Wykonawcy Woodstock: Creedence Clearwater Revival

Rockin’, zanim zdążyła chodzić, Kaili jest winylowym ogarem, który zna słowa każdej piosenki po 1960 roku.

Odrodzenie Creedence Clearwater (CCR)

Clifford otrzymał zawiadomienie o powołaniu w tym samym roku co John, a także udało mu się uniknąć Wietnamu, wstępując do Straży Przybrzeżnej. W 1968 roku on również zakończył swoją służbę, więc zespół mógł skupić się w pełnym wymiarze godzin na muzyce. Rozpoczęli wyczerpujący harmonogram pisania i prób oraz grania koncertów w rejonie Zatoki San Francisco. Ich pierwszy LP, Creedence Clearwater Revival, ukazał się 28 maja 1968 roku. Album zawierał zszywki CCR, takie jak „Suzie Q” i „I Put a Spell On You”. Obie te piosenki znalazły się na listach przebojów, a "Suzie Q" znalazła się na 11. miejscu w czerwcu. Jeśli kochasz ten zespół, zremasterowana wersja tego LP zawiera dwa utwory nagrane na żywo w The Fillmore, a także dwa dodatkowe utwory, których nie ma na oryginalnym albumie, w tym świetny cover „Before You Accuse Me”.

Z solidnym LP za pasem, rozpoczęli pracę nad kolejną w 1968, kiedy nie byli w trasie. Jeśli było coś, w czym ten zespół się wyróżniał, to wydawanie singli. Może to pozostałość z ich czasów jako Golliwogs. W każdym razie wydali singiel po singlu. W styczniu 1969 wydali „Proud Mary” ze stroną B „Born on the Bayou”. W kwietniu był to „Bad Moon Rising”, ze stroną B „Lodi”. W lipcu wyszła „Green River” z „Commotion” na drugiej stronie. Wszystkie były hitami, z "Proud Mary", "Bad Moon Rising" i "Green River" wszystkie osiągnęły drugie miejsce na liście Billboard w 1969 roku. Albumy "Bayou Country" i "Green River" zostały wydane w tym samym roku jako dobrze. Nie można było włączyć radia, nie słysząc czegoś z CCR.

W lipcu 1969 roku pojawili się na The Atlanta Pop Festival, dzieląc się rachunkiem w dniu otwarcia z Bookerem T. & The MG's, Canned Heat, Chicago i Grand Funk Railroad. Byli w drodze do Woodstock.

"Szkoda, że ​​wróciłem na zalewisko

Rollin' z jakąś królową Cajun

Chcąc być szybkim pociągiem towarowym

Tylko choogling w dół do Nowego Orleanu…”

CCR wykonuje „Born On the Bayou” na Woodstock

Zestaw Woodstock Credence Clearwater Revival

CCR wisiał za kulisami, czekając, aż Grateful Dead w końcu włoży kulę do ich zestawu. Była 12:30, kiedy CCR w końcu wkroczyło na scenę. Do tego czasu wielu festiwalowiczów wędrowało z powrotem na swoje obozowiska, aby się trochę przespać. Ich strata. Wyobraź sobie, że budzisz się, gdy John warczy „Born on the Bayou”, czyli piosenkę, którą rozpoczęli. Prawdopodobnie wystraszył się tym jednym z kilku zmienionych w myślach ludzi.

Podążyli za tym z „Green River”. Uderzenie za uderzeniem. Tempo wzrosło, a zespół był zwarty. „Dziewięćdziesiąt dziewięć i pół (nie zrobię tego), „Zamieszanie”, „Bootleg”, „Wschodzący zły księżyc” i „Dumna Mary”. W końcu nieco zwolnili tempo i pozwolili na trochę więcej improwizacji w „Zaczarowałem cię” i „Noc to właściwy czas”. Ostatnim numerem miał być „Keep on Chooglin”, który zawierał solo na harmonijce trwające ponad dziewięć minut. Ale publiczność chciała więcej, a ich bis „Suzy Q” zamienił się w jeden wielki jam. Była już prawie 1:30 w nocy.

