Spisu treści:
- 5. Chavez
- Od Spinditty
- „Top Pocket Man” autorstwa Chaveza
- 6. Boo Radleyowie
- „Wieżowiec” autorstwa The Boo Radleys
- 7. Polvo
- „Wibracobra” Polvo
- „Ścieżka pary” autorstwa Ride
- Końcowe przemyślenia
- Uwagi
Lata 90. były świetnym czasem na dorastanie, ze świetną muzyką, którą można było cieszyć się w latach formacji.
5. Chavez
Mój pierwszy kontakt z Chavezem miał miejsce, gdy piosenka „Break Up Your Band” była w programie Beavis and Butt-head w MTV. Twórca Mike Judge musiał mieć ucho do podziemia, ponieważ poza tym, że program był cynicznym (i prawdziwym) podejściem do nastoletniego życia tamtych czasów, program pokazał mi kilka cholernie fajnych zespołów, a także godziny spędzone na mój lokalny sklep muzyczny.
Od Spinditty
W każdym razie Chavez był jednym z takich zespołów. Byłem naprawdę wciągnięty w dźwięczną, ale ciasną grę na gitarze, wraz z miejscami brzmiącymi wokalami Boba Moulda. Gone Glimmering (1995) był debiutanckim albumem zespołu, po którym nastąpił mój ulubiony Ride the Fader (1996). Rok 2006 przyniósł duże ponowne zainteresowanie Chavezem dzięki kompilacji Better Days Will Haunt You.
Matt Sweeney z Chavez grał także w krótkotrwałym zespole Zwan z Billym Corganem (Smashing Pumpkins), a także Guided By Voices.
„Top Pocket Man” autorstwa Chaveza
6. Boo Radleyowie
Ciekawym zespołem brit-popowym był The Boo Radleys, nazwany na cześć bohatera powieści Harper Lee Zabić drozda. Jest to kolejny zespół, który, gdy zespoły sceny shoegaze stały się bardziej popularne, The Boo Radleys został nieco w tyle, pomimo bardziej niż godnego brzmienia.
Zespół działał od 1988 roku, wydając swój pierwszy album, Ichabod i ja w 1990 roku. W latach 90. wydali jeszcze pięć albumów, zanim nazwali to dzień w 1999 roku. Zdecydowanie przeoczona grupa i warta odkrycia, jeśli przegapiłeś za pierwszym razem.
„Wieżowiec” autorstwa The Boo Radleys
7. Polvo
Polvo wywodził się z Chapel Hill w Północnej Karolinie, alternatywnej sceny muzycznej wraz z Archers of Loaf i Superchunk. Kilku chłopaków z Polvo poszło nawet do liceum z Macem McCaughanem z Superchunk, którego Merge Records wydało większość materiału Polvos.
Polvo grał unikalną mieszankę muzyki, w której występowały bardzo chaotyczne i dysonansowe gitary z wpływami muzyki bliskowschodniej. Grupa była również nazywana pionierami rocka matematycznego, ze złożonymi riffami i strukturami piosenek.
Grupa działała od 1990 do '98 i ponownie od 2008 do '13. W 2009 roku zespół wydał album In Prism, pierwszy od 12 lat.
„Wibracobra” Polvo
„Ścieżka pary” autorstwa Ride
Końcowe przemyślenia
Ta lista nie ma na celu uszeregowania tych zespołów w określonej kolejności, ale pokazanie talentów niektórych grup, które mogły nieco wpaść w zasięg w tamtych czasach. Są też inne zespoły, które mógłbyś wprowadzić na listę, ponieważ w latach 90. mieliśmy tak wielu wspaniałych artystów.
Uwagi
Żel 12 września 2019:
Ola!! Przepraszam za mój angielski, jestem z Brazylii. Dawno szukałem tytułu piosenki, która grała tylko w wymarłym radiu, nigdy nie dowiedziałem się nazwy ani zespołu, jedyne odniesienie to pierwsze akordy przypominające Kinks „Lola”, to jest też bardzo długa piosenka, wydaje mi się, że jest z lat 90., to właśnie w tym czasie słuchałem jej w radiu
Stephen 20 października 2017 r.:
Jednym z moich ulubionych z lat 90. jest Course of Empire.
Ich tytułowy album najlepiej słuchać od początku do końca, najlepiej przy dużej głośności podczas jazdy nocą. Najwyraźniej ich występy na żywo były naprawdę epickie!
Alex Veylupek 11 sierpnia 2017:
Jestem zachwycony, widząc, że Ride zajmuje drugie miejsce (jak na razie) w sondażu opinii. Z pewnością najbardziej oryginalny i wpływowy zespół na liście i zdecydowanie mój ulubiony.
jwalkerinboots 07.07.2017:
Całkowicie zgadzam się z większością zespołów z tej listy. Umieściłbym Superchunk na drugim miejscu po zespole, którego pomijasz na tej liście, Chainsaw Kittens.
Józef Moreno 10 czerwca 2017 r.:
Trzy zespoły tutaj wydały/wypuściły na Merge Records (świetna wytwórnia), ale wciąż jest dużo więcej nieznanych zespołów z epoki. POLVO jest najlepsze na liście, nie koncertowało wystarczająco dużo/sprzedało wystarczająco dużo towarów, ale ich pisanie było wyjątkowe razem z dwoma albumami zaprojektowanymi przez Boba Westona (szelak), które brzmią niesamowicie. Ich ostatnie wydawnictwo Merge records zostało ledwo zauważone (koniec 2013 roku) pozostało niezauważone, ponieważ nie było ich w trasie/wywiadach/informacjach prasowych itp., co nawet brzmi jak świetny mix/produkcja.
