Zrozumienie triad: podstawowe akordy muzyki

Chasmac jest częściowo emerytowanym nauczycielem gry na gitarze, który od ponad 30 lat uczy w różnych szkołach w Londynie i innych miejscach.

Czym są triady?

Triady, w najprostszym stanie, to typy akordów składające się z trzech nut oddzielonych wysokością interwałami tercji durowych i/lub trójek molowych.

Jeśli grasz nuty C, E i G w tym samym czasie, grasz triadę o nazwie C-dur. Ma trzy nuty, a odstęp lub interwał między nutami C i E (CDE) obejmuje trzy litery, podobnie jak interwał między nutami E i G (EFG). To sprawia, że ​​są trzecimi.

Oba te przedziały (C do E i E do G) są trzecimi, ponieważ każdy obejmuje trzy litery, ale nie są one równe. C i E są oddzielone czterema półtonami lub pół tonami (C do Db do D do Eb do-E), podczas gdy E i G są oddzielone tylko trzema półtonami (E do F do Gb do G).

Aby odróżnić oba typy tercji, większa (4 półtony) (C do E) nazywana jest wielką tercją, a mniejsza (3 półtony) (E do G) nazywana jest małą tercją. Tak więc nuty CEG tworzą triadę złożoną z tercji wielkiej i tercji małej. Triady z takim układem nazywane są triadami durowymi (lub po prostu akordami durowymi).

Rodzaje triady

Jak widzieliśmy, triady durowe składają się z wielkiej tercji i małej tercji. W rzeczywistości są tylko cztery możliwe sposoby aranżowania dwóch wielkich i/lub mniejszych trójek. Każdy układ tworzy inny rodzaj triady, więc istnieją tylko cztery typy triady, jak pokazano poniżej.

Interwały	Typ triady	Przykłady oparte na C
major 3rd + minor 3rd		C-dur (C E G)
mała tercja + wielka tercja		c-moll (C Eb G)
major 3rd + major 3rd		Powiększony (C E G#)
mała 3. + mała 3.		C zmniejszone (C Eb Gb)

Układy triady

Jak wspomniano na początku, powyższe wyjaśnienie opisuje triady w ich najprostszej formie. Jednak nadal są triadami, jeśli zawierają jedną z następujących cech:

Interwały tercjowe oddzielające nuty nie muszą być prostymi tercjami durowymi lub molowymi. Mogą być złożone z głównych lub mniejszych tercji. Używając ponownie naszego przykładu C, E i G, interwał od C do następnego E powyżej jest prostą wielką tercją, ale C do E, która leży o jedną lub więcej oktaw powyżej najbliższego E, jest tercją złożoną. Rzeczywisty rejestr wysokości nut nie ma znaczenia. To wciąż triada.

Każda nuta może być powielana w dowolnej oktawie dowolną liczbę razy. Tak więc, podczas gdy podstawowa triada C-dur składa się z C, E i G, może być dowolna liczba C, E i G. Pomyśl o dużej orkiestrze kończącej symfonię triadą C-dur. Wszystkie instrumenty będą grały dźwięki C, E lub G - od głębokich dźwięków kontrabasu aż po wysokie dźwięki fletów i piccolos. Dziesiątki Cs, Es & Gs obejmujących ogromny zakres wysokości mogą być odtwarzane jednocześnie, a akord nadal jest triadą.

Jeśli dołączona jest jakakolwiek nuta inna niż C, E lub G, akord nie będzie już C-dur, ale akordem innego rodzaju. A z więcej niż trzema nutami o różnych nazwach, nie będzie to już triada.

Korzeń, 3 i 5

Innym sposobem spojrzenia na triady jest porównanie nut do skali. Na przykład skala C-dur to CDEFGABC. Nasz poprzedni przykład triady C-dur, składający się z nut C, E i G, można zobaczyć w skali jako pierwszą, trzecią i piątą nutę.

Porównując inne triady nadal możemy odwoływać się do gamy durowej, ale nuty powyżej 1 (pryma akordu) są ponumerowane w następujący sposób:

Od Spinditty

Odwrócone triady

Chociaż triada może mieć dowolną liczbę podwojonych dźwięków w dowolnej oktawie i chociaż dźwięki mogą być w dowolnej kolejności, wybór najniższej (basowej) nuty ma znaczący wpływ na dźwięk, dlatego triady te noszą następujące nazwy:

Pozycja główna

Jeśli najniższą nutą jest pryma, mówi się, że akord znajduje się w pozycji prymy. Na przykład C-dur ułożony jako CEG lub CGE w kolejności rosnącej jest pozycją pierwotną C-dur triady.

Pierwsza inwersja

Jeśli najniższą nutą jest 3. akord, mówi się, że triada jest w pierwszej inwersji. C-dur zaaranżowane jako E C G lub E G C to pierwsza inwersja C-dur.

Druga inwersja

Jeśli najniższą nutą jest kwinta akordu, mówi się, że akord jest w drugiej inwersji. C-dur w układzie G C E lub G E C jest drugą triadą C-dur.

Zwróć uwagę, że gdy triada jest odwrócona, pewne interwały nie będą już 3, jeśli liczymy od basu. Jednak wciąż jest to triada, ponieważ wymagane tercje są liczone od podstawy akordu z nutami ułożonymi w kolejności skali.

Na przykład druga odwrócona triada C-dur ma nuty G, C i E, co daje interwały 4 i 6 powyżej nuty basowej, G. Pomimo braku trójek w tej konkretnej aranżacji, nadal jest to triada, ponieważ gdy ponownie ułożone w kolejności skali od prymy, nuty będą miały postać C, E i G, a 3 nuty powrócą na swoje miejsce.

Przykładowe aranżacje triady C-dur

Rozpoznawanie triad przez ucho

Posłuchaj i porównaj dźwięk triad pozycji prymy na podstawie nuty prymy C.

Poza triadami

Rozszerzenia

Jeszcze więcej trójek durowych lub molowych można ułożyć na triadach, aby utworzyć akordy, które nie są triadami, ale przedłużeniami triad. Układanie większej liczby trójek daje różne akordy siódme, dziewiąte, jedenaste i trzynaste.

Nie-triady

Wszystkie triady, niezależnie od liczby zdwojonych nut w danym układzie, będą miały tylko trzy różne nazwy nut, które (jeśli są ułożone w kolejności skali) będą oddzielone głównymi i/lub molowymi trójkami (prostymi lub złożonymi). Jeśli którykolwiek z tych warunków nie jest spełniony, nie jest to triada.

Na przykład zawieszone akordy czwarte mają tylko trzy różnie nazwane nuty (np. Csus4 = C F G), ale nie są triadami, ponieważ odstępy między nutami nie są trójkami i nie można ich zmienić na trójki. Niektórzy współcześni teoretycy klasyczni rozszerzyli definicję o interwały inne niż wielkie i małe tercje, ale w tradycyjnej klasycznej teorii głównego nurtu nie są one uznawane za triady.

Niekompletne triady

W muzyce często występują niekompletne triady durowe i molowe. Piąty można pominąć. Jest to najmniej aktywna z nut, a jej brak jest ledwo zauważalny. To trzecia część akordu nadaje mu charakterystyczny charakter durowy lub molowy.

Z drugiej strony akordy mocy (5-te akordy) mają tylko prymę i kwintę i nie mogą mieć 3-ci (w przeciwnym razie nie będą już akordami mocy). Jednak progresja tonacji i akordów często implikuje brakującą trójkę, ponieważ akordy durowe lub molowe często funkcjonują jako triady, nawet jeśli nimi nie są.