John Fogerty uważał, że ich zestaw był słabszy tego wieczoru. Wielu widzów nie zgodziło się z tym, nazywając go jednym z najlepszych setów całego festiwalu.

CCR podczas występu „Green River” na Woodstock

Życie po Woodstock

Podobnie jak w 1969, CCR wydawało się być wszędzie w 1970. W styczniu tego roku wydali kolejny dwustronny singiel „Travelin' Band” i „Who'll Stop the Rain”. Wzmocnieni sprzedażą płyt, wyruszyli w swoją pierwszą trasę po Europie w kwietniu 1970 roku, gdzie wykonali „Up Around the Bend” i „Run Through the Jungle”, dwie piosenki napisane przez Johna i nagrane przez zespół tuż przed wyjazdem w trasę. . Te utwory pojawiły się na piątym studyjnym albumie zespołu, Cosmo's Factory. Wydany w sierpniu 1970 LP był ich najlepszym z dotychczasowych, osiągając upragnione pierwsze miejsce na liście albumów Billboard. To fantastyczny album, a zremasterowana wersja zawiera świetny materiał bonusowy, w tym wersję na żywo „Up Around the Bend” i wersję „Born On the Bayou” z udziałem Bookera T. & The M.G.

Ale w zespole nie wszystko było dobrze. Pod koniec 1970 roku Tom Fogerty miał już dość. Niekończące się koncertowanie było tylko częścią tego, większym problemem była kontrola jego brata Johna nad wszystkim, co robił zespół. John podejmował decyzje dotyczące ich piosenek, występów, dochodów, a wszystko to bez konsultacji z innymi. Był perfekcjonistą i nie chciał zmieniać ich szczególnego brzmienia, pozwalając drugiemu członkowi na większą swobodę. Wszyscy inni byli świetnymi muzykami, ale John był wyraźnie gwiazdą. Tom odszedł i przez pewien czas zespół działał jako trio. John w końcu ustąpił i pozwolił Cliffordowi i Cookowi współtworzyć piosenki. Koncertowali w 1971 i 1972, a swój ostatni album wydali jako zespół w kwietniu 1972. Formalnie rozwiązali się w październiku 1972.

Kłopoty prawne i finansowe miały prześladować członków zespołu przez wiele lat. Suity i kontr-suity z Fantasy Records i Saul Zaentz, a także wśród samych członków zespołu, pochłonęły zbyt wiele czasu i energii. Jak wielu wschodzących artystów tamtych czasów, Fogerty zrzekł się praw do swoich piosenek, a Fantasy wielokrotnie licencjonowało ich wykorzystanie w celach komercyjnych. Niestety, Tom zmarł w 1990 roku, więc nigdy nie widział rozwiązania większości z tych pozwów cywilnych.

Od Spinditty

Kiedy Fantasy zostało ostatecznie sprzedane Concord Records w 2004 roku, Concord w końcu dotrzymał kontraktowych obietnic, które Zaentz złożył chłopakom dziesiątki lat wcześniej. Zaczęli płacić zespołowi wyższe tantiemy od sprzedaży. Dali również Johnowi coś wartego więcej niż cokolwiek; własność jego wczesnych piosenek..

CCR „Biegnij przez dżunglę”

Gitary Johna Fogerty'ego

Chociaż John nie pojawia się na liście 100 najlepszych gitarzystów wszechczasów magazynu Rolling Stone, pojawia się na 72 miejscu ich listy 100 najlepszych piosenkarzy i 40 na ich liście autorów piosenek. Myślę, że wszyscy możemy się z tym zgodzić.

John wciąż posiada dosłownie setki gitar. Fogerty uwielbiał gitary Gibsona, a jedną z gitar, których John używał w Woodstock, przynajmniej w „Bad Moon Rising”, był Gibson Les Paul lub „Black Beauty”. Miał też ze sobą świetnego Rickenbackera. Zobacz „Pięć faktów muzycznych” poniżej, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.

