David Gilmour i Fender Stratocaster

Wesman Todd Shaw zaczął grać na gitarze w wieku 12 lat. Niczego nie kocha bardziej niż podnosić jedną i szarpać za struny.

Styl gry Davida Gilmoura

Byliśmy świadkami i cieszyliśmy się erą shred grania na gitarze, i nie wybijamy wielkich tego stylu, ale Gilmour potrafi wybić wiatr prosto w słuchacza jedną nutą. Przykłady tej skłonności do doprowadzania do łez przy mniejszej ilości nut niż ktokolwiek inny można znaleźć w przykładach takich jak piosenka Comfortably Numb , która została uznana za czwartą największą solówkę gitarową wszechczasów przez czytelników magazynu Guitar World.

Jest o wiele więcej znanych solówek Gilmoura, które ludzie rozpoznają, gdy tylko usłyszą choćby jedną nutę. Ci z nas, którzy mają bardziej wyszkolone lub wytrawne uszy, mogą niemal natychmiast rozpoznać grę Davida, nawet jeśli po raz pierwszy słyszymy coś o jego grze. Jak scharakteryzować tak kultowy styl gry?

Cóż, David stawia na bardzo duże brzmienie, ale proste riffy. Bardzo lubi używać dźwięcznych akordów do ambientowych tekstur, a jego solówki są po prostu odważne. Nigdy nie gra szybko. Bardzo lubi duże podgięcia strun, ręczne vibrato oraz zsynchronizowany drążek tremolo Stratocaster. Przez cały czas ma w zanadrzu fleksje warte pół stulecia i przez cały czas jest do swojej dyspozycji.

David Gilmour nie gra wyłącznie na Fender Stratocaster, ale ogólnie rzecz biorąc, dźwięk gitary Pink Floyd to dźwięk niesamowitego pana Gilmoura i jego Stratocaster.

Fender Custom Shop David Gilmour Signature Stratocaster NOS

Cały przemysł reliktowy z gitarami to świetna rzecz dla tych, którzy go kochają. Absolutnie podziwiam kunszt w perfekcyjnym odtworzeniu gitary ze wszystkimi wgnieceniami i rysami, ale takie rzeczy są bardzo drogie, a poza tym, kiedy kupuję nową gitarę, chcę, żeby wyglądała jak zupełnie nowa. To prowadzi nas do wersji NOS Gilmour Stratocaster, ponieważ jest to gitara odtworzona na podobieństwo Davida, ale ta jest bez wgnieceń i zadrapań.

Ta gitara jest jeszcze daleka od przystępnej ceny. Kosztuje to ponad pięć tysięcy dolarów. Zastanawiasz się nad tym i zdajesz sobie sprawę, że prawdopodobnie mógłbyś kupić pięć dobrych Stratocasterów za tę kwotę. Możesz także wrzucić kilka niestandardowych przetworników i poprosić kogoś o wykonanie wymyślnego okablowania, aby uczynić go podobnym do tego. Z drugiej strony są ludzie, którzy mają wystarczająco dużo gotówki, aby po prostu kupić. Czapki z głów dla tych błogosławionych dusz, jak sądzę.

Jest jedna rzecz dotycząca tych gitar, na którą należy zwrócić uwagę. Ludzie mówią o nich jak o Świętym Graalu i rozumiem to. Całkowicie rozumiem miłość do sprzętu i miłość do Gilmoura. Ale analizując specyfikacje, musisz mieć pewność, że poradzisz sobie z okrągłym promieniem podstrunnicy, jaki mają te gitary. Dzisiejsi gracze są coraz bardziej przyzwyczajeni do płaskich podstrunnic, a to nie jest jeden z nich. Więc prosiłbym kogoś, aby absolutnie spędził trochę czasu z jedną z tych gitar, zanim wstaniesz, i wydał pięć tysięcy dolarów na jedną.

