Nowa muzyka dla wyżu demograficznego: 10 współczesnych muzyków pokochają starsi dorośli

Dorastałem w erze „klasycznego rocka”, ale kocham muzykę każdego gatunku. Uwielbiam dzielić się moimi starymi ulubionymi, jednocześnie odkrywając nowych artystów.

Jest dobra nowa muzyka!

Często słyszę, jak moi rówieśnicy z wyżu demograficznego lamentują: „Dzisiaj po prostu nie ma dobrej muzyki”. Jeśli moja muzyka polegałaby na komercyjnym radiu, mogłabym się z nimi zgodzić. Jednak talent nie ominął pokolenia.

Poniżej znajduje się lista niektórych z moich ulubionych współczesnych zespołów. W przypadkowej kolejności zamieściłem krótki opis każdego aktu, a także załączyłem filmy, które podkreślają każdego z tych znakomitych muzyków.

10 dobrych muzyków XXI wieku

1. Larkin Poe

Larkin Poe, "Bleach Blond Butelkowy Blues"

2. Flota Grety Van

Od Spinditty

Greta Van Fleet, „Kiedy opada kurtyna”

3. Lukas Nelson

Lukas Nelson, „Znajdź siebie”

4. Jack Johnson

Jack Johnson, „Wątki podrzędne”

5. Ben Harper

Ben Harper, „Z własnymi rękami”

6. Jackie Greene

Jackie Greene, „Nie pozwól diabłu zabrać twojego umysłu”

7. James Hunter

Kiedy słyszysz R&B Jamesa Huntera z lat 50., możesz pomyśleć, że wkroczyłeś w inną erę. Jednak w piosenkach Huntera nie ma nic przestarzałego.

Uwielbiam jego płyty, ale najlepszym sposobem na słuchanie Jamesa Huntera są koncerty. Ze swoim przesadnym cockneyowym akcentem, zgryźliwym dowcipem i kostiumem w stylu retro, który graniczy z tandetnym, Hunter jest jednym z tych wykonawców, którzy naprawdę łączą się z tłumem.

Urodzony w rodzinie robotniczej w Colchester w Anglii, Hunter spędzał czas jako pracownik budowy kolei. Jego kariera muzyczna rozpoczęła się od zespołu „Howlin' Wilf and the Vee-Jays”. Swój pierwszy album, Cry Wilf, wydali w 1986 roku.

Legenda R&B, Van Morrison, zaśpiewała ponownie na pierwszym solowym albumie Huntera, Believe What I Say, w 1996 roku. To zaowocowało trasą koncertową z Morrisonem pod koniec lat 90-tych. Hunter zaśpiewał także na albumach Morrisona A Night in San Francisco i Days Like This. Van Morrison pozostał jednym z największych zwolenników Jamesa Huntera, nazywając go „jednym z najlepszych głosów i najlepiej strzeżonych tajemnic w brytyjskim R&B i soulu”.

Rok 2006 przyniósł pierwsze gładkie wydawnictwo piosenkarza w USA z People Gonna' Talk w Rounder Records. Album został nominowany do nagrody Grammy i znalazł się na pierwszym miejscu listy Billboard Top Blues Albums.

James Hunter, „Nie rób mi żadnych przysług”

8. Paweł Cierń

Na poniższym filmie gra na rejsie Sandy Beaches Delberta McClintona. Tam po raz pierwszy dowiedziałem się o Paulu Thornie.

Paul Thorn, „Wszystko będzie dobrze”

9. Naddźwiękowa maszyna bluesowa

Supersonic Blues Machine (feat. Walter Trout), „What's Wrong”

10. Aynsley Lister

Aynsley Lister, „Wszystko, co muszę dać”

Więcej nowej muzyki już wkrótce

Mam nadzieję, że zapoznałem Cię z nowszą muzyką, której być może wcześniej nie słyszałeś. Myślę, że ci muzycy są żywym dowodem na to, że dobra muzyka żyje i ma się dobrze w XXI wieku. Pracuję nad kolejnym artykułem o nowych muzykach. Miej na to oko.

Uwagi

Bieg 24 lutego 2020:

wydają się lubić ten sam rodzaj muzyki. Po dzisiejszym przeczytaniu Twojego profilu ma to tylko sens. to dobrze, większość mojej dorosłości przeżyłem na grzbiecie Harleya.

Sherry Hewins (autor) z Sierra Foothills, CA w dniu 22 września 2019 r.:

Dzięki za obejrzenie moich utworów muzycznych Peggy. Z pewnością słyszysz wspaniałe głosy w „The Voice”. Wielu muzyków, których przedstawiam, to nie tylko śpiewacy, ale także autorzy tekstów i instrumentaliści.

Sherry Hewins (autor) z Sierra Foothills, CA w dniu 22 września 2019 r.:

Wow Shauna, dzięki za twój entuzjastyczny komentarz. Doceniam twoją wysoką ocenę mojej pracy.

Peggy Woods z Houston w Teksasie 22 września 2019 r.:

Jednym z moich ulubionych programów telewizyjnych jest „The Voice”. Więc wiem, że wciąż są wspaniali wokaliści. Dzięki za zapoznanie mnie z tymi artystami. Muszę przyznać, że ich nie znam. Każdego z filmów słuchałem przez krótki czas.

Kręgle Shauna L z Centralnej Florydy 14 września 2019:

Sherry, zawsze czekam na twoje posty. Przepraszam za brak komentarzy w odpowiednim czasie. (Nadal) pracuję na pełny etat, więc moje odczyty HP ograniczają się do moich godzin lunchu. Ponieważ pracuję na komputerze przez cały dzień, po godzinach i w weekendy unikam laptopa. Dzisiaj jest wyjątek, ponieważ musiałem złożyć kilka zgłoszeń DMCA, więc pomyślałem, że spróbuję nadrobić zaległości.

Uwielbiam ten skład. Ty i ja lubimy ten sam rodzaj muzyki. Po dzisiejszym przeczytaniu Twojego profilu ma to tylko sens. Przeżyłem większość mojej dorosłości na grzbiecie harleya. Wyjazdy samochodowe, noclegi na kempingach, przesiadywanie przy ognisku, śpiewanie z rowerzystami, którzy nigdy nie jeżdżą bez gitary, to moje miłe wspomnienia. Tańcząc przed barem dla motocyklistów przy niesamowitej muzyce na żywo, po prostu będąc moim (dzikim) ja. Och, jak mi za tym tęsknię!

Ten skład jest niesamowity. Nigdy nie słyszałem o żadnym z tych zespołów. Byłem zachwycony widząc syna Williego. Każde potomstwo Williego jest kimś, na kogo chcę zwrócić uwagę. Widziałem Williego na koncercie cztery razy. Kiedyś zagrał na pianinie swoją siostrę. To było na początku lat 80-tych. Niesamowite! Lukas ma klimat reggae, podobnie jak większość zespołów tutaj przedstawionych. Efekt Gangi? Nie mam z tym zadnego problemu. :)

Jedynym zespołem, na którym mi nie zależało w tym składzie, jest Greta Van Fleet. Ale nigdy nie byłem wielkim fanem Zepa, poza „Schodami do nieba”. Nazwij mnie nieamerykańskim - jakkolwiek. Nie w hard rock.

Twoje artykuły są tak dobrze napisane i zaprezentowane. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad zwróceniem się do Rolling Stone lub innej publikacji, nawet lokalnej gazety? Zdecydowanie masz talent i wysuwasz niewiadome na pierwszy plan. Masz dar, Sherry. Pomyśl o tym.