Jak radzić sobie z krytyką i unikać tremy jako gitarzysta?

Autor jest gitarzystą i basistą z ponad 35-letnim doświadczeniem muzycznym.

Krytycy i trema

Kiedy grasz na gitarze przed innymi ludźmi, otwierasz się na sekcję, krytykę i czasami dość ostre komentarze. To idzie w parze z terytorium i jeśli chcesz zrobić to jako osoba kreatywna, naprawdę w jakiejkolwiek dziedzinie, musisz nauczyć się, jak odpędzać hejterów i kontynuować swoją wizję.

To nie jest łatwe. Wielu młodych gitarzystów doświadcza tremy, bojąc się, że ludzie będą ich oceniać, a nawet śmiać się z ich gry. Może nawet skłonić ich do rezygnacji.

Czasami nawet przyjaciele i członkowie rodziny, ludzie, na których liczysz na wsparcie, mogą władać najostrzejszymi słowami. Mogą nie rozumieć, co robisz, lub mogą nawet myśleć, że są pomocni, ale kiedy wydają się krytyczni wobec twojej muzyki, może to naprawdę kłować.

Granie przed nieznajomymi wiąże się z pułapkami i tak właśnie jest. Przypominam sobie, że podczas pierwszego koncertu, jaki kiedykolwiek zagrałem, nasz główny wokalista ogłaszał członków zespołu jeden po drugim. Kiedy do mnie dotarł, pamiętam, jak ludzie biją brawo. Wyraźnie pamiętam też jeden samotny głos krzyczący: „Jesteś do bani!”

To trochę zabawne wspominanie tego teraz, ale wtedy naprawdę mnie to niepokoiło. Setka ludzi wiwatowała, a wielu podeszło do mnie po koncercie z dobrymi rzeczami do powiedzenia. Tylko jedna osoba była palantem.

Dlaczego więc słowa palanta rozbrzmiewały we mnie bardziej niż wsparcie reszty tłumu?

Niestety, my, kreatywni, również jesteśmy bardzo wrażliwi. To niefortunna sztuczka natury, że ci, którzy są najbardziej zmuszeni do dzielenia się swoimi talentami ze światem, mają również najcieńszą skórę.

Wiele się nauczyłem od tego pierwszego koncertu, a w tym artykule przedstawię kilka pomysłów, które pomogły mi poradzić sobie z tymi, którzy dali mi znać, jak bardzo nie są pod wrażeniem mojej gry.

Nie możesz uszczęśliwić wszystkich

Pierwszą rzeczą, którą musisz sobie uświadomić, jest to, że nigdy nie zadowolisz wszystkich. W rzeczywistości, jeśli próbujesz zadowolić wszystkich, robisz coś złego. Muzyka z natury jest subiektywna. Podobnie jak polityka i religia, jest to również coś, co wielu ludzi ma silne uczucia.

Niektórzy z najbardziej wyjątkowych gitarzystów w historii ostro skrytykowali ich podejście do instrumentu. Kiedy Hendrix po raz pierwszy wszedł na scenę, było wielu tradycyjnych gitarzystów i fanów muzyki rockowej, którzy słyszeli tylko stos hałasu w jego muzyce. Niektórzy powiedzą ci, że gra Eddiego Van Halena to tylko kilka sztuczek, a Yngwie bardziej dba o popisywanie się niż pisanie przyzwoitych piosenek.

Ci goście to jedni z moich osobistych gitarowych bohaterów i dla mnie i milionów innych byli niezwykle inspirujący. Ale znoszą też dużo krytyki i negatywności, a jest wielu ludzi, którzy nie mogą ich znieść.

Ucz się od tych wspaniałych gitarzystów. Jeśli chcesz być najlepszym muzykiem, musisz podążać za swoją wizją i ignorować krytyków. Przekonasz się, że są tacy, którzy kochają to, co robisz i chcą podążać za Tobą na krańce Ziemi. Jeśli robisz to dobrze, przyciągniesz również uwagę tych, którzy chcą, abyś spadł z końca Ziemi.

Tyle lat temu, podczas tego pierwszego koncertu, wiedziałem, że jestem przyzwoitym gitarzystą. Może facet, który mnie zastraszał, po prostu nienawidził stylu muzyki, który graliśmy. Byliśmy zespołem grającym progresywno metalem z kilkoma hardcorowymi zespołami, a on mógł po prostu chcieć, abyśmy zniknęli ze sceny.

Był to również początek lat 90., początek mrocznych wieków gitary, kiedy każdy, kto odważył się grać na gitarze solówki, zaczynał być pod lupą. Czasami grałem kilka solówek w jednej piosence. Wiele osób naprawdę by tego znienawidziło, zwłaszcza w społeczności hardcore'owej.

Więc to był on, nie ja. Prawidłowy?

Jeśli chcesz być najlepszym muzykiem, musisz podążać za swoją wizją i ignorować krytyków.

