Spisu treści:
Jako gitarzysta, bas elektryczny, instruktor gry na ukulele w Long & McQuades, nauczyłem niezliczonych muzyków, jak grać lub doskonalić swoje kotlety.
Progresja druga
G-dur w takcie pierwszym z progresji 1 został zastąpiony przez G-dur Seven (GMaj7). Akord Major Seven jest tworzony przez dodanie czwartej nuty do triady G-dur. Triada jest zbudowana na tercjach. Prymą jest G, trzecia nad G to B, a trzecia nad B to D. Wszystkie nuty są oddalone od siebie o trzy kroki gamy durowej.
Wspinanie się o trzy kolejne stopnie skali w tonacji G-dur daje F♯. To jest nuta, która tworzy septymę durową z akordu durowego. GMaj7 jest powszechnym zamiennikiem G-dur w bluesie, a zwłaszcza w jazzie. Tryb joński (w tym przypadku skala G-dur grana od G do G) pasuje idealnie do tego akordu, ze względu na stopień durowy siódmy.
| G-dur | |||
|---|---|---|---|
|
Korzeń G |
Trzecie B |
Piąte D |
|
|
Korzeń G |
Trzecie B |
Piąte D |
Siódma F♯ |
W taktach dwa, pięć, sześć i dziesięć Gm7 zastępuje C7. Po raz kolejny jest to normalne zastąpienie dominującego akordu septymowego.
W poprzednim poście zostałem poproszony o wyjaśnienie tego. Spójrz na strukturę akordu molowego septymowego. Jest bardzo blisko dominacji C9. W rzeczywistości akord Gm7 mógłby zostać przemianowany na C9sus4/G. Spójrzmy na pisownię akordów:
| C9 | ||||
|---|---|---|---|---|
|
Korzeń C |
Trzecie E |
Siódmy B♭ |
dziewiąte D |
Piąte G |
|
Piąte G |
Zawieszony Czwarty F |
Siódmy B♭ |
dziewiąte D |
Piąte G |
Jedyną nutą, która wymusza zmianę akordu C9, jest F (kwarta zawieszona). Ponadto nie ma roota C w C9sus4/G.
Postęp czwarty
Zanotowałem ostatnie progresje z dwoma taktami na pięciolinię, aby umożliwić lepsze rozmieszczenie akordów.
Takt pierwszy łączy akord septymowy durowy z sekstą durową. Te akordy zastępują normalny akord G-dur. To bardzo przyjemny, spółgłoskowy dźwięk. Poruszając się między akordami, trzymaj czwarty palec. To znacznie ułatwi przejście.
Odmierz dwa ruchy od małej septymy do dominującego akordu septymowego. Spróbuj zastosować różne udźwiękowienie dla C7. Pręt z korzeniem 5 umieściłby pierwiastek C na piątej strunie, tak samo jak w przypadku otwartego kształtu. W rzeczywistości możesz spróbować zagrać zapisany kształt otwarty w trzecim uderzeniu, a następnie przejść do akordu głównego 5 w czwartym uderzeniu.
W takcie czwartym zamieniłem septymę małą na pierwsze dwa uderzenia. Dm7 tworzy G9sus4/D, tak samo jak wyjaśniono powyżej dla Gm7-C9sus4/G. Aby znaleźć to podstawienie, zagraj małą septymę lub małą sekstę o kwintę wyżej od prymy dominującego akordu septymowego. Akord G7 w miarach 2 i 3 umieszcza septymę molową (F) w dwóch miejscach akordu, a nie w czwartej strunie i o oktawę wyżej na drugiej strunie. Daje to akordowi więcej „zgryzu”.
W odwróceniu taktów jedenaście i dwanaście zanotowałem bardzo powszechny ruch chromatyczny. Zmniejszone akordy dodają tego smaku wraz z rosnącą nutą basu od GMaj6 do G♯dim7, a następnie opadające interwały na czwartej i drugiej strunie od Am7 do Adim7. To bardzo fajny dźwięk!
Postęp piąty
Ta wersja jest podobna do Progression Four.
