem mojemu dziecku jako rodzic na ten temat lub jak wyjaśnię to grupie dzieci. Potem zaczynam od zera. Będę miał pomysł na melodię, linię basu lub perkusję, a potem zbuduję refren, zbuduję zwrotki, dopracuję go, a potem przyniosę do studia i odłożę.

Jednym z wyzwań, które B. wymienia w swojej karierze, jest wpływ Ameryki na kanadyjski przemysł muzyczny. Mówi: „Funt za funt, dolar za dolara Kanada bije znacznie powyżej naszej wagi. Najlepiej sprzedającym się artystą country wszechczasów jest Kanadyjczyk, jeden z największych współczesnych artystów dorosłych wszechczasów pochodzi z Kanady. Powinniśmy inwestować w branżę, którą mamy tutaj, nie powinniśmy eksportować naszych artystów i naszych dzieł sztuki do Stanów Zjednoczonych tylko po to, aby uzyskać jakieś uznanie lub afirmację tutaj na naszym froncie.

Szerszym wyzwaniem było stworzenie rodzimej sceny hip-hopowej w Kanadzie. B wyjaśnia: „Zostałem wezwany przez CRTC do przemawiania w imieniu artystów z Calgary i społeczności hip-hopowej. Byłem jednym z powodów, dla których Standard Radio otrzymało pierwszą licencję stacji radiowej hip hop w Kanadzie. Wierzyłem, że mamy wystarczająco silną społeczność w Kanadzie, aby mieć markę stacji radiowych, które zaspokajają lokalną muzykę hip-hopową/R&B, która koncentruje się na tworzeniu tożsamości narodowej i wibracji narodowej”.

Niestety, wskazuje B, Kanada nadal nie ma całodobowej stacji radiowej hip-hopowej/R&B/miejskiej. Mówi: „To smutne, ponieważ wszyscy ci niesamowici artyści pracują nad tyłkami i sprzedają płyty, ale nie mamy domowej stacji, która nas wspiera”.

W tej chwili przyszłość jest dla niego „szeroko otwarta i podniebna”. B mówi: „Trzebię sobie własny pas. Moja marka się rozwija. Zastanawiam się nad sposobami uzyskania pozytywnego nastawienia, moich piosenek i moich inkluzywnych obrazów przed jak największą liczbą oczu poprzez występy na żywo, warsztaty i trasy koncertowe. Chcę zapewnić światło dla ludzi, którzy są oderwani i pozbawiony praw obywatelskich”.

B jest teraz w kreatywnej przestrzeni, więc nie słucha wielu innych artystów, którzy mogliby na niego wpłynąć. Kreatywną energię odnajduje w innych dziedzinach. Wyjaśnia: „Robię dużo głębokiej wody biegającej w celu oddychania i cardio, odpoczywam, medytuję, czytam, słucham rzeczy, które zrobiłem w przeszłości, aby zobaczyć, jak mogę je przerobić i przerobić”.

Przede wszystkim lubi łączyć się z grupą demograficzną, którą jego muzyka i dzieła sztuki mają tendencję do inspirowania i wywierania wpływu; rodziny, dzieci i rodzice. Wyjaśnia to w ten sposób: „Teraz, gdy jestem ojcem niesamowitej „hiper-świadomej swojego otoczenia”, małej osoby, jeszcze bardziej skupiłem się na celu, a zwłaszcza na najlepszym przekazie i przykładzie dla następnego pokolenia muzycy i artyści nadchodzący, jak to możliwe.”