To nie ty (albo może to)

Oczywiście istnieje inna możliwość: może byłem do niczego! Przynajmniej w umyśle tego faceta.

W porównaniu z większością gitarzystów byłem całkiem dobrym graczem, ale z pewnością byli tam lepsi muzycy. Może po prostu nie spełniałem standardów, których oczekiwał ten facet. To prawda w muzyce i prawie we wszystkim, co robisz w życiu: bez względu na to, jak dobry jesteś, zawsze jest ktoś lepszy.

Od Spinditty

Dla weterana gitarzysty jest to trudne do zniesienia. Wiesz, że jesteś dobry. Ciężko pracujesz. Ćwiczysz swój tyłek. Wchodzisz na scenę, by grać muzykę, nad którą tak ciężko pracowałeś, i zostajesz zatrzaśnięty.

Jeszcze gorzej, jeśli jesteś młodym gitarzystą, który walczy o poprawę. To może być przygnębiające, gdy inni ludzie krytykują lub mówią negatywnie o twojej grze. Może nie grałeś zbyt długo i wiesz, że masz przed sobą długą drogę. Kiedy ktoś mówi ci, że jesteś złym gitarzystą, wiesz, że ma rację!

W obu przypadkach myślę, że rozwiązanie jest takie samo. Chociaż jest to trudne, musimy nauczyć się oceniać naszą wartość jako muzyków w stosunku do naszych własnych standardów, a nie krytyki, którą otrzymujemy od innych.

A przede wszystkim nie pozwól innym ludziom powstrzymać Cię przed realizacją swojego marzenia!

Ustal mierzalne cele i ciężko pracuj, aby je osiągnąć. Może chcesz nauczyć się wszystkich schematów gamy durowej, a może chcesz pisać piosenkę tygodniowo. Pracuj ciężko nad tymi rzeczami, a gdy je osiągniesz, utwierdzisz się w przekonaniu, że jesteś dobry w tej gitarowej grze.

Nagraj się. To cenne narzędzie, szczególnie dla młodszych graczy. Wybierz wzorcowy riff lub skalę i nagraj swoje granie, a potem zapomnij o tym. Nagraj siebie grając ten sam riff lub skalę miesiąc lub dwa później, a następnie wykop stare nagranie i porównaj.

Założę się, że zobaczysz dużą poprawę i będziesz wiedział na pewno, że się poprawiasz, bez względu na to, co ktoś mówi. Stosując takie wyznaczanie celów, wyraźnie zobaczysz swoje postępy, a każdy, kto spróbuje Cię poniżyć, będzie marnował oddech.

Musimy oceniać naszą wartość jako muzyków w oparciu o nasze własne standardy, a nie krytykę, którą otrzymujemy od innych.

Rozważ źródło

Nie trzeba mieć dyplomu z psychologii, żeby zobaczyć, że na świecie jest wielu wściekłych ludzi. Niektórzy z nich nie chcą niczego więcej, jak tylko cię dopaść. Może są zazdrośni, bo potrafisz nauczyć się gry na instrumencie, a oni nigdy nie mieli odwagi spróbować. Może nienawidzą cię tylko za to, że jesteś na scenie. Może są po prostu zgniłymi ludźmi z powodów, których nigdy nie zrozumiesz.

Nie możesz pozwolić, aby tego rodzaju ludzie do ciebie dotarli. Bez względu na to, co mówią lub robią, nigdy nie sprawią, że poczujesz się tak źle, jak oni czują się w środku. Mają własne problemy do rozwiązania, które nie mają nic wspólnego z tobą lub twoją grą na gitarze. Zaoferuj im szczęście i módl się, aby otrzymali pomoc, której potrzebują, aby lepiej widzieć świat, a potem zapomnij o nich.

Istnieje również zjawisko, w którym ludzie wydają się myśleć, że mają prawo powiedzieć cokolwiek, co chcą zespołowi, który występuje. Często zobaczysz to również w sporcie. Ludzie myślą, że zapłacili za bilet, a to daje im prawo do buczenia, krzyczenia lub po prostu zachowywania się jak kretyni.

Nie do końca rozumiem ten sposób myślenia, ale to rodzaj komplementu. Na swój dziwaczny sposób podnoszą cię do wyższego statusu. To tak, jakby myśleli, że jesteś niewrażliwy na ich słowa, ponieważ w końcu jesteś wielkim gitarzystą na scenie, a oni są po prostu zwykłymi zwykłymi ludźmi. Ich szorstkie słowa mogą być ich próbą sprowadzenia cię do ich poziomu. Dziwne, ale chyba fajne!

Dowiedz się, kogo poprosić o opinię

Nawet jeśli oceniasz swoje postępy na podstawie własnych celów, jako gitarzysty odpowiedni rodzaj konstruktywnej krytyki jest pomocny i stanowi zdrową część twojego rozwoju. Tylko uważaj, gdzie tego szukasz.

