Wykonawcy Woodstock: Jimi Hendrix

Rockin’, zanim zdążyła chodzić, Kaili jest winylowym ogarem, który zna słowa każdej piosenki po 1960 roku.

Hendrix wykonuje „Purple Haze” na Woodstock

To ja muszę umrzeć, kiedy nadejdzie czas, żebym umrzeć, więc pozwól mi żyć tak, jak chcę.

- Jimi Hendrix, „Oś: odważna jak miłość”

Woodstock Jimiego

Gdy Jimi i jego zespół weszli na scenę, tylko około jedna trzecia oryginalnego tłumu była nadal na miejscu festiwalu. Jakie mieli szczęście. Legendarny już dwugodzinny set był jednym z najdłuższych, jakie Hendrix kiedykolwiek grał i wyprodukował piosenki, które stały się symbolami nie tylko Woodstock, ale także samych czasów.

W Woodstock Hendrixa wspierali Billy Cox (bas), Larry Lee (gitara rytmiczna, wokal), Mitch Mitchell (perkusja) oraz Juma Sultan i Gerardo „Jerry” Velez (kongi). Jeden z największych zespołów Jimiego, Gypsy Sun, jak się okazało, był tylko tymczasowym zespołem. Jimi grał zarówno z Coxem, jak i Lee na początku swojej kariery, a Mitchell był częścią Experience. Prawda jest taka, że ​​nie mieli czasu na odpowiednie próby przed Woodstock, a jedynym powodem, dla którego plan nie był kompletną katastrofą, było to, że Jimi był tak dominującą postacią i wspaniałym, wspaniałym artystą.

Setlista była mieszanką dobrze znanych piosenek Experience i nowego materiału. Otworzyli set z "Message to Love", a następnie przeszli do "Hear My Train a-Comin'". Następny był „Spanish Castle Magic”, a następny był „Red House”, przebój The Experience. Piosenka po piosence, niektóre jak „Foxy Lady” i „Fire” są bardzo dobrze znane publiczności, podczas gdy inne, jak „Mastermind”, „Lover Man”, „Jam Back at the House”, „Izabella” i „Gypsy Woman” nie zostały wydane w czasie Woodstock, a więc zupełnie nowe dla festiwalowej publiczności.

Jimi Hendrix w wykonaniu Star Spangled Banner na Woodstock

Wszystko, co zrobiłem, to zagrałem. Jestem Amerykaninem, więc w to zagrałem.

- Hendrix, zapytany o The Star Spangled Banner, w programie The Dick Cavett Show miesiąc po Woodstock.

Od Spinditty

Star Spangled Banner w rzeczywistości nie był odtwarzany samodzielnie, ale był częścią mikstury piosenek trwających ponad 30 minut, w tym „Voodoo Child (Slight Return”), „Stepping Stone”, „Purple Haze” i czegoś, co stało się znany jako „Woodstock Improvisation”, który Jimi grał bez akompaniamentu. Kiedy reszta zespołu dołączyła ponownie, kontynuowali swój ostatni numer, „Villanova Junction”.

Przez cały występ Jimi niemal przepraszał za luźną atmosferę nowo powstałego zespołu. Próbował załatwić sprawy, dając tłumowi coś specjalnego. Na nagraniu z koncertu można usłyszeć, jak mówi „OK, teraz się z nas nie śmiej. Spróbujemy tej jednej piosenki zatytułowanej „Valleys of Neptune…” O nie, zapomniałam jej słów, zapomniałam słów tego! Nie mogę tego zrobić." Zamiast tego Jimi dał tłumowi coś, o czym wiedział, że chcieli usłyszeć: „Hej Joe”.

Gypsy Sun występował tylko dwukrotnie więcej jako zespół przed rozwiązaniem.

Pięć faktów muzycznych

Uwagi

Kaili Bisson (autor) z Kanady 19 sierpnia 2019:

Witam Flourish i dziękuję za pozytywne opinie. Mam tak wiele dodatkowych materiałów i co prawda spieszyłem się, aby w weekend opublikować ostatnie dwa artykuły na temat Woodstock.

Rozkwitać mimo wszystko z USA 19 sierpnia 2019:

Świetny artykuł! Jego występ jest przykładem na to, by zostać do końca koncertu. Podoba mi się, jak przedstawiasz fakty i opisy, których nie znajdziesz w innych miejscach.

Kaili Bisson (autor) z Kanady 16 sierpnia 2019:

Dziwne, czyż nie Wesman? Jego menedżer musiał być wtedy trudniejszym negocjatorem. Santana podobno dostała 750 dolarów.

Wesman Todd Shaw z Kaufman w Teksasie 16 sierpnia 2019 r.:

Był tam najlepiej opłacanym wykonawcą, co było imponujące, biorąc pod uwagę, jak wiele innych wykonawców miało znacznie bardziej ugruntowaną karierę. Jak Kto. Trudno mi sobie wyobrazić, jak mogliby znieść brak zapłaty przynajmniej tak dobrze, jak Jimi i spółka, biorąc pod uwagę, że byli całkiem bliskimi przyjaciółmi, a Hendrix był stosunkowo nowy.

Ale z drugiej strony, nie byłem wtedy blisko urodzenia, więc nie mam pojęcia, jak gorący był jego ogień i gdzie w łuku sławy znajdowali się wtedy inni.