Sterling by Music Man Signature Guitars: Steve Lukather vs. John Petrucci

Wesman Todd Shaw zaczął grać na gitarze w wieku 12 lat. Niczego nie kocha bardziej niż podnosić jedną i szarpać za struny.

John Petrucci jest mistrzem progresywnej gitary metalowej

Niemal każda osoba, która w pewnym momencie zacznie grać na gitarze elektrycznej, pokocha bardzo szybkie granie. Zawsze fajnie jest zobaczyć, jak ktoś po prostu rozrywa podstrunnicę z rewelacyjną szybkością. Cóż, kiedy myślisz o ludziach, którzy mają całkowicie ponadprzeciętną zdolność do latania przez progi, Petrucci musi znajdować się na szczycie każdej listy.

Tak płodna jest jego szybkość i tak sprawna jest synchronizacja między jego dwiema rękami, że alternatywne wybieranie szybkości uderzeń Johna stało się źródłem humorystycznych memów w sieci. Nie zapominajmy jednak, że John jest także autorem tekstów, wokalistą i producentem nagrań.

Trasa G3 trwa już od lat. Jest to trasa z udziałem Joe Satrianiego, który uczył gry na gitarze tak wielu wspaniałych ludzi, oraz Steve'a Vaia, jego najsłynniejszego ucznia. Trzecie miejsce w składzie to ktoś zaproszony, a nikt nie jest zapraszany częściej niż John Petrucci.

Tak więc Petrucci jest uważany przez dwóch najlepszych z najlepszych za tego, kto jest z nimi. Kiedy temat jest zawężony do czysto heavy metalowej gry na gitarze, książka Joela McIvera z 2009 roku, dotycząca stu największych metalowych gitarzystów, wymienia Johna na drugim miejscu po Dave'm Mustaine'ie.

John jest Amerykaninem włoskiego pochodzenia, który dorastał w Nowym Jorku. Najczęściej kojarzony z prog metalowym zespołem Dream Theater, który założył wraz z kohortami i przyjaciółmi, ale jest też członkiem Liquid Tension Experiment. Był gościnnie na wielu innych nagraniach innych.

Nie trzeba patrzeć na wiele zdjęć, żeby przekonać się, że Petrucci nie tylko spędza cały swój czas na muzyce. Najwyraźniej bardzo często pompuje trochę żelaza. Wydaje się, że przez lata ma przed sobą świetlaną muzyczną przyszłość.

The Sterling by Music Man JP100D Podpis Johna Petrucci

Ta gitara Sterling By Music Man John Petrucci wygląda bardzo podobnie do gitary Steve'a Lukathera, ale ten wygląd to tylko wygląd, ponieważ jest to bestia o innej naturze. Korpus tej gitary jest z mahoniu, więc jej charakter będzie się znacznie różnić. Chcę, aby wszyscy zrozumieli, że mahoń staje się coraz trudniejszy do zdobycia, a rzeczywistość jest taka, że ​​prędzej czy później mahoń będzie materiałem ograniczonym.

A co z mahoniem jako drewnem rezonansowym? Gibson używa mahoniu w swoich gitarach elektrycznych typu solid body, odkąd większość z nich została pierwotnie stworzona. Oczywiście Fender również używa mahoniu, ale w większości jest to coś bardziej związanego z gitarami w stylu Gibsona. Właściwości tonalne mahoniu w gitarach elektrycznych są takie, że średni zakres jest bardzo preferowany, a wyższe częstotliwości mogą być bardziej przytłumione przy jego użyciu. Gęsty i ciężki, masz tendencję do wyczuwania mahoniu na ramionach. Ramiona Petrucciego są takie, że nie jest to problemem.

Wiele osób uważa, że ​​gitary mahoniowe, nawet elektryczne, brzmią coraz lepiej z biegiem czasu. To samo odnosi się do większości gatunków drewna, ale być może pomysł jest bardziej wszechobecny w przypadku mahoniu. Ta rzecz nawet nie wygląda jak mahoń, co daje? To top z forniru z drewna koa. Ta sama gitara jest również dostępna z blatem z forniru klonowego. Niezależnie od tego, czy chcesz koa, czy klon, reszta gitary jest dokładnie taka sama.

Znowu mamy klonową śrubę na gryfie i palisandrową podstrunnicę. Ta podstrunnica ma jednak 24 progi, co czyni ją dwuoktawową deską. To wyjątkowo płaska podstrunnica. Czy nie wszystkie są płaskie? Nie, w rzeczywistości żaden z nich nie jest naprawdę płaski, ale ten ma promień 16 cali i jest znacznie bardziej płaski niż typowa podstrunnica do gitary elektrycznej. O co chodzi? Ludzie, którzy uwielbiają grać na gitarze w stylu shred, podobnie jak John Petrucci, preferują bardzo płaskie podstrunnice.

Oba przetworniki na tej gitarze są autorstwa DiMarzio i oba są, konkretnie, przetwornikami Johna Petrucciego. Jest jasne, że woli nazwy, które mają te przetworniki, ponieważ brzmią dla niego lepiej niż „przystawki Johna Petrucciego”. Są to oba najnowsze przetworniki Petrucci firmy DiMarzio.

Funkcje gitary sygnowanej Sterling By Music Man JP100D John Petrucci:

Jak wybrać pomiędzy tymi dwoma świetnymi gitarami Sterling by Music Man?

Ernie Ball wraz z Leo Fenderem założyli gitary Music Man. Syn Erniego miał na imię Sterling, a więc istnieje linia gitar Music Man o nazwie „Sterling by Music Man”. Te gitary to instrumenty wyprodukowane w Azji, które mają znacznie droższą wersję tego samego, która będzie produkowana w USA i nazywa się po prostu Music Man.

Chociaż te gitary w ogóle nie wyglądają jak gitary Fendera, świetny Leo Fender był zaangażowany we wszystkie aspekty ich projektowania. Nie pomylisz się myśląc o nich jako o gitarach Fendera. Sterlinga lub Music Mana zawsze można rozpoznać po charakterystycznym kształcie główki.

Obie są wyjątkowo dobrymi gitarami i są dość przystępne dla poważnego amatora lub pracującego muzyka. O jakich cenach mówimy? Gitara Lukather kosztuje od dziewięciuset do tysiąca dolarów. Gitara Petrucci kosztuje mniej niż 900 dolarów.

Myślę, że te gitary są bardzo konkurencyjne w stosunku do czegoś takiego jak Gibson SG Standard. Są oczywiście o większej długości skali Fendera. Jeśli jesteś gitarzystą czysto metalowym i naprawdę chcesz być mistrzem niszczenia, gitara Petrucci ma 16-calowy promień podstrunnicy, a to bardzo płaska deska i jest przeznaczona dla niszczarki. Podstrunnica o promieniu 16", ale wolę 12" Lukathera, a 12" to znacznie bardziej standardowy promień podstrunnicy.

Łatwo byłoby zobaczyć gitarę Petrucci jako bardziej atrakcyjną wizualnie ze względu na top z koa lub klonowego forniru. Jest tańszy niż Lukather, a jeśli wiesz, że będziesz grać wyłącznie na metalu, to ta gitara jest dla ciebie.

Najbardziej lubię gitarę Lukather, ponieważ uwielbiam to, jak ma odczepy cewek, a także obwód doładowania. Bawiłem się nim i naprawdę podobało mi się, jak może przejść od brzęczących pojedynczych cewek do chrupiących pomruków na humbuckerach z włączonym obwodem doładowania. Dziękuje za przeczytanie.