Sześć muzycznych faktów o odrodzeniu Credence Clearwater

Uwagi

Kaili Bisson (autor) z Kanady w dniu 18 maja 2019 r.:

Cześć Mel,

Dziękuję Ci! Zgadzam się, Swamp rock = CCR, żadnych innych pretendentów :-)

Mel Carriere ze Snowbound iw dół w Północnym Kolorado 17 maja 2019 r.:

Jak można uzyskać większą dychotomię niż San Francisco Bay Area i Bayou? Jednak tym chłopcom udało się to do tego stopnia, że ​​kiedy mówią o Swamp Rock, myślisz TYLKO CCR. Świetny artykuł.

Kaili Bisson (autor) z Kanady 17 maja 2019 r.:

Cześć Pamelo,

Byli świetnym zespołem, prawda? I pomyśleć, że stworzyli całą tę fantastyczną muzykę w stosunkowo krótkim czasie. Fogerty jest tak utalentowany.

Kaili Bisson (autor) z Kanady 17 maja 2019 r.:

Cześć Patty,

Wygląda na to, że twój współpracownik był odpowiednikiem CCR „Deadhead”. Napisanie tego przyniosło mi również wiele wspaniałych wspomnień. :-)

Pamela Oglesby ze Słonecznej Florydy 17 maja 2019 r.:

To jeden z moich ulubionych zespołów z tamtych czasów. Fogerty to oczywiście świetny muzyk. Nadal od czasu do czasu słucham ich muzyki. Naprawdę podobało mi się czytanie o historii tych muzyków i Creedence Clearwater.

Patty Angielski MS z USA i Asgardii, Pierwszego Kraju Kosmicznego 16 maja 2019 r.:

Pamiętam Creedence Clearwater Revival i młodą kobietę u mojego pierwszego pracodawcy, która chodziła na wszystkie ich koncerty, jakie tylko mogła. Dzięki za te wspomnienia! Jakoś najlepiej pamiętam "Born on the Bayou".

Kaili Bisson (autor) z Kanady 16 maja 2019 r.:

Cześć John,

Ja też jestem wielkim fanem i mam cały mój stary winyl plus kilka nowszych płyt CD.

Nie jesteś sam w tym, że nie wiesz, że CCR był na Woodstocku. Oryginalne wydanie filmu Woodstock z 1970 roku jest tym, co wielu ludzi uważa za cały koncert. Było tak wiele zespołów, które nigdy nie znalazły się w filmie lub ścieżce dźwiękowej z tego czy innego powodu.

Byłem zachwycony, gdy przeczytałem, że John odzyskał prawa do swoich piosenek i że znowu miał w swoim posiadaniu swojego ukochanego Rickenbackera. Niektórzy nazywają Johna kontrolującym; dla innych jest perfekcjonistą. Kimkolwiek jest, z pewnością stworzył kilka niezapomnianych melodii :-)

Kaili Bisson (autor) z Kanady 16 maja 2019 r.:

Cześć rozkwitać,

Tak się cieszę, że ci się podobało. Uwielbiam ten zespół i ostatecznie podzieliłem artykuł na dwie części (zaoszczędziłem trochę materiału na inny dzień). Tak samo zmagałem się z nadchodzącym artykułem o Janis… Kocham tę panią i jest tak dużo materiału!

John Hansen z Gondwana Land 16 maja 2019 r.:

Kocham miłość miłość Credence Clearwater Revival, Kaili. Nie wiedziałem też, że grali na Woodstocku. Widziałem film dokumentalny o ich trudnościach finansowych, zhańbionych kontraktami ustnymi itp. io Johnie walczącym o prawa do swoich piosenek. Dla mnie jest świetnym piosenkarzem i autorem piosenek, choć wydaje się, że kontrolował, i było smutno, gdy zespół się rozpadł. Dzięki za udostępnienie.

Rozkwitać mimo wszystko z USA 16 maja 2019 r.:

Bardzo podobał mi się ten artykuł ze względu na szczegóły dotyczące tej grupy. Jak niesamowite jest to, że pierwsza gitara Fogerty'ego pochodzi od Searsa, a jego żona była w stanie wyśledzić gitarę Woodstock. Naprawdę nie mogę się doczekać artykułu Janis Joplin. Ona jest prawdziwym faworytem.