Fender Custom Shop David Gilmour Stratocaster Funkcje NOS

Młody David Gilmour i dołączanie do Pink Floyd

Chociaż rodzice Davida Gilmoura nie byli zatrudnieni w muzyce, zachęcali syna do muzykowania. Jego rodzice byli osobami bardzo intelektualnymi, ojciec zoologiem, matka nauczycielką i montażystką filmową. Widać, jak David odziedziczył zdolność angażowania się w tworzenie tak masywnych i intelektualnych dzieł sztuki, jak albumy Pink Floyd.

Młody David był muzycznie poruszony Rock Around the Clock Billa Haleya oraz muzyką Elvisa Presleya i Everly Brothers. David pożyczał gitarę od sąsiada, ale nigdy nie oddawał jej właścicielowi. Nauczył się gry na gitarze, korzystając z książki wielkiego Pete'a Seegera, aw szkole, w wieku jedenastu lat, poznał nieżyjącego już Syda Barretta i Rogera Watersa.

Słyszałeś o płaceniu składek lub cierpieniu za swoją sztukę? David zrobił to jako młody mężczyzna. On i Syd Barrett jeździli na autobusach. W 1965 roku obaj i inni podróżowali po Hiszpanii i Francji, grając piosenki The Beatles na rogach ulic. David stał się tak niedożywiony, że musiał zostać hospitalizowany.

Syd Barrett rozstał się z Davidem i założył Pink Floyd bez Davida w grupie. Magnes i geniusz, jakim był wtedy Syd Barrett, był czymś nie do opisania dla tych, których tam nie było, ale smutna opowieść o tym, co się wydarzyło, stała się legendą w muzycznych dziejach. Syd Barrett był początkującym schizofrenikiem i nadużywał substancji psychodelicznych do tego stopnia, że ​​stał się niespójny.

Jedynym sposobem, w jaki zespół mógł kontynuować, było zastąpienie Syda Barretta, a za skrzydłami czekał David Gilmour. Może nikt nigdzie nie miał takiego twórczego geniuszu, jaki kiedyś miał Barrett, ale David Gilmour miał opanowany i oddany umysł, a razem z Watersem, Masonem i Wrightem mieli między sobą wystarczająco dużo błyskotliwości, by stworzyć rzeczy na wieki. To, co się wydarzyło, to muzyka, która może nigdy nie umrzeć.

Nadzieja na przyszłość Pink Floyd

Teraz z ognistym Rogerem Watersem jako głównym autorem tekstów i konceptualnym liderem zespołu, Pink Floyd stałby się niezrównanym zespołem, którego progresywna i psychodeliczna muzyka byłaby kochana na całym świecie. Mistrzowie koncepcyjnych albumów, które zabrały słuchacza daleko od miejsca, w którym siedział, sprzedali ponad dwieście pięćdziesiąt milionów płyt.

Ten rodzaj sukcesu i osoby mogą rozwinąć duże ego. Roger Waters został przez niektórych opisany jako tyran. Cóż, udało mu się zastraszyć Richarda Wrighta z grupy, a ostatni album Pink Floyd z udziałem Rogera Watersa równie dobrze mógł być solowym albumem Rogera Watersa. Waters sam opuści grupę, Wright wróci, a Gilmour przejmie ster. Były procesy sądowe i gorzkie spory, ale Pink Floyd walczył dalej.

Zarówno Waters, jak i Gilmour mieli wspaniałe kariery solowe. Świetny album Watersa Amused to death był politycznym tour de force. Pierwszy solowy album Davida Gilmoura, zatytułowany po prostu David Gilmour, był złotą płytą, którą osobiście zawsze bardzo lubiłem.

Tak jak teraz w 2018 roku, Syd Barrett już dawno zmarł, a Richard Wright również zmarł. Nick Mason, Roger Waters i David Gilmour są całkiem zdrowi i bardzo aktywni. Ich ostatni wspólny koncert wypadł dobrze, być może jest nadzieja na przyszłość.

My, jako zagorzali i kochający fani, mamy nadzieję, że ich serca nie będą przesłonięte chmurami i być może uda im się zebrać razem na ostatnią podróż na ciemną stronę księżyca. Dziękuje za przeczytanie.