Moja żona ma dobre intencje, ale wiem, że nie jest osobą, do której mogę liczyć na opinie na temat mojej muzyki. Wiem, że każda nowa piosenka, którą dla niej zagram, będzie nazywać się „Nice”.

W myślach komplementuje mnie, ale słyszę: „Nie dbam wystarczająco o twoją grę, aby słuchać tego, co właśnie tam zrobiłeś, a także byłem rozproszony, myśląc o tym, jaki kolor mam chciałbym pomalować salon.”

Oczywiście nie o tym myśli. Po prostu nie jest osobą, która bardzo dużo myśli o muzyce, więc kiedy pytam ją o opinię, nie jest przygotowana do udzielania tego rodzaju informacji zwrotnej. Ale chce być wsparciem, więc to są słowa, które wychodzą. Mimo to pocenie się tygodniami nad kawałkiem, które uważam za całkiem niezłe, a potem nazywanie tego „ładnym” jest dość przygnębiające, więc nauczyłem się nie pytać.

Jeśli ktoś w Twoim życiu nie jest osobą, która krytycznie ocenia Twoją pracę w uczciwy sposób, najlepiej jest unikać proszenia go o informację zwrotną. Zamiast tego poszukaj ludzi, których znasz, którzy powiedzą ci, co lubią w twojej grze, a także szczerze z tobą powiedzą, co wymaga pracy. Przygotuj mentalną listę osób, na które możesz i nie możesz liczyć, aby uzyskać informacje zwrotne na temat swojej gry.

To nie znaczy, że nie powinieneś odtwarzać muzyki swoim rodzicom, żonie, mężowi lub komukolwiek. Po prostu nie rozłączaj się z tym, jeśli tego nie rozumieją i nie zwracaj się do nich o zdrową krytykę, której potrzebują wszyscy artyści.

Poszukaj ludzi, których znasz, którzy powiedzą ci, co lubią w twojej grze, a także szczerze z tobą o tym, co wymaga pracy.

Zachowaj to w perspektywie!

Świetna rada, którą kiedyś usłyszałem, która dotyczy nie tylko muzyki, ale ogólnie życia, to pamiętać, że nikt nie ma mocy, by sprawić, że poczujesz się źle, jeśli nie dasz mu tej mocy. Więc nie dawaj im mocy!

Brzmi łatwo, dopóki nie spróbujesz zastosować tego w praktyce. Niezależnie od tego, czy się do tego przyznajemy, czy nie, jako gitarzyści i autorzy piosenek chcemy, aby ludzie odnosili się do naszej muzyki z taką samą pasją jak my. Chcemy, aby nas kochali, doceniali i mówili takie rzeczy jak: „Cholera, ten chłopak potrafi się bawić!”

Ale prawda jest taka, że ​​nie wszyscy nas pokochają, a niektórzy mogą nas wręcz nienawidzić i nic nie możemy na to poradzić. Nigdy nie możemy pozwolić, aby to nas powstrzymało, a nawet jeśli czujemy, że świat jest przeciwko nam, musimy kontynuować naszą podróż.

Jeśli hejterzy cię przygnębiają, jeśli myślisz o odejściu i jeśli czujesz, że nigdy nie będziesz miał tego, czego potrzeba, aby odnieść sukces jako muzyk, oto małe ćwiczenie, które pomoże ci zachować perspektywę:

Pomyśl o słynnym zespole lub muzyku. Bardzo zły. Ktoś, kto wydaje się tak niedorzeczny i pozbawiony talentu, że ledwo znosisz ich słuchanie. Masz jedną na myśli?

Teraz zdaj sobie sprawę, że sam fakt, że o nich słyszałeś, oznacza, że ​​mają legiony fanów, którzy myślą, że są niesamowici. Ludzie tacy jak ty mogą ich nienawidzić, ale wielu ich kocha.

Nie tylko to, ale jakiś facet w garniturze z wytwórni płytowej pomyślał, że są tak dobrzy, że gotów był rzucić w nich pieniędzmi, żeby mogli nagrywać albumy.

Chodzi o to: rób swoje, odtwarzaj muzykę i pracuj nad swoim tyłkiem. Nie wszyscy to docenią, ale właściwi ludzie to docenią i tylko to się liczy.

Uwagi

Gopher gitarowy (autor) 18 listopada 2014 r.:

Dzięki za zachęcające słowa, LGP! Wtedy to palant mnie niepokoił, ale teraz wydaje mi się to trochę zabawne.

Stella Vadakin od 3460NW 50 St Bell, Fl32619 w dniu 17 listopada 2014 r.:

Fajny hub i nie przejmuj się zbytnio szarpnięciem. Kiedyś byłem dobrym gitarzystą, ale nie umiem grać na gitarze, zwłaszcza klasycznej, jak to robiłem, kiedy byłem młody, z powodu mojego PD, ale będę kontynuował tak długo, jak będę mógł, baw się teraz.