Większość akordów dominujących została zastąpiona przez małą zmianę septymową na małą sekstową. Jedynymi wyjątkami jest przejście z G13 do G7 w takcie czwartym i ósmym. To udźwiękowienie trzynastego akordu jest trudne do uzyskania (z tym czwartym palcem), ale warte wysiłku. Jeśli grasz tym stylem palcami, „chwytając” akordy, możesz pominąć drążek. Zanotowałem ten kształt w następnej Progression Six.
Turnaround to bardzo częsty dźwięk w jazzie. W takcie jedenastym akord septymowy molowy został zastąpiony septymą wielką. Jest to kolejne powszechne zastosowanie akordu molowego septymowego, zastępując akord prymy (w tym przypadku GMaj7), o jedną trzecią wyższy. Bm7 można odeprzeć jako GMaj9/B. Spójrzmy:
| GMaj7 | ||||
|---|---|---|---|---|
|
Korzeń G |
Major Siódmy F♯ |
Trzecie B |
Piąte D |
|
|
Trzecie B |
Major dziewiąty A |
Piąte D |
Major Siódmy F♯ |
Trzecie B |
Po raz kolejny nie ma korzenia w GMaj9/B.
Postęp szósty
Gram tę wersję fingerstyle. Zanotowałem akordy dokładnie tak, jak zagrałem.
Jest to pierwsza sekwencja ze zmienionym akordem, G7♯5. Jeśli grasz z innym graczem, takim jak klawiszowiec lub inny gitarzysta, będą musieli wiedzieć, że ta zmiana nadchodzi. Oczywiście nie możesz nałożyć innego gracza na głos G7, G9 lub G13 na szczycie tego akordu. Zderzenie ostrej kwinty z naturalną kwintą brzmiałoby źle.
Opadająca zmiana chromatyczna na drugiej strunie od E w G13 do Des w G7♯5, do naturalnej D w Gm7 (występująca w taktach czwartym i piątym) jest doskonałym przykładem prowadzenia głosu w akordach.
W takcie ósmym G13 do G7♯5 zostało zastąpione ruchem od Bm7 do B♭m7. To kompletna zmiana i brzmi świetnie, przechodząc do Am7 w takcie dziewiątym. O ile mi wiadomo, nie ma prawdziwego teoretycznego wyjaśnienia tego podstawienia, chyba że traktujesz ten takt jako jeden takt G-dur zamiast próbować powiązać te akordy (Bm7 i B♭m7) z podstawionymi akordami dominującymi (G13 i G7). ♯5). Nawet w tym jest to naciąganie. Jak wspomniano powyżej, Bm7 można zmienić jako GMaj9/B, ale B♭m7 nie przypomina akordu G-dur.
W takcie przed tą zmianą, takcie siódmym, zanotowałem różne brzmienie akordów durowej septymowej i durowej seksty. Te piosenki świetnie prowadzą do taktu ósmego.
Takty dziewiąty i dziesiąty pozostaną na piątym (D7) w pierwotnej progresji, zamiast normalnego ruchu z D7 do C7. W jazzie jest dużo ruchu chromatycznego zarówno w pracy akordowej, jak i melodii. G♯7 prowadzący do zwrotu to doskonały dźwięk. Po raz kolejny pozostali gracze musieliby wiedzieć, że to się zbliża.
Uwagi
Lorne Hemmerling (autor) z Prescott 14 stycznia 2015 r.:
Dziękuję bardzo za miłe słowa, przyjacielu!
Walter Holokai z Youngstown w stanie Ohio 14 stycznia 2015 r.:
Mężczyzna! Dziękuję bardzo! Zajęło to trochę czasu i wyszło pięknie! Jestem pod wrażeniem. Zasługujesz na swoją wysoką ocenę. Być może to kisme, że widziałem to, ponieważ mam zamiar wyruszyć w podróż na gitarze w bardzo niedalekiej przyszłości, gdzie te ćwiczenia mogą być dla mnie bardzo pomocne. Aloha!
